Heel simpel; 

Mits geen BEWEZEN (anamnese en vervolgens diagnose) gevaar voor het kind, horen de (inter)nationale, Europese wetten, de internationale verdragen en zelfs bijvoorbeeld de afgelegde eed van de rechter doorslaggevend te zijn

Nu zijn er veel te veel rechters die de bovengenoemde wetten ondergeschikt maken aan zogenaamde klemcriteria. Zogenaamde ‘redenen’ om een ouder uit te kunnen bannen.

Zo stelt het gros van de rechters nog steeds als voorwaarde dat ouders met elkaar moeten kunnen communiceren… 

Zo gaan praktisch alle rechters ervan uit dat wat de instanties schrijven, zeggen, adviseren, aanraden, de waarheid is en wordt zo de verantwoorde ouder uitgebannen. 

Zogenaamd baserend op grond van artikel 1:266, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek (hierna: BW) het gezag van een ouder kan beëindigen, indien

a. een minderjarige zodanig opgroeit dat hij in zijn ontwikkeling ernstig wordt bedreigd, en de ouder niet in staat is de verantwoordelijkheid voor de verzorging en opvoeding, bedoeld in artikel 1:247, tweede lid, BW te dragen binnen een voor de persoon en de ontwikkeling van de minderjarige aanvaardbaar te achten termijn, of

b. de ouder het gezag misbruikt.

In artikel 1:377a lid 3 BW staat een aantal gronden voor de ontzegging van het recht op omgang genoemd. Vaak zie je dat sub d als laatste uitvlucht wordt aangenomen. In sub d van het artikel staat dat de omgang kan worden ontzegd indien de omgang anderszins in strijd is met zwaarwegende belangen van het kind. Dit is natuurlijk een uitgebreide escape. Deze grond biedt de rechter voldoende ruimte de omgang te ontzeggen, indien er niet direct sprake is van lichamelijk of geestelijk gevaar.  

En zo kan het dus zijn dat de onderlinge (?) zogenaamde strijd tussen (?) ouders vertaald kan worden in een klemcriterium , waardoor ook de verantwoorde ouder wordt uitgesloten , daar het gedrag van die ouder verkeerd wordt uitgelegd door diegenen die juist pretenderen de belangen van het kind te behartigen.

Zorg dus, als verantwoorde ouder, dat er niets op jouw gedrag aan te merken is, zo lang jouw kind en indirect jij nog prooi zijn voor de instanties, zo lang jij nog onder het vergrootglas ligt.

Heb de basis voorwaarden op orde! Wonen, inkomen  en sociale omgeving

Wonen; open deur; maar heb dus verantwoorde woonruimte waar jij dus 50% , week op, week af, jouw kind kan laten wonen, met dus een eigen slaapkamer. Liefst dicht in de buurt van de school, bij de huidige vriendjes etc. 

Inkomen; ben het liefst zo min mogelijk afhankelijk van de overheid. Een bijstandsuitkering lijkt aanlokkelijk, maar geeft aardig wat regie aan ambtenaren. Advocaten die werken op toevoeging, zijn meestal niet de advocaten die de waanzin in 1 keer plat slaan. Het voordeel van co - of parallel ouderschap is dat elke ouder 1 week fulltime kan werken, als de kinderen bij de andere ouder zijn. En de andere week parttime. Ergo; niet afhankelijk zijn van alimentatie , een eigen carrière op kunnen bouwen, geen reden tot financiële conflicten 

Sociale omgeving; Het is zoals het is, niet oké, onze overheid heeft de mond vol van all-inclusief, van diversiteit en participatie, kijkend naar de cijfers is er sprake van geïnstitutionaliseerde discriminatie en systematische uitbanning . Kort door de bocht; geef, zo lang je met ze te maken hebt, geen aanleiding of ruimte dat derden (ook al zijn ze niet bevoegd of bekwaam) jouw gedrag kunnen aanwijzen als reden om jou de omgang te ontzeggen. 

Eerlijk is het zeker niet, maar in de praktijk werkt het zo en dan kan jij, als ouder , ‘handig’ gaan lopen doen, derden erop wijzen dat ze er geen barst van hebben begrepen, het werkt tegen jou! 

Een verantwoorde ouder strijdt niet tegen de ex en al helemaal niet tegen de instanties! 

Een verantwoorde ouder kan gemotiveerd alle trajecten en interventies weigeren en/of stoppen , daar deze extra trauma veroorzaken.

Een verantwoorde ouder overhandigt ons ouderschapsplan en vraagt wat deze ouder in de weg zou kunnen staan om met dit plan niet naar 50% parallel ouderschap te kunnen werken. 

Neem elk gesprek op, wil het weten; waarom zou ik niet van jou gelijkwaardig ouder mogen zijn van mijn kind, met het oog op de wetenschappelijke consensus dat voor de sociale, emotionele en identiteitsontwikkeling van mijn kind, het van grootste belang is dat beide ouder gelijkwaardig in het leven van het kind moeten zijn? 

Wat staat mij, ouder, feitelijk in de weg?

En daar ga je mee aan de slag, wetende dat dus die klemcriteria ondergeschikt zijn aan de wet. 

Ga geen stukken aanleveren, ga niet onderwijzen, ga niet eerst babbelen om vervolgens te moeten ageren tegen het zoveelste rapportje van de zoveelste handelingsonbekwame jeugdprofessional (want jij had kunnen weten dat jij de regie uit handen hebt gegeven….) 

Laat je niet onder druk zetten en reageer niet inhoudelijk op rapporten die bol staan met leugens, of het moet de voorwaarde zijn dat al die aangehaalde leugens eerst uit het rapport gaan en jij daarna wel met een reactie zal komen.

Verwijs ze hooguit naar onze website.

Ga zeer zeker niet verwijtend los in de rechtbank, hoe slecht iedereen wel niet gefunctioneerd heeft waardoor de interventie, het traject, de OTS etc voor geen meter liepen (heb hooguit een feiten-tijdlijn als processtuk) , terwijl jij had kunnen weten dat alles op een mislukking uit kon lopen. Hierdoor zal jij jouw kind verliezen, daar dit tegen jou keert.

Toon hooguit voortschrijdend inzicht; wetende wat ik nu weet, met de kennis die ik heb opgedaan en voor iedereen openbaar bereikbaar, verzoek ik 50% parallel ouderschap, geen inmenging keten, door heldere afspraken etc. Want er zijn geen redenen (gedrag!!!) om mij als ouder niet gelijkwaardig in het leven van mijn kind te laten zijn.

“Gedrag” houdt dus ook in dat je niet wijst naar jouw ex, laat staan met diagnoses komt, al heb jij die van een specialist. Wat zegt het van jou dat jij met zo iemand 1, of meerdere kinderen hebt gekregen en blijkbaar al die tijd zijn/haar gedrag hebt goedgevonden ? Dat jij bent vertrokken en blijkbaar de kinderen hebt achtergelaten? Dat jij je hebt laten buitensluiten? 

Gedrag houdt in dat jij niet gaat babbelen!!!! Dus heb het niet over jouw verleden, jouw jeugd, over de relatie, over situaties/voorvallen. Pas maar op; vertel jij dat jouw jeugd eenzaam was, zelf slachtoffer van ouderverstoting of huiselijk geweld,: de rechters en instanties denken dat de kans dat jij deze ‘fouten’ gaat herhalen groot aanwezig zullen zijn en gaan jou de toegang ontzeggen, zogenaamd preventief! 

Gedrag houdt in dat jij je werkzaam opstelt, wil weten welke bezwaren er liggen, daarmee aan het werk gaat.

Gedrag laat zien dat jij afrekent met valse beschuldigingen. Niet om de strijd gaande te houden, juist niet! Nee, om jouw pathogene ex te begrenzen, juist in het belang van de ex en het kind! 

Gedrag laat zien dat jij je niet afhankelijk opstelt van de mening van derden. Te meer daar het overgrote deel van die adviseurs jou verkeerd informeert, jou opstookt, jou aanzet tot een strijd tegen de instanties, die jij altijd gaat verliezen!

Gedrag laat zien dat jij kritisch kijkt naar wie bevoegd is en met een professionele mening zou mogen komen. (SKJ en NIP voldoen niet!).

Gedrag laat zien dat de verantwoorde ouder de school en huisarts wijst op de wet, alle mondelinge toestemming en instemming intrekt bij de jeugdprofessional die vanuit een OTS zich met jouw gezin wil bemoeien.

Gedrag laat zien dat jij onze folders hebt gedownload en gemaild naar alle instanties/personen , die bij jouw kind betrokken zijn. Maak die kring dus zo klein mogelijk.