Van: Annemarie van Mackelenbergh OVS 
Onderwerp: Dringende vraag
Datum: 4 oktober 2019 om 14:50:08 CEST
Aan: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Kopie: Burgerbrieven CBJ <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>, "Levenkamp, mr. N.P. - BD/DSenJ/J" <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>, "Beuningen ML, mr. A.H.W.M. van - BD/DSenJ/J" <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>

Goedemiddag minister Sander Dekker,

Woensdag 25 september heeft de moeder van Romy, Marion Nieuwburg, u een petitie overhandigd, voorzien van 90.000 handtekeningen, met het verzoek om langere/hogere straffen in het Jeugdrecht.

Even op Google gekeken of u werkelijk voorbij gaat aan de roep van degenen die u in de regering vertegenwoordigt, want 90.000 handtekeningen, die komen niet 'zo maar' tot stand.

Bovenstaande links zijn maar een kleine weergave.

Wat is nu de reden, want die heb ik u echt horen zeggen, u vertelde ons, de burger, dat hersenen van jongeren pas rond hun 23e volgroeid zijn en dat veel jongeren de consequenties van gedrag op puber leeftijd nog niet kunnen over zien. Dat dit zeker een zwaarwegende reden is om 90.000 handtekeningen naast u neer te leggen. Nou ja, u gooit er het zoveelste onderzoekje tegen aan, waarvan wij allen weten dat dit een afleidingsmanoeuvre is, tot het volgende drama zich voltrekt. 

Beste mijnheer Dekker, bovenstaand gegeven roept alleen maar vragen in mij op, waarop ik graag middels een reply inhoudelijk antwoord zou willen hebben, daar deze vraag heerst bij mijn achterban en ik graag iedereen goed informeer:

Hoe verhoudt uw gedachtengang zich met de “stem van het kind” die zo zwaar wordt meegewogen bij scheidingssituaties, met name bij de complexe scheidingen, waarbij dus een kind vanaf 12 jaar bevraagd wordt door professionals en zelfs rechters?! 

Hoe kan het dan zijn dat, als een kind, puber, jong volwassene, aangeeft geen contact te willen hebben met de uitwonende ouder, gewoon omdat het niet klikt/goed voelt, nou ja, om welke reden dan ook zonder misbruikt of mishandeld te zijn door die uitwonende ouder, die stem zo zwaar wordt gewogen dat de uitwonende ouder geen relatie/contact meer kan en zelfs mag onderhouden met zijn/haar eigen kind?

Hoe kan het dan zijn dat rechters, jeugdbeschermingsprofessionals, de politie of wie dan ook in de keten, die uitwonende ouder zelfs elke vorm van contact ontzegd op basis van de “stem van het kind”, wetende dat u zelf ook zegt dat de hersenen nog niet volgroeid zijn en derhalve de consequenties van gedrag/uitspraken nog niet kan overzien?!

Hoe kan het zijn dat kinderen, pubers, jong volwassenen, nota bene onder begeleiding van professionals, onderstaande afscheidskaarten schrijven en dat nergens alarmbellen afgaan? 

Hoe moeten wij het belang van de ’stem van het kind’ plaatsen tegen over uw reden om afwijzend te reageren op een petitie met 90.000 handtekeningen.

  

In afwachting op uw antwoord,

Met vriendelijke groet,

Annemarie van Mackelenbergh
Voorzitter 
Stichting Écht Scheiden Zonder Schade