Aan: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken., Arnoud Arntz <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>

Kopie: Annemarie van Mackelenbergh OVS <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>

Geachte dames en heren wetenschappers,

Vanuit de Stichting Echt Scheiden zonder schade, c.q. de ouderbelangengroep Herken Ouderverstoting, doen wij een dringend beroep op uw expertise,  kennis en wetenschappelijke integriteit.

Sinds de jaren ’70 heeft de Nederlandse maatschappij te maken met het fenomeen ‘vechtscheiding’, beter omschreven als de complexe scheiding. Bij een complexe scheiding is er sprake van 1 ouder die lijdt aan een persoonlijkheidsstoornis. Het kind wordt door deze ouder ingezet als wapen om hiermee de andere ouder te raken. Gedwongen door de mentaal zieke ouder verbreekt het kind het contact met de andere ouder.

Het gevolg van deze tot nu toe onbehandelde gezinspathologie is dat er momenteel 16.000 kinderen per jaar het contact met een ouder verliezen, terwijl het ouderschap van deze ouder tijdens de relatie, en vaak ook geruime tijd daarna, niet ter discussie heeft gestaan. De kinderen vertonen symptomen van pathologie van de hechting tussen ouder en kind; vertonen kenmerken van een persoonlijkheidsstoornis (nemen deze over van de mentaal zieke ouder); vertonen ongefundeerde angst richting de ouder die verstoten wordt en lijden aan de waanvoorstelling dat zij het ‘slachtoffer’ zijn van de ouder die verstoten wordt.

Helaas komen deze complexe gevallen van gezinspathologie momenteel standaard terecht bij Veilig Thuis, Raad voor de Kinderbescherming en Jeugdbescherming. Binnen deze instanties is echter geen kennis aanwezig is van gezinspathologie. Dit leidt ertoe dat deze instanties meewerken aan de mishandeling van het kind en de gezonde ouder, aangezien zijn de pathologie niet kunnen herkennen, zij beschikken niet over de benodigde psychologie opleiding +2 en +4.

 Kinderen en hun ouders raken hierdoor zwaar beschadigd. Ook de mentaal zieke ouder krijgt geen kans om aan zichzelf te werken.

Het aantal slachtoffers is enorm groot. Momenteel lopen er in Nederland ruim 1 miljoen volwassen geworden kinderen rond met een onverwerkt trauma[1]. Bijkomend nadeel is dat deze mensen, in een poging dit trauma een plek te geven, hun heil zoeken in de beroepsgroepen jeugdhulpverlening, psychologie, en rechten. Vanwege hun eigen overdracht binnen deze beroepsgroepen zijn zij niet in staat om objectief te zijn, met alle gevolgen van dien voor de beroepsgroep zelf.

Daarnaast blijven het Ministerie van VenJ en VWS oproepen vanuit de maatschappij om degelijke diagnostiek toe te passen stelselmatig doorsturen richting de pedagogiek. Echter, binnen deze wetenschap is de kennis van gezinspathologie, in het bijzonder over narcisme en borderline, minimaal tot niet aanwezig. De pedagogiek faalt dus al decennialang om tot een constructieve oplossing te komen.

Dr. Craig Childress, PsYD., praktiserend psycholoog in Californië heeft de symptomen die kinderen vertonen die het contact met een ouder verbreken na scheiding, herleid naar de huidige wetenschappelijke inzichten. Onderstaand kopie van zijn Amicus Submission n.a.v. een verzoek het Australisch  Gezamenlijk parlementair onderzoek naar familierecht. 

Aan u de vraag wat uw mening is over deze Amicus Submission, of u zich kunt vinden in deze wetenschappelijke inzichten en kunt u wat voor ons, de slachtoffers van ‘ouderverstoting’ betekenen?  

Wij worden momenteel geconfronteerd met onbetrouwbare onderzoeken van het WODC[2] een richtlijn scheiding en problemen bij jeugdigen waaruit de onkunde duidelijk wordt [3]en een juridische beroepsgroep dit in principe al lang niet meer weet wat te doen en de schade alleen maar vergroot. Wij richten ons nu direct tot de wetenschap, om ons te helpen bij het meedenken aan een oplossing voor dit langdurige, complexe probleem binnen de Nederlandse maatschappij. 

Wij hopen op uw positieve reactie!

[1] onderzoek van het CBS/UvA van oktober 2019 https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2018/42/ruim-4-op-10-volwassenen-zien-hun-stiefvader-als-vader

[2] https://www.wodc.nl/onderzoeksdatabase/2907-gebrekkige-naleving-gezag-en-omgangszaken.aspx; https://www.wodc.nl/onderzoeksdatabase/2971-positie-minderjarige-civielrecht.aspx ;

[3] https://richtlijnenjeugdhulp.nl/scheiding/

Met vriendelijke groet,

Marieke van Woerkom

Secretaris

Stichting Écht Scheiden Zonder Schade
W: www.herkenouderverstoting.nl