Op 18 januari heeft onze minister Sander Dekker een brief naar de Tweede Kamer gestuurd, waar wij (te) verstoten ouders, wel wat mee kunnen. Die brief refereert naar het WODC rapport waar wij veel minder gelukkig mee zijn. Als je ziet hoe dat rapport tot stand is gekomen en wie daaraan hebben meegewerkt als zogenaamde deskundigen, dan springen de tranen je in de ogen. Op dat gebied zullen we samen ferm in verweer moeten, want deze club verwijst naar peusdowetenschappelijke rapporten - geen evidence based onderzoek - en brengt ook nog eens wat eigen ideetjes naar voren waar door wij weer richting mediation worden geduwd. Hun verdienmodel gaat voor het welzijn van onze kinderen en ons zelf.
Wij weten allen (en zij ook hoor) dat je met een pathogene ouder niet kan onderhandelen, daar hebben alleen sancties invloed op.
Maar goed, die brief van minister Sander Dekker geeft ons de ruimte om werkelijk die sancties toe te passen en wij zullen zelf gemotiveerd nee moeten zeggen tegen allerlei trajecten zoals Kind uit de Knel, Ouderschap blijft, de schip aanpak, mediation en het onnodig belasten van onze kinderen door op zijn gunstigst goed bedoelende, handelingsverlegen of handelingsonbekwame professionals.
En dat kan, want in die brief staat niet voor niets dat er gekeken gaat worden naar een keurmerk en naar betere (bij) scholing. Weet dat jij dus tot die dag niet mee hoeft te werken aan kindermishandeling door jouw kind te laten bevragen door bijvoorbeeld een kinderbehartiger die nog niet eens serieus wordt genomen door een rechter!
Hoe dan ook; nu jij weet dat jij te maken hebt met een pathogene ouder, die niet kan onthechten, kan je ook beter opkomen voor jouw kind en je beroepen op jouw grondwettelijke zorgplicht.
Het gaat dus niet om jou, jouw gevoelens, jouw idee, ervaring dat jij totaal geen rechtsbescherming hebt. Het gaat niet om jou dat je boos bent omdat jij je voor de gek voelt gehouden omdat jij geloofde in de worden jeugdzorg, kinderbescherming, Veilig Thuis en rechtspraak.
Zo lang jij overal benadrukt dat je dit alles niet voor jezelf doet, maar voor de jeugd en jouw kind in het bijzonder en dat jij juist een bijdrage wilt leveren voor het lerend karakter van een organisatie is daar geen spelt tussen te krijgen
Je hebt nu dus de tijdlijn af en je hebt de foute advocaten aan de hand van de gedragscode bespreekbaar gemaakt bij de orde van advocaten.
Je hebt nu 2 zaken juridisch te regelen:
1. Gezamenlijk gezag
Als je dat nog niet hebt. Het klemcriterium, zoals goed met elkaar kunnen communiceren en dat anders dus rust het beste is, gaat niet langer meer op. Wellicht dat jij jouw advocaat (als die nog hebt….) goed moet onderwijzen. De rechter hoort zeker na 25 februari (symposium) op de hoogte te zijn. Feit is dat jij je enkel hoeft te beroepen op de sociale emotionele en identiteitsontwikkeling van jouw kind, waardoor jij minimaal dezelfde rechtspositie als jouw ex moet hebben.
Gezag mag jou alleen ontzegd worden als jij, persoonlijk, de ontwikkeling van jouw kind in de weg staat. Dus die rust; dat is juist contra productief en mag geen reden zijn. Dat gezag is heel belangrijk! Het geeft jou gewoonweg dezelfde positie als jouw ex, waardoor jouw ex jou behoort betrekken bij belangrijke beslissingen en waarbij jij een veto kan geven als jouw ex, uit behoefte om zelf aandacht te krijgen, jullie kind medicaliseert en allebei zorg behoeften op jullie kind projecteert.
Ook kan jij dan zelf informatie vergaren zoals de code van het schoolvolgsysteem en krijg jij bericht als jouw minderjarig kind iets stouts heeft gedaan waardoor de politie er iets van heeft moeten vinden. Die brief wordt namelijk naar de gezaghebbende ouders gestuurd. Ook kan jouw ex dan niet het kind zo maar naar buitenland meenemen, jouw handtekening is dan van belang. Stel dat er een OTS is, dan heb je een rechtspositie en hoor jij net zo goed geïnformeerd te worden als er een rechtszaak is en mag je mee praten. Anders sta je buiten spel. Al met al is het hebben van gezag veel belangrijker dan die omgangsregeling, want zeg nou zelf, laat jij je exact aan dat een weekend houden? Als het mijn kind zou zijn, dan wil ik namelijk bij alle speciale hoogtij dagen zijn. Dus niet dat ik te horen krijg dat ik niet naar de diploma uitreiking mag komen omdat het niet in mijn weekend valt.
Regel dus dat gezag, als je het niet al hebt. Er zijn formulieren voor die je kunt downloaden. Die geef je aan jouw ex, met de vraag of zij mee wil tekenen, wat jullie stress en een rechtsgang zal besparen. Tekent ze niet, dan kan jij bij de rechter zelf een verzoek indienen. Deze rechtszaak is dus de moeite waard maar hou het enkel en alleen hierbij.
Het is natuurlijk helemaal van de zotte dat jouw ouderschap nu ter discussie staat, terwijl jij blijkbaar tot aan de scheiding goed genoeg was (vaak zelfs meerdere kinderen) en bij velen jouw geld (alimentatie) wel van pas komt. Dus als de rechter jou wil laten onderzoeken of jij wel gezag mag hebben, vraag dan eens goed door hoe de rechter dat ziet. Immers, jij hebt het kind erkend, waarom moet gekeken worden of jij wel gelijkwaardig als ouder een juridische positie mag hebben?!
2. Omgangsregeling op papier
als jouw ex erg moeilijk doet; dan kan je daar ouderverstoting mee aantonen en hoe feller de weerstand, hoe meer jij getuige bent van kindermishandeling, hoe harder jij kunt roepen om wijziging hoofdverblijfplaats. Iets wat Vera Bergkamp (d66) toegezegd heeft gekregen naar aanleiding van die brief. Kind naar gezonde ouder en niet meteen uit huis plaatsen. Mooi!
Met gezamenlijk gezag en die omgangsregeling eventueel op papier kun je nu in tactieken denken om omgang met jouw kind te realiseren. Voor velen zal dit een extra inspanning vergen, daar heel veel ouders (lees vaders) voorheen redelijk ‘makkelijk’ waren en heel veel bij de andere ouder (lees moeders) lieten. Denk eens aan ouderavonden, vrijwilligerswerk op school, bij weer of geen weer langs de lijn staan om jouw kind netjes aan te moedigen, of naar zwemles te komen kijken. Wellicht zelfs aanbieden om met jouw kind activiteiten te doen zoals halen/brengen naar de hobbyclub etc. Besef dat elke ouder 100% zelf ouder is , dus niet ieder 50% wat samen 100% zou moeten vormen. Zeker bij omgangsfrustratie is het van zeer groot belang dat jij zelf overal aanwezig bent, waar jij maar kunt zijn en dat jij je niet weg laat sturen omdat jouw ex met een onzin verhaaltje als stress aan komt zetten.
Kijk naar de You Tube videos van Ryan Thomas; ook al wijst het kind jou publiekelijk af of wordt je genegeerd; het kind is diep van binnen zo blij om te zien dat het kind wel belangrijk genoeg is en dat jij dus wel van het kind houdt, zodanig dat jij er extra moeite voor wilt doen.
Schopt jouw ex scenes, prima! Dat zegt alles van jouw ex. Blijf rustig, ga desnoods aan het andere eind van het sportcomplex, of waar je ook bent, staan/zitten, maar laat je niet wegsturen. Weet dat de omgeving en jouw kind jouw ex ook te keer zullen zien gaan en daarbij het hunne zullen denken.
Besef dat als de kinderen ouder worden en jij nog steeds trouw jouw ding doet en jouw ex maar bezig blijft, ze steeds meer jouw ex zien voor wat hij/zij is.
Dus ga eens na waar jij jouw kind kunt treffen, naast die eventuele omgangsregeling, als die er nog is. Mocht jij jouw kind nog zien, werk dan aan de relatie met jouw kind door ook 1 op 1 aandacht aan jouw kind te besteden, ook al heb je een nieuwe partner en weersta de verleiding om jouw ex het woord te laten voeren als er iets gezegd moet worden. Jij bent ouder! Jij bent eindverantwoordelijk. Leuk als jouw kind met zijn/haar halfbroertjes/zusjes, stief familie goed kan optrekken, maar dat neemt niet weg dat jij extra tijd en aandacht zal moeten besteden aan jouw kind. Zeker als je dus te maken hebt met een ex die jouw kind negatief zal voeren met desinformatie.
Op elk leeftijdsniveau kan jij zaken bespreekbaar maken. Er zijn tig leuke boeken die je samen kunt lezen met kleine kinderen, en hoe ouder ze worden, hoe meer jij inhoudelijk aan karaktervorming kunt doen. Laat je niet chanteren met die zogenaamde lievere ouder/ toegeeflijkere ouder en als jij een verschrikkelijk Appie krijgt, ga naar jouw kind toe en vraag wat er aan de hand is, waarom het kind denkt dat die jou zoiets zou mogen toesturen. Ook jij hebt gevoel! Wat mij opvalt is dat de ouders, die echt zich zo opstellen en zich door niemand laten wegsturen of afserveren, succesvol zijn. Ik krijg met regelmaat berichten dat zo het contact hersteld is. Besef; jouw ex is geestelijk ziek, maar niet achterlijk. Dus als jouw ex beseft dat zij/hij dit gaat verliezen, vaak eieren voor haar/zijn geld kiest.
Daarbij komt; die brief dus van Sander Dekker biedt ons heel veel mogelijkheden en daar zullende komende tips op gebaseerd zijn.
Maar nu dus eerst; gezag en kijken waar jij jouw kind (desnoods op afstand) kunt ontmoeten/zien/in contact komen. Niet bang zijn voor gebiedsverboden, nogmaals; die notie van rust, de koninklijke weg, daar is nu echt volledig mee afgerekend. We zullen uiteraard de professionals nog moeten onderwijzen, maar wijs ze op hun vak en dat het helemaal van de zotte is dat ze zelf hun vakliteratuur niet bij houden en/of bijscholen. Iets waar ze al jaren geleden mee hadden moeten beginnen.
Met andere woorden: wie zijn zij nu helemaal, om strepen door levens te halen?!