Als jij je niet aan deze verplichtingen houdt, dan kunnen we spreken dat de gezaghebbende ouder, bewijsbaar door de verplichtingen niet na te komen, totaal niet in het belang van het kind denkt! Enkel aan eigen belang en hier duidelijk naar handelt. Dan spreken we van misbruik van het gezag! Tevens is gelijk hiermee bewezen dat die ouder niet kan communiceren, enkel in haar belang waarmee de communicatie tussen beide ouders gelijk gedoemd is, keer op keer te mislukken. Dan is die ouder in overtreding van de beschikking, waarbij die zich schuldig maakt aan het geestelijk mishandelen van een kind, wat op lange termijn vaak nog meer ellende geeft voor het kind, dan dat het fysiek mishandeld is. Iets wat zichtbaar is, valt immers te herleiden en kan er gehandeld worden naar waarheidsvinding. Iets wat niet zichtbaar is, maar herleidend is door de handeling van een ouder die geen respect heeft voor het gezag, wordt vaak niet gezien. Maar wat is er zo moeilijk, om dit niet te zien? De ouder heeft reeds aangetoond dat zij haar verplichting niet nakomt en dat zij hierdoor het kind schaadt, door de andere ouder proberen uit te wissen. Leidend zou moeten zijn: Het kind is gebaat met beide ouders. Het kind heeft de invloeden van zowel vader als moeder nodig om zich te kunnen identificeren en juist de verschillen van vader en moeder zijn belangrijk om een kind allerlei verschillende kwaliteiten mee te kunnen geven in het leven.

Is het goed voor het kind als een ouder zich niet aan haar verplichting jegens het kind houdt of een andere ouder probeert te wissen. Uiteraard niet, dat zou al een reden moeten zijn, dat per direct bij aanvang van hulpinstanties een juiste signalering zou moeten komen. We weten immers allemaal dat kinderrechters in eerste instantie uitgaan van de valse leugens en stennismakerij van de gezaghebbende ouder. Hulpinstanties gaan ook mee in het eerste advies van de rechter en kijken ook niet verder dan hun neus lang is en de leugen is vastgesteld geboren, door juist het familierecht en wordt in stand gehouden door hulpverlening, omdat er waarheidsvinding en rechtsvinding ontbreekt. Dan krijgen we te maken met overschrijdend gedrag vanuit een partijdige hulpinstantie en wordt er onterecht een ouder aan de kant gezet, die zich mag gaan verantwoorden! Dat zou dan goed zijn voor het kind?, Ya Right!! dan ontbreken er toch een aantal vaardigheden en let niemand meer op de onwillige ouder, die doorgaat met haar gezagsverplichting te negeren, waar zij het kind niet meer waarborgt en beschermd, maar juist beschadigd. Vaak gaat hulpverlening hier in mee en wordt de schade alleen maar groter, waarbij dan ook nog een onterechte omgang stop ( overschrijden beschikking) wordt ingezet enkel gebaseerd op de leugens en de onwil van de ouder waar het kind verblijft met gezag. Dan kunnen we concluderen, dat er totaal niet in het belang van het kind gedacht wordt en dat het woord GEZAG niet waardig is en niet gehandhaafd wordt, ook niet als deze in een beschikking vastgesteld is!, wat het eigenlijk nog schrijnender maakt.

Echter is dit de omgekeerde wereld en wordt mede door de kinderrechters/ RvdK/ JZ, de ouderverstoting juist bevorderd en de ouder zonder gezag/ of uitwonend veroordeeld zonder enig feitelijk vastgesteld bewijs. Het kind komt in ontwikkelingsproblemen en vertoont gedragsproblemen, die verergeren als er een ouder gewist/ of zwart gemaakt wordt in zijn leven. Het kind wil kunnen vertrouwen op beide ouders, echter wordt dat vertrouwen afgenomen door de onwillige ouder vaak met gezag!. Heb je beiden gezag, dan trekt ook vaak de uitwonende ouder aan het kortste eind en blijkt de ouder waar het kind verblijft leidend. Dit is al helemaal onmogelijk en komt juist het kind hierdoor in nog veel meer problemen en raakt eigenlijk geestelijk de weg kwijt, kan zich niet meer identificeren en probeert dan de ouder waar het verblijft te plezieren, waardoor het ook nog eens makkelijk beïnvloedbaar wordt voor de ouder. Hierdoor ontstaan er vele leugens vanuit het kind, omdat het niet beter meer weet. ( het zogenaamde hersenspoelen van een kind) Dan kunnen we spreken van ernstige kindermishandeling, waarbij de toekomst voor het kind uitzichtloos is en deze voor het leven beschadigd raakt. Geestelijk blijkt vaak ernstiger te zijn dan fysiek, als blauwe plekken genezen zou je het een plek kunnen geven en op latere leeftijd juist anders gaat denken, omdat je niet wilt dat jou kind hetzelfde mee maakt. Als je geestelijk mishandeld wordt als kind is reeds bewezen dat in aanloop naar volwassenheid beginnend bij als kind, die zich vaak ook zo gaat gedragen door de slechte educatie van de onwillige ouder en zij kampen met een enorm gemis van de andere ouder.

Hier zou een aangifte van mishandeling door misbruik van het gezag op zijn plaats zijn, om als uitwonende ouder met of zonder gezag jou kind te beschermen. De ouder die het gezag misbruikt, uit het gezag te doen ontzetten is ook geheel gerechtvaardigd. Sinds wanneer is het toegestaan om je kinderen te mishandelen ( ouderverstoting) en juist het gezag wat heilig zou moeten zijn om je kind te waarborgen en te beschermen te misbruiken?

De school alles werkt tegen je, omdat toevallig die ouder ook hun er constant op wijst, dat zij geen informatie mogen verstrekken, of de informatie ernstig beperkt oplegt richting de school/ overige derden om te mogen verstrekken aan de andere ouder. Dan moet jij hun weer wijzen op artikel BW 377.c verplichting informatieverstrekking van derden aan ouder, echter wederom beperkt. Heb je toevallig te maken met O.T.S. dan is de gezinsvoogd verplicht om aan te geven aan de andere ouder, om informatie te verstrekken aan de andere ouder, ook is deze verplicht om er voor te zorgen dat juist de band tussen de kinderen en de andere ouder gestimuleerd wordt. Aangezien de ouder die het moet verstrekken dit niet uit zichzelf doet. ( hier is het wederom aantoonbaar, dat de ouder haar gezagsverplichting niet na komt en dus de beschikking ( de wet) negeert). Dat scholen zich vaak bevooroordeeld opstellen is helemaal kansloos, het gaat hier om een kind dat een vader en een moeder heeft. Zij denken helaas vaak enkel aan de ouder waar het kind woont, zelfs al hebben beide ouders gezag. Ook is een school vaak in de veronderstelling dat als er geen omgang is of deze stop gezet is, dat we spreken van een contactverbod en wordt vaak de uitwonende ouder een verbod opgelegt om zelfs op school te komen en niet uitgenodigd voor schoolgesprekken. Wie is een school om deze actie uit te voeren?. Dan mag jij je weer gaan verdedigen, omdat jij enkel wilt weten hoe het gaat met je kind op school. Richt je dan gelijk op het hoofdorgaan van de school, omdat de school bevooroordeeld te werk gaat en zij hiermee ook ouderverstoting stimuleren in samenwerking met de ouder met gezag waar het kind verblijft. Scholen horen te staan voor kinderen en juist niet mee te gaan in een vete tussen ouders, tenzij er daadwerkelijk een politiebevel ligt van een contactverbod, dan kunnen zij aannemen dat zij juist handelen, tenzij anders bewezen wordt, waarbij ook gelijk de rectificatie zou moeten gelden. ( politie mag niet zomaar een contactverbod opleggen, hier moeten zij ook voldoen aan de wettelijke eisen van waarheidsvinding, onderzoek instellen en feitelijke vastgestelde bewijzen als beëdigd opsporingsambtenaren)

De vraag: kun jij aantonen dat er sprake is van misbruik van het gezag? Waarop ik verbaasd terug kijk, aantonen!!! Mensen er is sprake van het niet nakomen van je gezagsverplichtingen, hoezo aantonen!!!

Even weer terug naar het begin: gezagsverplichtingen! Die komt de ouder niet na, overschrijding van een beschikking en van de wettelijk vastgestelde plichten, waar er ook in de jeugdwet de wet overschreden wordt, wat ten koste gaat van je kind. De jeugdwet is er volgens mij speciaal voor de jeugd, kan mij vergissen?. Als je alles vastgesteld per wet speciaal voor je kind, jou als ouder zo doet handelen, dan ben je niet geschikt voor het gezag. Dan kan ik concluderen, dat je juist alles doet waarbij jij de bescherming, veiligheid en de waarborging van de ontwikkeling van je kind op het spel zet, door de andere ouder buiten te sluiten. Iemand die het gezag misbruikt is herkenbaar juist doordat die kinderen kampen met een loyaliteitsconflict, ontwikkelingsproblemen en hierdoor veel liegen, omdat zij uit loyaliteit en de hersenspoelmethodes zich negatief richten op de uitwonende ouder, juist de ouder waar zij verblijven met gezag willen bevredigen. Zo moeilijk kan het niet zijn, alleen echte professionals die het belang van het kind wel in zien, of zelf ruim ervaren zijn met zulke ouders, die herkennen dat en werken richting een oplossing waar het kind bij gebaat is. Echter zijn er hier in Nederland niet al teveel die dit herkennen of beter gezegd erkennen helaas, terwijl het bij aanvang van een rechtszaak toch al duidelijk kan zijn, waar en bij wie de schoen wringt, anders behoef je immers niet te vechten voor jou recht als ouder en het recht van jou kind.( gelijkwaardig ouderschap)

 

Houdt u zich aan uw verplichtingen van het gezag? Zo niet, waarom niet? Wat doet u bewegen om het belang van uw kind niet te behartigen? Zo wel legt u dan maar even uit, wat volgens u, uw verplichtingen zijn jegens uw kind. Kunt u uitleggen waarom vader geen gezag zou moeten hebben? Handelt u dan in uw belang of die van uw kind? Kunt u al uw beschuldigingen richting de vader bewijzen? Zo niet: Dan kan ik niet klakkeloos meegaan in uw verhaal/ stennismakerij/ eigen belang, dan moet ik vaststellen dat u, uw gezagsverplichtingen niet kent en geef ik u één keer de kans om uw gezag volgens beschikking uit te voeren in het belang van uw kind en zie ik geen reden waarom vader geen gezag zou moeten hebben. Hij was immers ook goed genoeg vader tijdens uw relatie met hem. ( wederom aantoonbaar eigen belang)

Communicatie? Het lijkt mij dat deze niet mogelijk gemaakt wordt door u, aangezien u uw gezagsverplichtingen niet nakomt en hierdoor zelf de communicatie verstoord heeft en het ook met valse beschuldigingen het compleet onmogelijk maakt. Dit begint immers al bij informatieplicht, die de onwillige ouder niet nakomt.

 

Bevorderd u de band tussen de andere ouder en het kind? Nee, waarom niet? Dat is ook uw verplichting, die niet gaat om uw eigen belang, u bent immers niet voor niets uit elkaar.

Omgangsregeling komt u niet na? of u wenst geen omgangsregeling? Waarom niet? Helaas moet ik u teleurstellen, want dit is het recht van een vader en een kind vastgelegd reeds bij geboorte en erkenning in de grondwet en in de jeugdwet, waar ik weer moet wijzen op de gezagsverplichting en kan constateren dat u die tot op heden heeft misbruikt, uitzetting gezag is redelijkerwijs beter voor de kinderen.

Beseft u wat het gezag inhoudt en denkt u die na te kunnen komen, dan kunt u deze weer aanvragen en bewijzen dat u dan wel geschikt blijkt te zijn voor het gezag. Beseft u dan gelijk even dat ernstige laster, valse beschuldigingen u vervolgt kunt worden, omdat u bewust uw kinderen opzadelt met een negatief vaderbeeld en daarmee hun ontwikkeling en veiligheid bedreigt, zich schuldig maakt aan ouder verstoting is kindermishandeling. Waarbij gedragsproblemen en loyaliteitsconflict de boventoon krijgen dankzij uw misbruik (dwangsom voor een ouder, die misbruik maakt van haar gezag, die een kans krijgt om zich te bewijzen dat zij/ hij het wel kan behartigen, zou ten aller tijde in een beschikking aanwezig moeten zijn)

Samengesteld gezin, waar het helemaal moeilijk blijkt, omdat er vaak sprake is van meerdere kinderen, ook die van de stief ouders. De ouder die het gezag misbruikt en alleen denkt in eigen belang, zorgt er daardoor mede voor, dat ook de stiefkinderen wonende bij de uitwonende ouder, strijd mee krijgen en ook belast worden met negativiteit over juist hun stiefouder met wie zij dagelijks leven en op juiste wijze het gezag voert over hen. Terwijl juist die ouder in het gezin met de stiefkinderen geen problemen heeft met die kinderen, maar dit voortkomt uit allerlei negativiteit vanuit zijn eigen kinderen, die niet beter weten dankzij de gezag misbruikende ouder waar zij het hoofdverblijf hebben. Ook door omgangsfrustratie van de ex die misbruik maakt van het gezag worden de stiefkinderen van de uitwonende ouder geconfronteerd met constante aanpassingen binnen het stabiele gezin van de uitwonende ouder, wat juist voor de stiefkinderen de stabiliteit wegneemt in een huishouden. Hierdoor komt er nog meer strijd, zeker als de nieuwe partner haar kinderen door dit misbruik constant geraakt worden. Zij er juist alles aan doet om het gezag te handhaven en welwillend is richting de ex familie van haar kinderen en er zeer goed contact is. Voor haar is misbruik van het gezag niet bestemd voor het kunnen waarborgen en een goede ontwikkeling van kinderen, waar zij juist haar gezag in samenwerking met de stiefvader handhaaft in het belang van de kinderen.

Het begrip voor een ouder die misbruik maakt van het gezag is logischerwijs erg ver te zoeken en uit bescherming voor eigen kinderen, wordt de sfeer vaak nog grimmiger. Mijn vraag is altijd onbeantwoord gebleven en dat is: Wie is zij als moeder met gezag om haar kinderen zo te doen lijden? Niemand kan mij blijkbaar antwoord geven, maar ik heb er maar mee te leven? Prima, zolang mijn kinderen er niets van mee krijgen, echter is de waarheid anders. Dan krijg je te horen: het zal moeilijk blijven, die moeder verandert toch niet, omdat zij het niet begrijpt en haar denkwijze het niet toelaat het wel te kunnen begrijpen, waar naar mijn mening het niet moeilijk zou moeten zijn als je in het belang van je kind denkt. Wie haar gezag misbruikt en deze mishandelende praktijken overdraagt op kinderen en zelfs overdraagt op andermans kinderen, zou per direct ontzet moeten worden uit haar gezag. Dan treedt je correct op voor het belang van je kind en haal je de strijd weg, zeker als het zichtbaar is dat de ouder zonder gezag het toch heel anders zou aanpakken. Deze bewijst zich al jaren voor zijn stiefkinderen met wiens familie hij goed contact onderhoudt, een omgangsregeling is afgesproken en dat mede daardoor zijn stiefkinderen zorgeloos in het leven staan en geen gedragsproblemen hebben.

 

Dan kan ik concluderen, dat het delen van mijn eenhoofdig gezag over mijn kinderen, heel veel goed heeft gedaan in het leven van mijn kinderen. Supertrots zijn zij op hun (stief) vader en erg blij met onze samenwerking met hun familie. Dit heeft de laatste jaren enorm bijgedragen in hun welzijn en hun ontwikkeling. Zij weten dat ze ten aller tijde kunnen rekenen op mama en op (stief) papa, want deze zijn gelijkwaardig en als er wat gebeurd met mama, zorgt papa voor hun. Daar gaat het om: veiligheid, bescherming en waarborging. Hierdoor herinneren ze zich ook niet het verlies van hun eigen vader, maar vergeten zullen ze hem ook nooit, daar zorgt ook (stief) vader voor en dat maakt hem ook een geweldige vader voor hun, waar hij het respect krijgt zoals het hoort van de kinderen. Het geluk van je kinderen behoort ten aller tijde voorop te staan, dat kan enkel als een ouder dat ook begrijpt, bij een ouder die narcistisch is kun je helaas niet verwachten dat die het belang van het kind voorop stelt.

 

Het zou toch is tijd worden, dat iemand is optrad tegen gezagsmisbruik en die doorslag zou moeten geven. Je wordt weer verwezen naar een rechtbank voor gezag, terwijl je eigenlijk verwezen moet worden, na zoveel vastgestelde feiten en een parallel ouderschap naar gezag leidend vanuit een verwijzing van een gezinsvoogd richting een rechtbank. Waar ook in een verwijzing mag staan, dat het beter is voor de kinderen, dat de ouder met gezag ontzet wordt uit gezag. Omdat reeds ruim voldoende is bewezen kijkend naar het niet nakomen van een beschikking, het totaal niet naleven van de gezagsverplichtingen na reeds ruim 6 jaren, dat dit beter zou zijn voor de kinderen en hun uit strijd gehaald worden hierdoor. Deze ouder is slechts uit op allesvernietiging van hun vader, waar een normale ouder die denkt in het belang van het kind dit nooit zou doen. Ouderverstoting is een vorm van kindermishandeling waarbij de ene ouder het kind zonder geldige reden weghoudt bij de andere ouder. Vaak zijn hier narcisten en borderliners aan het werk, wat niet zo vreemd is: er zijn een gestoorde psyche en een zeer extreme, onvoorstelbare vorm van egoïsme voor nodig.

 

Narcisten en borderliners spelen graag het slachtoffer. Ze kunnen de andere ouder vanuit het niets overal vals van beschuldigen en gaan juist de strijd aan over de rug van een kind, omdat deze enkel uit zijn op macht en het wissen van de andere ouder en de daarbij horende familie. Zij hierdoor juist de kinderen klem zetten in hun ontwikkeling, die hierdoor kampen met ontwikkelingsproblemen, identiteitsproblematiek en hechtingsproblematiek. Waar zij het eerst bij hun zelf moeten zoeken, echter blijken deze mensen niet capabel te zijn om schuld te erkennen, waar ook die gedraging van de gezaghebbende ouder erg belastend is voor het kind. Het kind gaat reflecteren naar die ouder en lijd enkel hierdoor. Het verlossende woord is dan voor de kinderen met als doel hoofdverblijfplaats ook te wijzigen, want kinderen die zo op moeten groeien in een omgeving van de verstoter (gezag misbruikende ouder) kunnen nu eenmaal niet gewaarborgd worden door deze ouder. Ieder die daarin mee blijft werken om de verstoter te steunen mag verantwoordelijkheid dragen voor alle schade die de kinderen oplopen. Deze mag ook verwachten dat een normale ouder, die wel de waarden en de normen naleeft in het belang van het kind, niet mee gaat in de mishandelende wijze waar de gezag misbruikende ouder gebruik van maakt. Dit zou immers inhouden, dat de uitwonende ouder zich ook schuldig maakt aan mishandeling en het goed lijkt te vinden, hoe de ouder met gezag om gaat met haar kinderen en acceptatie verwacht van de uitwonende ouder. Respectloos en geen waarde hechten aan de gezagsverplichtingen. Dit strookt niet met de waarden die de uitwonende ouder heeft en de waarden en normen waar het kind in opgroeit, waarbij deze zich terecht verzet tegen de beschadigingen die zijn kinderen oplopen hierdoor.

 

Soraya Warnar- Soer