Naar aanleiding van het rapport Scheiden zonder schade, op 22 februari 2018 gepresenteerd en opgeleverd als actiepuntenlijst door de heer Rouvoet, zijn wij in gesprek gegaan met degenen die nu aan zet zijn en dus de actiepunten moeten uitvoeren.

Tegelijkertijd heeft de heer Rouvoet ons ervan verzekerd op 14 december 2017, tijdens de slotbijeenkomst van de Divorce Challenge van 2106, dat wat hem betreft iedereen met ingang van 1 maart 2018 aan de slag kan!

Op zich zijn wij blij met dit rapport, deze actielijst. Alleen, als iedereen nu maar eens zou gaan doen, wat men zou moeten doen, dan kan beginnende ouderverstoting bestreden worden!
Langer lopende gevallen van ouderverstoting, dat is een heel ander geval, daar dus niets over, maar goed, een begin is er. Wat is nu dus het grote probleem.: niemand, geen ketenpartner wil bewegen. Het is weliswaar een actielijst en 1 maart is ons toegezegd, maar feitelijk is er geen termijn aan de actiepunten verbonden en zo kan iedereen nu dus gewoon overgaan tot de orde van de dag en hun destructieve werk/bijdragen voortzetten. De gesprekken die wij met diverse spelers hebben gevoerd zijn ontluisterend!

Rechtspraak

Ten eerste de rechtspraak, want daar zit de grootste pijn. Er zijn echt wel rechters die het anders willen. Het zelfs zo af en toe doen. Maar deze rechters komen wat hun carrière betreft dan niet veel verder meer. De juiste, rechtvaardige manier van rechtspreken, wordt niet gesteund door de rest van de familierechters en zelfs geboycot, uitgesloten. Het is een kwestie van willen en dan doen; afstappen van het toernooi model. Maar de familierechters zijn niet gemotiveerd. Houden het liever bij het vertrouwde. Passen liever hun eigen klemcriteria toe en zetten zo strepen door levens, gewoon omdat het kan.

Informatie advocaten

Omdat niemand deze beroepsgroep tot de orde roept. Er is geen publieke verontwaardiging, simpelweg omdat het grote publiek totaal niet weet welke schade deze beroepsgroep de maatschappij aanricht. 
Want niet alleen het kind wordt mishandeld, omdat de identiteitsontwikkeling beschadigd wordt, met alle gevolgen van dien later als het kind volwassen is.

Het gaat ook om de uitwonende ouder die door de rechter gedwongen wordt mee te helpen/werken aan deze vorm van kindermishandeling! Wat dit doet met de maatschappij is niet te beschrijven.

2 Kinderen per uur!

200 zelfmoorden per jaar. Ouders die ziek worden. Ouders die zichzelf geestelijk verliezen. Ouders die in de schulden komen, dakloos worden. Maar ook verbitterde ouders, die zich afkeren van de maatschappij.

Die het geloof in de rechtspraak en de bijbehorende instanties verliezen. Die geen respect meer kunnen opbrengen voor gezag en autoriteit. Dit alles is ontwrichtend voor de maatschappij. Iets wat professor Hoefnagels al in 2002 al voorspeld heeft.

Prof. Hoefnagels

Zie hier de puinhopen van de op korte termijn denkende, over de schutting gooiende, geen verantwoording nemende spelers anno nu. 
De rechtspraak is dus niet gemotiveerd. Voelt zich ook niet aangesproken, immers, de ouders ‘’leggen het zelf buiten zichzelf door aan derden een oordeel te vragen’’.

Nou dat kunnen die ouders dan ook krijgen ook! 
Alleen die ouders waren schijnbaar naïef . Die vertrouwden op professionals, dachten daadwerkelijk hulp te krijgen.

In plaats daarvan krijgen ouders om de 3 jaar roulerende rechters, zonder bijscholing of enige affiniteit met jeugdzaken (het mag, maar hoeft niet), die niet hun verantwoording hoeven te nemen. Immers, na een zitting zien ze deze ouders niet meer terug.

Zelfs de ‘uitspraak’ moeten ouders lezen in een beschikking. 
Bij het Strafrecht neemt de rechter nog de moeite het vonnis persoonlijk toe te lichten. 
In slechts 10 regels schrijft de familierechter dat je het gezag verliest vanwege het klemcriterium, of dat er een OTS komt, of dat er een onderzoek door de Raad van de Kinderbescherming volgt, of dat je een traject moet volgen!

Wat moet je weten over: Familierechtszitting, de Griffie

Het vervolg echter, de gevolgen zijn voor rekening van de volgende rechter in het traject . 
Het is stuitend dat de rechtspraak niet kan/wil erkennen dat dit echt zo niet kan. Te meer daar het dus een kwestie is van willen en doen! 
Stel een sollicitatiecommissie in voor Familierechters. Stel bijscholing verplicht. Laat ze langer aanblijven, zeker 2 keer hun periode, dus 6 jaar. Laat ze verantwoording nemen, maak ze regierechter! 
En maak de beschikkingen echt openbaar via www.rechtspraak.nl, zoals wél in de beschikking staat. Dan kan het publiek zien wat de mores is bij de familierechters. Wellicht dat ze dan wat minder strepen zetten door levens. 
Maar het is niet alleen de rechtspraak.

Professionals

Wat te zeggen over al die professionals die toch echt bladzijde 25 ter harte zouden moeten nemen.

Worden nu de huidige opleidingen aangepast? Gaan er bepaalde boeken in de ban? Het mag toch duidelijk zijn dat de identiteitsontwikkeling van een kind belangrijker is dan het verdienmodel van een organisatie? 
Gaan alle jeugdzorg werknemers nu op cursus? Gaan ze trainingen volgen, iets wat professor Hoefnagels al in 2002 voorstelde? 
Voelt deze hele beroepsgroep zich nu aangesproken om af te stappen van de Koninklijke weg/ de opgelegde rust, nu ze weten dat die traumatiserend is voor kind en uitwonende ouder? 

Dat je er de verstotende ouder ook niet mee helpt, die blijft immers ook vastzitten? Alleen maar verliezers. 
Gaan ze leren om een dialoog te voeren met de ouders? 
Wij ervaren geen enthousiasme. Eerder een krampachtig vasthouden aan het vertrouwde.

In plaats van hand in eigen boezem te steken, krijgen de ouders de verwijten. Immers die ouders hebben hun brevet van onvermogen getoond door zich tot hen te wenden. 
En dat is natuurlijk ook zo. Wij zijn akkoord gegaan met mediation, met trajecten zoals ouderschap blijft of kind uit de knel, met een OTS. Maar wisten wij veel?! Hadden we maar geweten in welke slangenkuilen wij ons hebben laten gooien. 
De ouders ervaren handelingsverlegen en handelingsonbekwame professionals, de paar goede die er zijn, zijn op de vingers van 1 hand te tellen.

Hier hebben wij zelf, ouders een eigen verantwoordelijkheid. Stop met deze onzin! Het belast jouw kind! Sterker, het is contra productief, het is schadelijk voor jouw kind en jouzelf. Waarom zou jij hier aan mee moeten werken? 
Stuur ze het rapport scheiden zonder Schade en vraag wanneer ze op cursus gaan! 
De druk zal vanuit ons, de ouders moeten komen.

Jeugdzorg

Tekenend in dit verhaal over jeugdzorg en aanverwante clubjes is de motivatie om de richtlijnen te herschrijven. Het rapport is hier heel duidelijk over.

Zelfs over hetgeen in de richtlijn zou moeten komen staan. Het NJI heeft toestemming (!) gevraagd aan de beroepsverenigingen om die stukken waarin rust wordt gepropagandeerd weg te halen en daarvoor in de plaats te zetten dat deze passage in ‘herziening’ is. Het zijn maar een paar woorden, maar die paar woorden, daar gaan ze zeker nog een jaar over doen!

In dat jaar is het dus jouw woord tegen dat van de markt van 2 miljard. 
Nu kun je natuurlijk wel iedereen spammen met de kennis die je van onze website www.herkenouderverstoting.nl haalt, die jouw argumenten onderbouwen en hen sprakeloos maken! Het zal wel moeten.

Raad voor de kinderbescherming

De Raad voor de Kinderbescherming is blij met het rapport. Ze zien een nog grotere rol voor zichzelf.

Veel meer aan de voorkant van het proces, letterlijk kregen we te horen; door de beste mensen! 
Maar wie zijn dan die beste mensen? Zijn die bijgeschoold, is het beleid veranderd of al doorgedrongen tot alle raadsonderzoekers en gedragswetenschappers?

Het bleef stil... en dat is dus eng. Wij zien namelijk helemaal geen rol meer voor de Raad bij echtscheidingen.

Wat is het nut jou te onderwerpen aan een HBO geschoolde raadsonderzoeker die te beroerd is om de vakliteratuur bij te houden? Die bewust handelingsonbekwaam is? Die het eigen ego, subjectiviteit, voor laat gaan op feitelijke waarheidsvinding?

Wat gaat de Raad doen tegen alle misstanden binnen hun eigen organisatie, behalve familieopstellingen in de top van de Raad? 
Lees ons verhaal over de Raad voor de Kinderbescherming op Raad voor de Kinderbescherming Print de verklaring uit en overleg deze voordat jij in gesprek gaat: Verklaring instanties Vraag naar de Masic methode Laat je niet verleiden tot een hij/zij verhaal, maar houdt het op de identiteitsontwikkeling van jouw kind.

Advocaten

Komen we bij de advocaten. Daar hebben wij er deze week in 1 keer een hoop van mogen ontmoeten. Wat mij betreft een eenmalige exercitie. Deze beroepsgroep staat nu vooraan als het gaat om het behouden van een rol (lees inkomen) bij echtscheidingen. 
De afgelopen jaren waren zij de grote bron, de grote aangevers/veroorzakers van ouderverstoting, zich verbergend achter hun beroepscode, maar nu kunnen ze het in 1 keer anders en kan zelfs de beroepscode aangepast worden....zeggen ze. 
En terwijl je ze ontmoet, loop je alweer tegen hun manier van denken aan en tref je de pleitbezorgers van de koninklijke weg.

Totaal niet snappend wat ouderverstoting is, proberen ze toch de stem van het kind aan te wenden, net zoals de beschuldigingen van mishandeling en misbruik. Ze snappen het niet! Ze willen het niet snappen!

Maar ze willen wel hun rol behouden of in ieder geval er iets aan over houden.... In 1 keer zeggen ze dat zij wel die gezinsvertegenwoordiger zouden willen zijn. In 1 keer vinden ze dat zij wel beide ouders tegelijk kunnen vertegenwoordigen, in plaats van elke ouder 1 advocaat. 
Wij zien dat dus niet zitten. De huidige beroepsgroep familierecht advocaten - de integere advocaten daargelaten, die je op de vingers van 1 hand kunt tellen - is toe aan omscholing of aan het zich toeleggen op andere familierecht aangelegenheden, behalve echtscheiding. 
Ook hier zijn wij aanzet, daar deze beroepsgroep natuurlijk alleen maar profiteert van het toernooimodel. Waarom zou deze grote beroepsgroep, die kapitalen verdient aan onze ellende, nu in 1 keer 180 graden draaien? 
Nou, omdat wij er niet meer intrappen. We zijn er klaar mee. Bezoek onze website www.herkenouderverstoting.nl, lees het stuk over advocaten.

Informatie advocaten

En tot de dag dat de rechtspraak daadwerkelijk meewerkt aan het afschaffen van het toernooimodel, zijn wij dus zelf aan zet! Raak hen daar waar het de meeste pijn doet; hun portemonnee.

Den Haag

Waar wij, veel moeite hebben, en dit sluit goed aan op de advocaten, zijn de aasgieren. Daar cirkelen er veel van rond in Den Haag en rondom de gemeenten die de zorg in kopen.

Iedereen die zegt een oplossing te hebben, roept maar wat. Het gros gooit namelijk kolen op het vuur. Wellicht hebben ze goede bedoelingen.

Ze zouden alleen wat eerlijker moeten zijn over de verdienmodelletjes die ze verkopen 
Ook hier is publieke verontwaardiging op zijn plaats. Weet dat ‘iedereen’ met jouw kind mag ‘werken’ .

Dus handelingsonbekwame, of op zijn minst handelingsverlegen mensen, want wat hebben ze nou eigenlijk voor positieve invloed, schaden de veiligheid en vervolgens het vertrouwen van onze kinderen.

Daarmee dienen deze aasgieren juist degene die we moeten negeren: de verstoter.

Deze krijgt op deze manier zijn/haar podium en aandacht. Zo zijn deze aasgieren zijn onderdeel van het probleem geworden. 
Maar goed, ook daar ben jij weer bij. Als ouder met gezag behoor jij mee te tekenen. Vraag eerst eens naar de toegevoegde waarde. Is die er niet? Teken dan niet. Stop met het vullen van al die rugzakjes want dit gaat onze kinderen nog veel meer schaden dan we voor mogelijk houden. In de toekomst gaan zorgverzekeraars deze personen uit de toegevoegde pakketten weren.

Gebaseerd op de afgetopte rugzak die de volwassene nu draagt. En nu de grootste boosdoeners van allemaal; de Ministeries van J&V en WVS. 
Wat wij van alle spelers terug kregen was de oproep aan de Ministeries, die zijn nu eerst aan zet.

Er staat specifiek in het rapport Scheiden zonder schade dat de politiek en de Ministeries er zelf alles aan zullen moeten doen om het rapport te faciliteren. Sterker nog, de ministeries zullen er alles aan moeten doen om alle zaken die nu bijdragen aan ouderverstoting te elimineren. 
Maar potverdrie, de Ministeries staan niet te trappelen van ongeduld. Terwijl ze heus wel weten wat ze zouden kunnen doen.

Gek genoeg zijn het niet alleen ouders die klagen. Nee, zelfs het LBIO heeft met de vuist op tafel geslagen; hiervoor mag het LBIO toch niet bedoeld zijn? De huidige werkwijze van het LBIO werkt ouderverstoting in de hand!

Ook zij willen het dus anders. Maar de Ministeries bewegen niet. Het Ministerie van J&V zet geen druk op de Raad van de Kinderbescherming en de Raad voor de Rechtspraak om de actiepunten nu uit te voeren. Het Ministerie van WVS doet niets met de richtlijn van o.a. het NJI. 
En over de opleidingen zelf hebben deze Ministeries niets te zeggen, dat valt onder het Ministerie van onderwijs en die heeft daar totaal geen zin in. Er ligt daar al genoeg op hun bordje. 
Feit is wel dat er op die ministeries ambtenaren rondlopen dat daar al jaren zitten en er al jaren er weet van hebben.

Sommigen hebben zelfs meerdere malen in de camera gekeken, jaren geleden en hebben toegezegd op te treden tegen ouderverstoting. En kijk nu eens naar de puinhopen! Wij roepen dus alle top ambtenaren op hun verantwoording te nemen en wij blijven ze er op wijzen. 
Ze zullen wel moeten! Bij sommige ambtenaren is er echt wel motivatie, maar net zoals bij de rechtspraak worden ze terug gefloten door onzichtbare krachten. Dat kan omdat wederom de maatschappij geen weet heeft van al het leed dat deze ambtenaren hebben laten ontstaan. 
Wij gaan de komende maanden de maatschappij wakker schudden! Daar hebben wij jullie hulp heel hard bij nodig.

• Lees het rapport Scheiden zonder Schade.

• Stuur het rapport naar alle betrokkenen rond om jouw kind. o Denk aan de Raad, o Denk aan Jeugdzorg, o Denk aan jouw advocaten, o Denk aan jouw rechters, o Denk aan die tegenwerkende school, o Denk aan huisartsen, o Denk aan de politie als je daar mee te maken hebt gehad. Instanties

• Denk aan al die coaches, mediators, therapeuten, bemiddelaars of wie dan ook. Kennis = Macht

• Stel aan ieder de vraag wat zij zelf gaan doen naar aanleiding van dit rapport en vraag om een termijn! Hoe lang gaat u daarover doen? Wanneer kan ik jullie gaan vertrouwen? Wanneer kan ik mij veilig voelen? 
Want, nogmaals, natuurlijk het gaat om de kinderen, maar ook om jou! Wat het met jou doet, wat de maatschappelijke gevolgen zijn doordat jij onterecht uitgebannen wordt. Dat jij moet meewerken aan kindermishandeling. Wat het met de rest van jouw familie doet!

• Ga naar jouw gemeente en vraag een gesprek aan met jouw volksvertegenwoordiger, de wethouder. Wijs hem/haar op zijn/haar verantwoordelijkheid. Zij zijn aan zet! De gemeente kan zo veel meer. Een gemeenteloket, maar dan wel iets wat toevoegt. Niet een soort door verwijzing dingetje! Als iets is duidelijk geworden bij Scheiden zonder Schade is het wel het feit dat ouders in de periode van een scheiding het onmenselijk zwaar hebben en dat de kinderen daarvan de dupe zijn. De 
gemeente zal daar iets mee moeten en kan dat! Zou het niet geweldig zijn als de gemeente hun eigen gezinsvertegenwoordigers in dienst neemt, zodat een OTS uitgespaard kan worden?

Dat die gezinsvertegenwoordiger de regie voert, met de Meldcode in de hand? Dat de gezinsvertegenwoordiger vanuit zijn/haar expertise ouders richting geeft, vertelt welk traject het beste voor hen zal werken om grote schade te voorkomen? 
Zou het niet geweldig zijn als de gemeente een zwarte lijst maakt van al die toegevoegde advocaten die ouderverstoting in de hand werken?

Ouderverstoting is geworden wat het is; een epidemie!

Iedereen moet aan de bak, dus ook jullie, de ouders. Deel het rapport. Stop met alles wat belastend is voor jouw kinderen, wat jou benadeelt en juist jouw ex voedt (aandacht!). 
Ga naar jouw wethouder. Deel het met jouw omgeving en familie opdat iedereen er mee bekend is. 
We hebben publieke verontwaardiging nodig, de markt van 2 miljard gaat niet bewegen, niet vanzelf. Maar met dit rapport hebben wij genoeg munitie om iedereen aan te sporen. 
Wij samen kunnen er voor zorgen dat dit niet het zoveelste rapportje wordt, dat ligt te verstoffen in de lades van het Ministerie.