Met regelmaat wordt ons gevraagd wat ouders ‘moeten doen’ richting hun kinderen. Als eerste is het belangrijk om zelf vast te stellen of er sprake is van een reguliere complexe scheiding of een hoog conflictscheiding. Is dat laatste het geval, dan houdt dat in dat jouw kind tegen jou wordt opgezet en in een loyaliteitsconflict komt. Er is genoeg wetenschappelijk bewijs dat een kind van nature loyaal is naar beide ouders. Het is ook genoeg wetenschappelijk bewezen en onderbouwd dat het voor het kind het beste is dat het kind beide ouders kent.

Tot aan 10 november 2017 kon men nog roepen dat rust, de Koninklijke weg, voor nu de voorrang verkrijgt, maar sinds die datum dus niet meer. Sterker nog, met het rapport Scheiden zonder schade (22febr 2018), gevolgd door diverse brieven vanuit de Ministeries naar de Tweede Kamer en de gesprekken aldaar, weet men best dat ouderverstoting schadelijk is voor de geestelijke gezondheid van het kind. En dan neem ik ‘kind’ ruim. Dat gaat van baby tot aan het moment dat de volwassene beseft dat er in principe niets mis is met de uitwonende ouder. Maar wanneer mag je dat dus kenbaar maken als ouder op afstand? Of wellicht heb nog sporadisch contact? Of heb je contact, maar verloopt dat stroef?

Daar kun je wat ons betreft niet vroeg genoeg mee beginnen, want zeg nou zelf, wil jij er door een externe schok achter komen dat jouw voorgaande jaren 1 grote leugen zijn geweest? Dat je een ouder hebt die wel voor jou had willen zorgen? Dat je niet in minachting richting die ouder had hoeven te handelen? Dat het ontkennen van 50 % DNA er nu voor heeft gezorgd dat je zelf moeite hebt om mensen te vertrouwen, of dat je moeite hebt met autoriteit, met onvrede rondloopt en dat camoufleert met verslavingen? Of nog veel erger, dat je opgegroeid bent bij een zieke/pathogene ouder en derhalve nooit geleerd hebt wat ‘normaal’ is en zo dus een kopie als partner hebt? Weer in een emotionele gevangenis? En dan zelf kinderen krijgen, vaak is dat dus die externe schok! Om er dan achter te komen dat het wellicht net ietsjes anders zit en dan zelf in een verstoting situatie komt? Of ben je uitgegroeid tot een pathogene persoonlijkheid?

Weet dat jij of jouw kind daar op voor sorteert als er dus niemand op tijd heeft ingegrepen. Dus wat te doen?

Zeker NIET luisteren naar handelingsonbekwame professionals, of, op zijn best, handelingsverlegen professionals. Pak bladzijde 25 van het rapport scheiden zonder schade erbij en concludeer dat zij het niet weten! Lees je in en wordt zelf de professional want er is namelijk genoeg bekend, alleen nog niet voor het grote publiek. Daarom zijn wij er en hebben we alles voor jullie verzameld, op de website. En wat is er mis mee om elk woord tot je te nemen? Opdat jij een weerwoord hebt. Opdat jij elke idiote opmerking van rust of onvolgroeide hersentjes kunt weerleggen. Geeft dat weerstand? Natuurlijk, maar van wie komt nou die weerstand?! Precies; niet van de ouders op afstand, die bewust zijn dat het effect van ouderverstoting desastreus is voor het kind/volwassene, die als kind een ouder heeft moeten verstoten of in een loyaliteitsconflict is gekomen.

Lees de tips op de website. De basisbehoeften van een kind zijn veiligheid en vertrouwen. Ben dan die betrouwbare ouder en help jouw kind. Laat je niet weghouden, als jij vindt dat jij een toegevoegde waarde voor jouw kind hebt.

Maak daarin een keuze. Vind je het eigenlijk wel best, ben je boos , ga je verder met jouw leven? Ja, laat het kind dan maar met rust en heb wat uit te leggen als het kind op zoek gaat. Schakel in ieder geval niet derden in om jouw punt te willen maken, want dat geeft juist die onrust en je komt niet door. Je zet eerder jezelf op afstand, want een kind hoeft niet via derden te horen dat er een ouder is die om dat kind geeft. Dat moet de ouder zelf doen!

8 november 2018 heeft Marieke van Woerkom en plein public nogmaals aan Marsha Pinedo gevraagd wat te doen dus met die 16.000 kinderen per jaar die het contact met de uitwonende ouder verliezen. Hoe bereiken we die?! Het bleef stil. Heel stil. Ja, de buddy’s schijnen het contact tussen kind en beide ouders te willen bevorderen, maar hoe en de reden daar achter is niet helder. Zelf hebben wij de problematiek natuurlijk al diverse malen voorgelegd aan het Ministerie en aan Rouvoet. Leuk al die in initiatieven, maar dat is vooral preventief. Hard nodig, maar wat te doen met die 1 a 1,5 miljoen mensen hier in Nederland die vanuit een jeugdtrauma in een loyaliteitsconflict zijn gekomen en dus veelal de geschiedenis herhalen? Men blijft stil, heel stil. Er zijn een paar Nederlandse wetenschappers die zich hiermee bezig houden en ik wijs iedereen op Prof. Louis Taveccio. Uit zijn presentatie samen met Prof. Stam van 10 november 2017, tijdens het congres waarheidsvinding binnen de justitiële jeugdketen is gebleken, dat de z.g. rust die al jaren werd voorgeschreven contra productief werkt. Kinderen hebben behoefte aan contact met beide ouders om een gezonde identiteit te kunnen ontwikkelen.

Toch, bij de meeste mensen die hun hoofd boven het maaiveld durven uit te steken, stopt de carrière, willen ze er veel van vinden. Dus moeten we over de grens, want er is natuurlijk genoeg bekend, alleen de boodschap is niet zo welkom!

Ook te begrijpen, want leg maar uit dat jij vanuit een jeugdtrauma er dacht goed aan te doen om jouw kind op te zetten tegen de andere ouder. Of leg maar uit als professional dat je al die jaren maar wat hebt aangeklooid en geroepen, gewoon omdat het zo uitkwam of er in ieder geval een fijne boterham aan verdiende. Even wat feiten om iedereen nog eens heel goed bewust te maken:

De hechting die het kind van nature heeft met de gezonde ouder wordt onder druk gezet door de ouder die de scheiding niet kan verwerken. Er ontstaat een coalitie van zieke ouder en kind(eren) tegenover de gezonde ouder > de gezonde ouder wordt letterlijk verstoten. De kinderen geven aan geen contact meer te willen met de gezonde ouder, zonder hiervoor een rechtmatige reden te hebben. Daarnaast vertonen deze kinderen een gebrek aan empathie, een gevoel van grootsheid t.o.v. de verstoten ouder, nemen zij de slechte gewoontes over van de zieke ouder en vertonen zij vaak grote ongefundeerde angst t.o.v. de gezonde ouder. Ouderverstoting is in Nederland een groot maatschappelijk probleem.

December 2016 is ouderverstoting in Nederland erkend als emotionele kindermishandeling. Het verstoten van een ouder is ernstig belemmerend voor de sociale en emotionele ontwikkeling van het kind. Het kind ontkent hiermee 50% van zijn/haar DNA. Door het opgroeien bij één ouder en de andere ouder actief te verstoten groeien deze kinderen op tot volwassen die:

• zwart/wit denken
• problemen hebben met het vertrouwen van anderen
• een laag gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen hebben
• moeite hebben met intieme relaties en het in stand houden van relaties
• meer kans lopen om zelf een scheiding mee te maken
• zelf verstoten of ‘programmerende’ ouder worden
• problemen hebben met autoriteit

Kinderen verbreken niet ‘zomaar’ het contact met een ouder. Het hechtingssysteem verbindt een kind met beide ouders en wordt slechts door het kind verbroken als er sprake is van:

1. incest
2. chronisch en extreem ouderlijk geweld
3. verwaarlozing
4. pathogeen ouderschap / ‘ouderverstoting’ = kindermishandeling

 Bij de eerste 3 staat iedereen op zijn achterste benen, maar ach, die laatste, dat moet kunnen????

Ouderverstoting verwijst specifiek naar een onverwerkt jeugdtrauma waardoor één van de partners een zodanige persoonlijkheidsstoornis heeft ontwikkeld, die deze persoon belet een scheiding en het bijkomende verdriet op een normale manier te verwerken. Deze persoon blijft hangen in rancune en boosheid, waaraan geen einde komt. Bij een hoog conflict scheiding vechten er geen twee partners, maar slechts één.

Wat ons betreft is dus alles geoorloofd om de waarheid naar buiten te brengen en aan jouw kind kenbaar te maken.

Dat is natuurlijk afhankelijk van de leeftijd, maar laat je niet wegsturen. Die tijd dat men jou de koninklijke weg op kon leggen is geweest.

Voor ouders die nog in contact zijn met hun kind, binnen elke leeftijdsklasse kan je met het kind in gesprek gaan en aandacht hebben voor de vreselijke spagaat positie waarin het kind zit. Waarbij jij gerust zal moeten opvoeden. Ja, dus ook aanspreken op gedrag. Het kan niet zijn dat een jong kind scenes veroorzaakt aan de deur bij de overdracht en dat, als de deur dicht gaat, het kind opgelucht ademhaalt en doet als of er niets aan de hand is. De ouder, die het kind heeft overgedragen, bevestigt op deze manier dat het kind niet bij de uitwonende ouder wil zijn, terwijl dat natuurlijk wel zo is. Maar ja, de relatie tussen kind en ouder is zo verziekt dat het kind niet blij en onbevangen naar die andere ouder kan/mag gaan. Maak zo iets bespreekbaar, want het glijdt als zand door jouw vingers en binnen no time krijg jij een belletje dat het kind niet meer komt, omdat het kind niet wil en derhalve ook niet gedwongen kan worden.

Niet gedwongen kunnen worden???? Elke ouder die zo iets roept, geeft meteen het brevet van onvermogen af! Het kind gaat toch ook naar school?! Een ouder die zo iets roept moet meteen tot de orde groepen worden. Niets niet begrip. Het is gewoon weg niet normaal en dus slecht voor jouw kind. Ongeacht de leeftijd horen ouders hun kinderen te stimuleren om met beide ouders in contact te zijn. Ouders die roepen ‘ dat er nu te veel gebeurd is” ???? Wederom 1 groot brevet van onvermogen. Er mag dan wel veel gebeurd zijn tussen de partners, maar dat hoort het ouderschap niet in de weg te staan. Zegt het kind dat het kind het niet leuk heeft bij die andere ouder? Dan help je het kind om dat bij die andere ouder bespreekbaar te maken, mits het belangrijk genoeg is voor dat kind. Want, in het echte leven zal dat kind in volwassenheid nog genoeg mensen tegen komen die vervelend zijn en dan hebben ze bij die ene ouder een goede leerschool gehad om hun gevoelens en wensen bespreekbaar te maken.

Zorg dat je dus samen, als ouders , op 1 lijn komt. Laat je als ouders niet uitspelen. En er zijn per leeftijdscategorie aardig wat programma’s die ik onderstaand met links zal aanhalen. Stel dat aan jouw ex voor en als die daar geen zin in heeft, het kind weg houdt en/of de omgang frustreert is dat reden om aangifte van kindermishandeling (benadeling gezondheid artikel 300 lid 4 WvSr.) te doen.

Besef dat kinderen van nature opportunistisch zijn. Zeker pubers spelen graag uit. Kwestie van opvoeden. Aandacht aan besteden, dus wellicht wat minder met jezelf of jouw nieuwe leven bezig zijn, maar tijd in ruimen en investeren in jouw kind. Je niet laten chanteren en jouw kind verwennen of toegeven, want daarmee help jij jouw kind niet.

Ieder die iets roept over onvolgroeide hersenen en dat derhalve de waarheid niet verteld mag worden weet totaal niet wat die zegt of is zelf een verstoter. PUNT! Verwijs die mensen naar onze website en vraag of zij dit hun kind aan willen doen; geestelijke mishandeling. Want in volwassenheid komen zij in de volgende mishandelende fase; (ex) partnergeweld of verstoting m.b.t. hun kinderen.

Is dit voor jou, als ouder, belangrijk genoeg, dan benader jij zelf jouw kind. Met gezamenlijk gezag en geen contactverbod staat niemand jou in de weg om rechtstreeks contact te leggen, en alle ouders die dit advies opgevolgd hebben, zijn weer in contact, want zo simpel gaat dat dus. Maak de wereld van de verstoter kleiner door iedereen in de omgeving van de verstoter te informeren over het verstotende gedrag en dat dit slecht is voor jouw kind, dat jij je zorgen maakt. Je kan het van te voren bespreekbaar proberen te maken met de verstoter, maar als die dus volhardt, zal jij net zo goed ludiek en out of the box moeten handelen. Een verstoter is geestelijk ziek, maar niet achterlijk! Zijn er consequentie aan gedrag verbonden, dan zullen ze veel al stoppen.

Aantal interessante trainingen of sites waar jezelf te rade kunt gaan en kunt kijken of dit iets is om jouw kind te ondersteunen:

• https://www.tno.nl/nl/tno-insights/artikelen/scheidingsatlas-laagdrempelige-training-voor-ouders-na-scheiding/
• stoereschildpadden.nl Het programma Stoere Schildpadden creëert een ondersteunende groepsomgeving, waarin kinderen onder begeleiding van speciaal opgeleide trainers leren omgaan met problemen en emoties rond de scheiding van hun ouders. Leeftijd 4 tot 6 jaar
• http://www.dapperedino.nl Dappere Dino’s Het programma Dappere Dino’s creëert een ondersteunende groepsomgeving, waarin kinderen onder begeleiding van speciaal opgeleide trainers leren omgaan met problemen en emoties rond de scheiding van hun ouders. Leeftijd 6 - 8 jaar.
• https://www.porthos.nl/ouders/nieuws-en-agenda/bericht:trainingen-voor-kinderen-die-moeite-hebben-met-scheiding-ouders.htm De training ‘Dappere Indianen’ is bedoeld voor kinderen in de leeftijd van 6 tot 8 jaar die (nog) regelmatig last hebben van de scheiding. Spelenderwijs behandelen de trainers met de kinderen allerlei thema’s rondom echtscheiding.
• https://www.jijenscheiden.nl !JES het brugproject is een preventieve groepstraining voor kind & ouders en heeft als doel de ontwikkeling van kinderen na een scheiding zo goed mogelijk te laten verlopen ondanks het meemaken van deze ingrijpende gebeurtenis. Het contact met beide ouders neemt een centrale plaats in. De training is geschikt voor kinderen van 8-12 jaar. De ouders hebben de belangrijkste rol in de begeleiding van hun kinderen in deze periode. Tijdens afzonderlijke groepssessies wordt hier met hen aandacht aan besteed.
• http://kiesvoorhetkind.nl Leeftijd: groep 4 t/m 8 en de 1e 2 jaar middelbare school. Op individuele basis, maar ook op scholen!!!! Dus wijs jouw school erop, er is voldoende subsidie!
• https://losbinden.nl als voorbeeld. Hier vallen coaches en kinderbehartigers onder. Met twijfel vanuit Herken Ouderverstoting, daar de selectieprocedure om dus coach/kinderbehartiger te worden niet optimaal is, maar er kunnen goede professionals tussen zitten. Ben zelf kritisch wie je in het leven van jouw kind toelaat. Stel dus goede vragen. En vraag hoe ze ouderverstoting zien/ wat hun kijk/visie daarop is. Komen ze met ‘rust’ aanzetten, dan snel wegwezen en jouw kind daar niet naar toe laten gaan.
• https://www.villapinedo.nl

Maar boven alles beste ouders zijn jullie zelf aanzet! Laat je niet afschrikken, laat je niet intimideren of wegsturen, neem jouw verantwoordelijkheid en ga er voor, in het belang van jouw kind, wijs iedereen op jouw grondwettelijke zorgplicht!