Datum: dinsdag 10 oktober 2017 13:47:27
Aan: “Roeters, Annette” <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>

Onderwerp: Graag heldere antwoorden

Goede middag mevrouw Roeters,

Herinnert u mij zich nog? Wij hebben elkaar ontmoet bij de grote prijsuitreiking van de Divorce Challenge. U nam uw Raadsmedewerker en tevens podiumwinnaar, zonder 1 like van het publiek (!), in bescherming toen ik deze dame wees op een huilende vader. Deze vader had net het fijne traject BRAM doorlopen, de podiumwinnaar dus. Met als resultaat het verlies van zijn kinderen. En dat niet alleen, dit verlies heeft zo’n grote impact op deze vader gehad dat hij alles is kwijtgeraakt. Zijn kinderen, zijn werk, zijn huis en ja, zijn gezondheid.

Deze vader is exemplarisch voor heel veel andere ouders en ik vind het dus helemaal van de zotte dat er een commissie is geweest die BRAM op het podium zet, zonder 1 like, terwijl er heel veel andere plannen waren ingediend, die wel het support van de achterban, de ouders, hebben gekregen.

Dit ruikt en ik heb jullie allen gewaarschuwd. Pas op, de hond is uit de kooi. Jullie hebben ons zelf uitgenodigd, nu kunnen jullie ons wel weer proberen te negeren, maar wij pikken dat niet meer.

Uw ruiterlijke toegaven, bij uw aanstelling, dat jullie allen handelingsverlegen zijn, vind ik ronduit schokkend en uit den boze!

Hoe kan het zijn dat ouders meer weten over ouderverstoting en high conflictscheiding, dan de professionals? En hoe kan het zijn dat ouders, die raadsonderzoekers wijzen op ouderverstoting, worden aangemerkt als strijdend en worden weggeschreven in de rapporten?

We zijn nu een jaar verder. U hebt wat ouders ontvangen en aan ronde tafel gesprekjes gezet. Wat is hiervan het resultaat? Welke conclusies heeft de Raad getrokken en worden nu uitgevoerd in de organisatie ten gunste van de kinderen en verstoten ouders?

En dan mag u een-ik-weet-niet-hoeveel groepjes formeren, of poppetjes op plekken positioneren, dat zorgt er nog niet voor dat de Raad zijn werk goed doet.

Hoe komt dat nou? Nou 1 ding weet ik heel zeker en ik zal het nu nog heel braaf vragen:

Wat is uw beleid ten aanzien van high conflict scheiding met als resultante ouderverstoting? Nog steeds het verdeelde kind van Ed Spruijt uit 2002?!

2 jaar geleden verzekerde uw beleidsmedewerker uit Den Haag mij dat de Raad

  • Ouderverstoting onderkent
  • Aan waarheidsvinding doet
  • Aan maatwerk doet.

Nu de praktijk:

  • Ouders, die autodidact zijn en voor hulp komen naar http://www.herkenouderverstoting.nl/ of onze Facebookpagina, worden door Raadsonderzoekers op hun vingers getikt. Sterker nog, deze ouders worden in rapporten aangemerkt als een agressor, de strijdende ouder. Francien Boot (RvK Arnhem) strafte een vader zodanig af dat zij mede hierdoor de rechter adviseerde geen gezamenlijk gezag toe te kennen.
  • Waarheidsvinding is tot de dag van vandaag een’ hij zegt/zij zegt’ verhaal waarbij ouders uit elkaar worden gespeeld. Het lijkt wel alsof de Raadsonderzoekers smullen van dramatische verhalen, zonder die persoon erop te wijzen dat de Raad uit moet zoeken of de beweringen ook ‘waar’ zijn. Nee, ze kalken alles smeuïg op, om 1 ouder te diskwalificeren. Die ouder wordt ermee geconfronteerd en gaat dan ook maar spuien, blijkbaar wordt dat verwacht. Staan ze in de rechtbank, dan kan de Raad roepen dat ouders niet met elkaar overweg kunnen, elkaar diskwalificeren en derhalve een OTS, met een trajectje zoals ‘Ouderschap blijft of Kind uit de Knel,  het beste is….. Bizar.

En de ouder die met feiten komt, wordt genegeerd als die feiten de raadsonderzoeker niet uitkomt. Weer pak ik Francien Boot als voorbeeld; 2 politierapporten! Maar ten nadele van moeder, dus niet meegenomen in het rapport. Wel een geseponeerde aangifte van moeder opvoeren als zijnde waarheid.

  • Maatwerk? Serieus? Hoe kan er maatwerk geleverd worden als uw raadsmedewerkers BEWUST handelingsonbekwaam zijn en handelingsverlegen zijn? Als hun ego dus belangrijker is dan het belang van het kind, waarmee de Raadsonderzoeker zo ijverig schermt? Wederom haal ik Francien Boot aan (RvK Arnhem) omdat ik deze dame heb mogen ontmoeten naar aanleiding van een ontstellend rapport waarbij 1 vader compleet is weggeschreven. Ik heb haar gevraagd of zij zich wel bewust is van hetgeen zij/ de Raad aanricht in diverse levens? En weet u wat het enge is? Dat zij werkelijk denkt een positief verschil te maken ! Ondertussen speelt mevrouw Francien Boot beide ouders nog meer uit elkaar, gooit ze kolen op het vuur, herschrijft het rapport nog meer richting moeder, want wie zijn wij om haar aan te spreken?!

En als het er dan op aan komt, als een vreselijk rapport bij de rechter ligt, dan komt natuurlijk standaard een andere Raadsmedewerker naar de rechtbank om het rapport toe te lichten…… Wat een vieze tactiek en waarom gaan rechters daarin mee? Dus een raadsonderzoeker doet lekker waar die subjectief zin in heeft, maar hoeft geen verantwoording af te leggen. Op naar het volgende familiedrama. Het gezin was bekend bij Jeugdzorg……

Heel simpel mevrouw Roeters: Het wordt tijd voor een heel helder beleid. Een beleid dat top-down wordt ingevoerd. Een beleid waarbij openlijk afstand wordt gedaan van uw ingekochte rapportje Het verdeelde kind van Ed Spruijt. Daar deze, u goed uitkomende, oplossing geheten de Koninklijke weg, wetenschappelijk (!)bewezen slecht en traumatiserend is voor ouder en kind.

Sterker nog mevrouw Roeters; uw beleid is tegen de wet Gelijkwaardig ouderschap, ronduit kindermishandeling, een schending van de Rechten van de Mens en de Rechten van het Kind.

Het staat er pompeus, zo zwart op wit, maar dat is dus wel de waarheid en ik vraag mij oprecht af waar jullie dit lef vandaan halen?!.

Het voorschrijven van diverse trajecten waarbij het wetenschappelijk bewezen is dat deze extra traumatiserend zijn voor kind en verstoten ouder, moet van de baan. Ouders moeten deze kunnen weigeren! Uw raadsonderzoekers en gedragswetenschappers zullen zich moeten bijscholen.

Wat mij betreft haalt u een hele groter bezem door uw personeel. Er lopen te veel ego’s rond die lekker doen waar ze zin in hebben en niet wensen aangesproken te worden. Zoals Joyce Verket al in 2015 tegen mij zei”ik zou maar doen wat ik zeg en een toontje lager aanslaan, want ik ben het lijntje naar de rechter en zo ziet u die zoon nooit meer”. Jack Span, de Teamleider (RvK Breda) stond er uitgeblust bij…..

Ik ben nu 2 jaar verder en er is nog helemaal NIETS ten goede veranderd.

Ons geduld raakt op. Het werk van uw raadsonderzoekers/medewerkers/gedragswetenschappers en alle ketenpartners gaat er zo niet leuker op worden. Onze achtervan groeit en groeit. Wij praten jullie zo onder tafel, waarbij ik opmerk dat het toch helemaal van de zotte is dat wij ons beter hebben bijgeschoold dan welke professional dan ook. Ook zij zitten maar een paar klikjes op de computer verwijderd van alle informatie die voorhanden is.

Doe daar uw voordeel mee, want de mondige ouder is er en gaat niet meer weg!

Dus mevrouw Roeters, graag middels een reply,

  • graag een heldere beleidsvisie rondom high conflictscheiding.
  • Afstand nemen van het Verdeelde Kind uit 2002
  • Heldere uitleg aan uw raadsmedewerkers wat nu waarheidsvinding in feite is en dat zij bij Wet braaf en netjes zich daaraan hebben te houden
  • Bijscholing en het oprichten van expertise centra’s of speciale, bijgeschoolde, raadsonderzoekers, die zich mogen  bezig houden met scheidingsgevallen

In afwachting,

Annemarie van Mackelenbergh


Deze brief zal ik ook als blog verwerken.

Op 23 okt. 2017 om 14:57 heeft Roeters, Annette <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.> het volgende geschreven:

Beste mevrouw Mackelenbergh,

Uw email van 10 oktober jl. heb ik ontvangen. Ik heb met antwoorden gewacht omdat ik moeite heb met de toon die in de mail gebruikt wordt. De toon is agressief en dreigend en nodigt niet uit tot direct reageren.

Ik maak uit uw mail op dat u kritiek heeft op de werkwijze van de RvdK ten aanzien van complexe scheidingen en van mening bent dat de RvdK medewerkers onvoldoende kennis hebben over dit onderwerp. Ik betreur het zeer dat u dit gevoel heeft.

De RvdK is een lerende organisatie, wij staan open voor kritiek en nemen uw kritiek dan ook serieus. Op verschillende manieren zijn medewerkers van de RvdK met onze partners bezig om de scheidingsproblematiek van ouders minder belastend te maken voor kinderen. We hebben gesprekken met ervaringsdeskundigen, belangenverenigingen en leren van elk onderzoek wat wij doen. Ook staan we in contact met de wetenschap om op de hoogte te blijven van recente inzichten en zo nodig onze methoden aan te passen. Maar we zijn ook in contact met gemeenten en hulpverleners want we hebben geleerd dat het belangrijk is om oudervervreemding/verstoting in een zo vroeg mogelijk stadium te signaleren om het eerder te kunnen keren. De RvdK is daarnaast aangesloten bij het landelijk platform onder leiding van André Rouvoet. Met het doel : scheiden zonder schade, voor ouders en dus voor hun kinderen.

Ons uitgangspunt bij complexe scheidingen is altijd: “Kinderen hebben het recht om met hun beide ouders op te groeien”. De RvdK heeft de taak om de belangen van kinderen in complexe scheidingssituatie te behartigen.

Ten aanzien van het onderwerp oudervervreemding/verstoting heeft de RvdK vier actiepunten geformuleerd:

  • de tijdigheid van interventie om het proces van oudervervreemding/verstoting eerder te signaleren en te keren;
  • het netwerk als preventief en ondersteunend middel;
  • het onderzoek naar feiten naar aanleiding van signalen van oudervervreemding/verstoting;
  • actuele wetenschappelijk kennis blijven vergaren.

Ik hoop dat ik u duidelijk heb kunnen maken dat wij een gemeenschappelijk doel hebben: het voorkomen van situaties waarin een kind opgroeit met strijdende ouders en de kans het contact met een van hen te verliezen zo klein mogelijk te maken. We doen als RvdK wat mogelijk is om dit doel te bereiken en leren van wat er nog niet goed gaat.

mevrouw Drs. A.S. Roeters

Algemeen Directeur

……………………………………………………………………….
Raad voor de Kinderbescherming
Landelijke Directie

Turfmarkt 147 | 2511 DP | Den Haag
Postbus 20301 | 2500 EH | Den Haag
……………………………………………………………………….
T 030 888 24 10 (secretaresse: Sarita Brispat)

M aDit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.


Woensdag 25 oktober per email/reply:

Beste mevrouw Roeters,

Jammer dat de toon u niet aanstaat. Feit is dat het niet uitmaakt welke toon wij aanslaan, we worden toch gepasseerd. Al die jaren van meeknikken heeft ons net zo goed deze ellende opgeleverd.

Let wel; ik heb het over ouderverstoting, puur ouderverstoting. Dus die 100.000 andere gevallen waarbij de Raad wellicht wel goed werk verricht, daar heb ik geen kijk op.

Sterker nog; door u landelijk te benoemen en onze achterban goed op de hoogte te houden, de ouders mondiger te maken, ja, daardoor gaat er iets veranderen. Niet omdat de Raad dat zo nodig wil, nee, omdat wij jullie aan de wet houden en er steeds meer van vinden.

Wat dat betreft raad ik u aan vooral de website te bezoeken en even te lezen wat ons advies is over de Raad van Kinderbescherming, kunt u uw personeel voorbereiden.

Raad voor de Kinderbescherming

Neemt niet weg dat u geen antwoord geeft op mijn heldere vragen en ik u dus nogmaals mail:

Wat is het huidige beleid?

Neemt u afstand van Het verdeelde kind, uit 2002 (!) van Ed Spruijt?

Wat verstaat uw organisatie onder ‘waarheidsvinding’?

Hoe kan het zijn dat ouders anno 2017 nog tegenover raadsonderzoekers zoals een Joyce Verket, Francien Boot, Jack Span komen te staan, die ouderverstoting

  1. Ontkennen
  2. Niet kunnen oppikken omdat zij de signalen nog niet eens weten te herkennen

Ik kan nog wel wat meer vragen verzinnen, maar laten we deze eens goed uitwerken, want u kunt nu wel doen alsof het falend handelen van uw Raadsonderzoekers en gedragswetenschappers u onbekend is, u weet zelf ook wel beter.

En ja, al schuift u met poppetjes, komt u met dat vreselijke BRAM op de proppen, of verzint u andere pilots, zo lang uw beleid voor NIEMAND helder is, zo lang de Raad achter een verouderd en malafide rapport aanloopt, is het hele optreden van de Raad volledig kansloos.

Wij, ouders, hoeven dit niet te accepteren, zoals professor Barendrecht het ons zo fijntjes zegt: wij moeten moedig zijn en kwaliteit eisen. Dus het werk wordt er voor uw medewerkers zo niet leuker op!

U mag antwoorden middels een reply, ik zal onze achterban informeren!

Groet,

Annemarie van Mackelenbergh