Geachte heer Van Zutphen,

Al enige tijd stuur ik u verzoeken of u een klein uurtje van uw tijd vrij kunt maken om het fenomeen ouderverstoting in relatie tot het welbevinden van de volwassen burger met u te bespreken. Het blijft echter stil, heel stil. Sterker nog, u reageert nergens op en dat verbaast mij.

Ondertussen lijkt het wel alsof de overheid, en dan denk ik aan de politie, het openbaar ministerie, jeugdzorg, diverse instanties en ja, zelfs de griffie steeds meer zich verschansen, zich verlaten op machtsmisbruik, demoniseren, ouders wegzetten en de volwassenen tot wanhoop en radeloosheid brengen. In de meest gunstige zin bedoelen uw werknemers het goed, als wij ons tot hen wenden, toch voelen wij ons niet gehoord, laat staan geholpen. Terwijl wij weten dat er veel meer mogelijk zou kunnen zijn. Vaak is 1 belletje al genoeg. Ik lees het elke zaterdag in uw column in de Telegraaf . Hoe kan het dan zijn dat dit ene belletje uitblijft als uw werknemer er achter komt dat er sprake is van een complexe/high conflict scheiding in relatie tot die instanties en de radeloze persoon die vastloopt in het web van machtsmisbruik, intimidatie en oppressie?

Onderstaand vindt u een diagram, plus een schrijven met de randvoorwaarden en aandachtspunten.

https://www.herkenouderverstoting.com/info-ouders/praktische-info/37-bereikt-tot-nu-toe/267-de-oplossing-van-herken-ouderverstoting De overheid draalt. Tot nu toe is Herken Ouderverstoting de enige organisatie die zich aan de gemaakte afspraken houdt. Wij wijzen de ouders op mogelijkheden, informeren de ouders, vertellen hen dat ze niet gek zijn, derhalve zeker geen ‘gekke’ dingen moeten gaan doen en boven alles wijzen wij hen op hun eigen verantwoordelijkheid . Het valt Herken Ouderverstoting echter op dat het de ouders onmogelijk wordt gemaakt hun eigen verantwoordelijkheid te nemen!

Een paar voorbeelden:

• De rol van de politie is schrijnend. Weiger ouders worden zelfs geholpen door de politie, terwijl afgewezen ouders weg worden gestuurd, ook al hebben ze een punt met bijvoorbeeld artikel 279 WvSr.
• Een officier van Justitie kan blijkbaar zonder hoor/wederhoor en/of tussenkomst van een rechter vergaande gedragsaanwijzingen (art 509hh) uitvaardigen. Een ouder moet maar zien hoe deze uit een kluwen van intimidatie en machtsmisbruik redt.
• Meldingen, waar een ouder dus niets van weet, leiden een eigen leven en achtervolgen een ouder.
• Inzage in dossiers wordt in eerste instantie moeilijk gemaakt of meldingen worden geanonimiseerd, waardoor de ouder nog steeds niet weet wat er inhoudelijk tegen die ouder is ingebracht.
• Ouders worden gedwongen (advocaat) onkosten te maken om inzage te krijgen, moeten zich wenden tot een rechter om te weten waarvan zij beschuldigd worden.
• Een gezinsvoogd gooit extra kolen op het vuur door niet te doen wat er in de beschikking staat, maar juist, zonder enige kennis van zaken, een eigen plannetje te maken, wat juist het contact tussen kind en uitwonende ouder in de weg staat.
• Schriftelijke aanwijzingen richting de weiger ouder blijven echter uit!
• Tientallen hulpverleners ondersteunen een pathogene ouder, terwijl de geestelijk gezonde ouder op afstand wordt gehouden.
• Ouders worden gedwongen deel te nemen aan trajecten terwijl deze contra productief zijn. Sterker nog; ‘men’ weet dat dit contra productief werkt, maar als je weigert wordt je aangemerkt als strijdende ouder.
• De mondige ouder wordt weggezet als strijdend.
• De lobby vanuit de advocatuur is ongekend.
• De lobby vanuit mensen die zich zelf hebben uitgeroepen tot specialist op het gebied van ouderverstoting en zo hun eigen bedrijfje promoten, is stuitend.
• Bladzijde 25 van het rapport Scheiden zonder schade, als ook de brief richting Tweede kamer van minister Dekker, 9 mei 2018, worden genegeerd door alle spelers. Niemand voelt zich geroepen zijn/haar verantwoordelijkheid te nemen.

Het wordt nu echt tijd dat er een eenduidig verhaal komt, waar de Nationale Ombudsman stelling neemt. Wellicht zelfs de leiding, want u bent er toch voor ons? Dat staat op uw website. Wat kan? Wat mag? Waar kunnen wij als ouders op rekenen? Wat is nu uw visie en beleid mijnheer van Zutphen, daar het heen en weer sturen van het kastje naar de muur blijkbaar niet bij u stopt. Wel nee, uw organisatie doet daar even zo goed aan mee. Steeds meer vragen wij ons af waar onze rechtsbescherming is.

Middels een reply kunt u ons laten weten wanneer u tijd heeft om dat gesprek aan te gaan, liefst met enkele beleidsmedewerkers van u, opdat we concreet kunnen praten.

Vriendelijke groet,

Annemarie van Mackelenbergh