Laat de wijk agent de-escalerend handelen, dit voorkomt enorm veel leed!

Ouders, zodra de omgangsregeling wordt gefrustreerd ga je naar de politie en doe aangifte met verzoek tot vervolging wegens art 279 WvSr!!!

Wat Herken Ouderverstoting graag ziet in de toekomst en nodigt de politie uit om een eenvoudig protocol te schrijven:

  • Mocht een ouder op de stoep staan om een aangifte te doen inzake artikel 279 WvSr, dan wordt deze natuurlijk opgenomen als een aangifte. Punt!
  • Als tussen stap gaat de wijk agent even langs bij de weiger ouder/ de ouder die de beschikking of het convenant niet na komt. Dit gaat 80% van alle omgangsfrustratie schelen en dus heel veel leed.
  • Ja let op; een convenant moet genoeg zijn, daar zit maanden mediation in en hoort van waarde te zijn. Mits getekend door beide ouders
  • De wijk agent wijst deze ouder erop dat de ouder mee moet werken aan de gemaakte afspraken, zo niet dan gaat de aangifte onttrekken ouderlijk gezag naar de screeningsafdeling. Zie rapport Scheiden zonder schade (22 febr 2018, rol wijk agent, Rouvoet) en brief richting Tweede Kamer van minister Sander Dekker (J&V) 9 mei 2018.
  • De screeningsdafdeling gooit vanaf nu standaard deze aangiften op het stapeltje 'voor het OM'!
  • Het OM geeft standaard een akkoord, doe er maar wat mee!. En dat zou ook zo moeten zijn, immers waarom is anders art 279 WvSr afgestoft en weer eens aangehaald in de Staatscourant op 15 maart 2018
  • Vervolgens mag dus de politie hier verder mee, dus krijgt de weiger ouder een briefje van de politie: U bent verdachte van een misdrijf en moet op die datum komen verklaren.
  • Als advies geef ik mee dat de politie zich netjes voorstelt als de verdachte komt en neutraal is in de opstelling: houdt u zich aan de beschikking/het convenant of niet?!
  • De verklaring gaat vervolgens naar het OM.
  • Het OM gaat daar standaard op vervolgen. Dat mag een TOM zitting zijn. Kom nou niet met excuses aanzetten zoals zielig, dat doe je toch een ouder niet aan (lees: moeder) want zo ernstig is dit alles niet. Denk bijvoorbeeld aan seponeren onder voorwaarden.

Blijft echter deze ouder volharden, dan mag iedereen in de keten zich bewust zijn dat hier sprake is van een geestelijk zieke ouder die het kind mishandelt! Daar moet tegen opgetreden worden.

Ouderverstoting is erkend als geestelijke kindermishandeling en het laatste taboe wat doorbroken moet worden, waarbij dus ieder voor zich zijn/haar verantwoordelijkheid moet nemen en wegkijken is dus GEEN optie. 

Vergelijk het met seksueel misbruik. Ik kom uit de begin jaren 60. Op schoot getrokken worden door een 'lieve' oom was destijds heel gebruikelijk. Geef tante Lies een kusje ook! Weet dat niemand mijn kinderen op schoot trok en die kusjes al helemaal niet werden gegeven. 

Dus beste mensen, wat gaan wij doen?! Als handreiking geef ik jullie twee woordjes: Voortschrijdend inzicht!

Let wel; geen gierende autobanden met zwaaiende sirenes! Zelfs geen politiemannen met handboeien. Geen 112 nummers bellen. Maar heel simpel de-escalerend optreden opdat familiedrama’s worden voorkomen, geen eigen recht. De weiger ouder niet langer faciliteren, maar duidelijk aangeven dat beide ouders zich te houden hebben aan de gemaakte afspraken.

Laat de verstotende partij niet langer wegkomen met mishandeling!