Er zijn talloze redenen waarom jij, (te)verstoten ouder, gebruik zou moeten maken van elk recht dat elke burger in Nederland heeft, om binnen de wet, iedereen in de keten bewust te maken van de misstanden die nu plaatsvinden.

Juist het inspreken bij een gemeenteraad geeft jou een podium. Daarmee maak jij een groot verschil voor heel veel andere ouders en kinderen. Want deze waanzin, waar wij nota bene via onze belastingcenten ook nog eens aan mee moeten betalen, moet stoppen. Kan stoppen. Maar dan moet men wel gemotiveerd zijn… 

Maak jouw gemeente bewust. De jeugdzorgkosten stijgen ongekend, het is een bodemloze put. Bibliotheken en buurthuizen, andere burgerinitiatieven, alles gaat er aan, daar er anders geen geld is voor onze kinderen!

Pas als jij de gemeente verteld in wat voor waanzin jij leeft en wat daarvan de gevolgen zijn voor jouw kinderen en jijzelf, daarbij rustig benoemend waaraan jij je al hebt over moeten leveren en vooral wat het resultaat is van het gevolgde traject en vraag eens wat dit dus allemaal mag kosten… dan open jij de ogen van mensen die hier iets aan kunnen doen.

De raadsleden controleren immers de wethouder. Kunnen de wethouder bevragen en stimuleren.

Jij kan uitleggen dat jeugdbescherming, zoals die nu functioneert, kolen op het vuur gooit door hun handelingsonbekwaamheid. Vertel over hun interpretatie met betrekking tot de waarheidsvinding om zo de Jeugdwet 3.3. te omzeilen.

Stel eens wat vragen. Een leuke binnenkomer:

  • Wat doet u als u op de hoogte bent van seksueel misbruik? Wat doet u als u op de hoogte bent van fysieke mishandeling? Van verwaarlozing?
  • Wat doet u als u op de hoogte bent van geestelijke kindermishandeling en ex-partnergeweld?!
  • Gaat u dan maanden, jaren vergaderen en overleggen? Of grijpt u net zo goed in?

Vertel over de misstanden. Bevraag de effectiviteit van alle hulpverlening rondom scheidingskinderen. Hoeveel kost zo’n traject? Is er wel eens gekeken naar de effectiviteit? Het resultaat? Vertel hoe jij je voelt. Hoe bang jij bent om jouw kind definitief te verliezen. Dat jij gechanteerd wordt met het meest dierbare in jouw leven. Dat dit uiteraard jouw welzijn beïnvloed.

Wijs op de gevolgen voor de rest van jouw gezin, maar ook op de gevolgen voor jouw kind op langere termijn. Wijs de raadsleden op de invasie van allerlei mensen, die jou fijntjes hun pedagogische opinies en meningen opleggen. Waar jij totaal niet om hebt gevraagd. Die jij ook helemaal niet in jouw leven wenst.

Vertel eens hoe een wig tussen jou en jouw kind wordt gedreven, juist door die hulpverlening, omdat zij zogenaamd luisteren naar de authentieke stem van het kind. Hulpverlening die het heel normaal vindt dat een kind geen contact wil met jou en tegen jou zegt dat het kind dit nu eenmaal zo wil… Opvoeden? Dat wordt lastig als je met dit soort mensen te maken hebt. Jouw kind zal maar vanuit woede een keer negatief over jou praten…

Vraag eens hoe het komt dat de hulpverlening jouw ex niet tegen zichzelf beschermd. En zo kom je dus op passende oplossingen, die er wel degelijk zijn, waardoor er geen jaren van jouw leven worden afgesnoept. Waardoor jouw kinderen niet nog meer beschadigd worden.

Wijs op de MASIC, hoe eerder de screening op huiselijk geweld plaats vindt, hoe beter. Wijs op het maatwerk wat onherroepelijk moet volgen als ouders bij de 15% zitten, die voorsorteren op ellende. En dat dit maatwerk dus zeer zeker NIET alle trajecten, dwang/drang of wat dan ook, inhoudt, maar juist duidelijkheid, begrenzing, desnoods sancties bij de ouder die het kind denkt te kunnen gebruiken om de andere ouder te schaden. Daar gaat de gemeente dus mooi op besparen!

Een leuke om te eindigen:

Ik kan mij de tijd nog herinneren dat kinderen zonder gordel op de achterbank zaten, met 2 rokende ouders voorin… Ik kan mij de tijd herinneren dat er standaard sigaretten werden aangeboden op feestjes, waarbij binnen werd gerookt, in bijzijn van de kinderen.

Dit is nog niet eens zo lang geleden, maar probeer het nu maar eens… De tijd van wegkijken is voorbij. Iedereen kent wel iemand die.

Iedereen heeft een keuze, altijd. Vraag is dus of de gemeenteraad zich jouw noodkreet aantrekt en de wethouder gaat bevragen over alle kosten ten op zichtte van de prestatie en wat de wethouder daar aan wil gaan doen…

Zelf de vinger aan de pols houden. Alle raadsleden de folder mailen, de wethouder krijgt er ook eentje en ach, jouw burgemeester mag zeker weten wat er in zijn/haar gemeente speelt.

Onderstaand een kort verslagje van een ouder:

Vanavond naar Steenbergen geweest, 5 minuten gesproken. Vragen beantwoord.

XXXXXX haar verhaal gedaan.
Allebei de verhalen ongeloof.
En wat nu? 
Tja lieve raadsleden... dat is aan u.
Flyer achtergelaten.
Alles is opgenomen en dus volgens mij na te zien op website gemeente.
We hebben gevolg afspraak gemaakt met raadsleden.

Wethouder gaf korte reactie dat dit in zijn gemeente niet bekend was.