Naar aanleiding van de aangenomen motie Westerveld (GroenLinks) is het Ministerie van JenV momenteel bezig met het beperken van de schade. De topambtenaren aldaar zullen nu ook wel begrijpen dat het verdienmodel als zodanig, door de strijd van  “de opstandige bevolking”, geen lang leven meer beschoren is.

Het Ministerie probeert nog wel de nodige invloed op de motie uit te oefenen, voor ons het het erop of eronder!

Voorop gesteld;

Wij zijn blij met de aanstelling van Mr. Cees van Leuven als voorzitter en kunnen ons in heel veel punten vinden zoals besproken tijdens zijn interview bij spraakmakers. Donderdag 8 augustus 2019 https://www.nporadio1.nl/spraakmakers/onderwerpen/509815-spraakmaker-cees-van-leuven-over-familierecht?fbclid=IwAR2wD-Z9B6ihTCad-vwxEXyh1CFk9fR_kccH8d2OL0ku0SRiabWO5i456Lg

Wellicht een kleine geschiedenis les; De motie Recourt, die leidde tot de Divorce Challenge had indertijd al de intentie om een eind te maken aan al het trauma dat nu plaats vindt, waardoor nu jaarlijks 16.000 kinderen het contact verliezen met de uitwonende ouder, wiens ouderschap voor de scheiding niet ter discussie stond. Met ontsteltenis  hebben wij toe moeten kijken op het vervolg van de Divorce Challenge : het Platform scheiden zonder schade onder voorzitterschap van de heer André Rouvoet. Het platform is samengesteld uit:

Voorzitter: André Rouvoet Vaste waarnemers: Marion Smit (VWS) Anna van Beuningen (JenV) Deelnemende organisaties: VNG, Victor Everhardt Rechtspraak, Marion Beckers Nova, Theda Boersema NIP/NVO, Gerda de Boer Kinderombudsman, Coby van der Kooi Raad voor de Kinderbescherming, Annette Roeters Villa Pinedo, Marsha Pinedo Augeo Foundation, Mariëlle Dekker GI’s / JN, René Meuwissen LBBO, Loek Mak Fas Advocaat / mediator, Dianne Kroezen Psychologiepraktijk Hechtscheiden, Heleen Koppejan Ervaringsdeskundige, Kyra de Hair Wetenschappers, Esther Kluwer en Carolien Gravesteijn

Opvallend, omdat deze gezelschappen niet bekendstaan om hun gespecialiseerde kennis van kinderen. Opvallend ook omdat de beroepsverenigingen waar men wél verstand heeft van kinderen-in-scheiding niet op de lijst voorkomen: het NIP Sector Jeugd (psychologen), de VKJP (wetenschappelijke vereniging voor kinder- en jeugdpsychotherapeuten) en de NVO (orthopedagogen). De psychologe in het platform is er een met slechts een master, zonder BIG registratie. Zij beschikt niet over de kennis en- of ervaring om enige diagnose te kunnen stellen, laat staan de overheid op dit punt te kunnen voorlichten!

Herken Ouderverstoting zal er op toezien dat dit platform geen greep gaat krijgen op de onafhankelijke commissie die nu n.a.v. de motie Westerveld samengesteld gaat worden. Wij gaan er op toen dat het verdienmodel geen kans meer krijgt, zodat wij niet meer weggezet kunnen worden. als hysterische ouders. Van begin af aan hebben wij geroepen dat men scheidingen niet over één kam mag scheren, en dat ouderverstoting, een exponent|gevolg van de complexe scheiding een aparte aanpak behoeft.

Prima al die trajecten, voor de 85% van de scheidende ouders, die er wellicht met een goed gesprek ook wel tot hun zinnen komen. Echter, ouderverstoting , de 4e vorm van kindermishandeling door pathogeen ouderschap behoeft een totaal andere aanpak. En kijk: er komt een expertteam met een mooie opdracht, waar wij echt aan gaan bijdragen.

Hoe dan ook!

Mocht de heer Rouvoet en plein public mijn hand afslaan en niet met ons in gesprek willen omdat de waarheid te confronterend is, dit kan en mag nu niet weer het geval zijn; het is erop of eronder. Let wel; ik heb nog nooit een inhoudelijk gesprek gevoerd met André Rouvoet. Hij gaf wel met genoegen een podium aan mensen die wel in straatje pasten!

Enfin, met de aanstelling van dit expertteam zijn we mooi van elkaar af!

Enkele punten uit het interview:

André Rouvoet is bezit met de scheiding in het geheel.

Maar daarbinnen is er een gedeelte dat er uitgelicht wordt:. de complexe scheidingen, en daarover gaat het expertteam onder voorzitterschap van Mr. Cees van Leuven niet alleen aanbevelingen doen, maar krijgt het zelfs de mogelijkheid meteen te gaan handelen.

Mr van Leuven:Die commissie moet nog geïnstalleerd worden. Ik kan daar nog niets over zeggen nu.

45.30’: ‘We krijgen een hele nieuwe scheidingsroute in de toekomst. En daar is André Rouvoet met zijn team, het Platform Scheiden zonder schade, mee bezig. Via een motie heeft de Tweede kamer gezegd dat we daar de meest complexe scheidingen, bijvoorbeeld ouderverstoting, moeten uitlichten [45.40’], die moeten apart bekeken worden, want daar komt zoveel ellende uit voort [45.55’]. En op zich was ik het daar mee eens.’

Ghislaine: Zullen we die ouderverstoting daar eens uitpakken? [46.12’] – volgt een audio-stukje van een eerdere uitzending van Spraakmakers

Het ontstaan / de ruzie / de verwijdering tussen ouders en kinderen, en daar moet je heel vroeg bij zijn. Dat is lastig, want het ontstaat buiten ons zicht, zegt Van Leuven.

Rouvoet schrijft: vooral inzetten op dé-juridisering. Zoveel mogelijk toe naar: zonder de rechter. We moeten toe naar gemeentelijke loketten. Heel goed initiatief.

Ik hoop met de expertgroep ook diagnostisch iets te kunnen vaststellen of een bepaalde groep wel snel langs de rechter moet, waarop een stukje dwang of drang moet worden toegepast. Maar nu lopen we in de praktijk aan tegen de wachtlijsten bij de Jeugdzorg”

(Vandaar dat Herken Ouderverstoting met klem aandringt op een nul meting om elke mogelijke vorm van geweld te kunnen onderkennen, is daar sprake van? Meteen door naar de rechtspraak).

Ghislaine Is er genoeg expertise bij alle rechters?

Mr van Leuven: ’Nee, er is meer deskundigheid nodig, daar ben ik het mee eens.'

Familierechters moeten meer specialist worden. Veel meer training volgen op het psychologische gedeelte. Ook de Visitatiecommissie zegt daarover: het ontbreekt aan een kritische blik naar binnen. De organisatie is teveel naar binnen gekeerd. Die kritische blik naar binnen geldt ook voor advocaten, zegt Van Leuven. En: alles is teveel op het juridische gericht. Er moeten veel meer verdiepingscursussen op dit punt volgen. Helaas past de rechtspraak zich maar heel geleidelijk aan.

In een kort item van 15 minuten kon Mr van Leuven heel overtuigend de kernproblemen aanhalen. Hij verwees naar het rapport van de Visitatiecommissie 2019 als bron voor zijn stelling dat de veel te veel naar binnen gekeerde cultuur binnen de Rechtspraak (geldt ook voor de advocatuur die, zo voegde hij er uit zichzelf aan toe), veranderd moet worden. Hij citeerde dit stukje daarover uit dat rapport:

https://www.rechtspraak.nl/SiteCollectionDocuments/Rapport%20Visitatie%202018.PDF

Pagina 39:

“Dit naar binnen gerichte cultuuraspect heeft een belemmerende werking op collectieve kwaliteitsontwikkeling en verbetering in het perspectief van een veranderende samenleving”

Na het openingsliedje beluisterd te hebben, gaat het eerst over de vergelijking van de tekst in dat liedje met de ervaringen van de rechter met echtscheidingen. Even gaat het over ‘de allesbepalende schoonmoeder.’

Ghislaine vraagt dan: daar heeft u in de rechtszaal ook mee te maken?

Antwoord Mr van Leuven: op 41.54: “ Op afstand he. Ouders die op afstand enorme invloed kunnen uitoefenen op vaak de dochter in hoe de scheiding zou moeten verlopen. Ja, het gebeurt…“

[ Dit citaat vormt een prima bruggetje naar een door cultuur en traditie soms bepaalde opstelling die partijen in een zaak laten zien. Oftewel: lees het citaat van Samira Bouddount in het  Advocatenblad 2010; zie: https://www.herkenouderverstoting.com/kennis-macht/472-schadelijke-traditionele-praktijken ]

 Cees hoopt, zegt hij: 52.50’-: ‘dat er ergens in het begin van de procedure ook diagnostisch iets kan worden vastgesteld van ‘hee, deze mensen moeten meteen even langs een rechter. Want er moet even drang of dwang op. En via die drang of dwang kunnen we dan weer terug naar normalisering. [53.05’]

 Dit citeert hij uit het Rapport van de Visitatiecommissie:

54.50’: ‘Zichtbaar is geworden het ontbreken van voldoende kritische zelfreflectie, omgevingsbewustzijn, samenwerking en uitwisseling tussen de professionals [binnen de rechtspraak zelf]. Men acht zich niet gebonden aan gemeenschappelijke werkwijzen en voelt geen eigenaarschap voor het grotere geheel. Dit naar binnen gekeerde cultuuraspect heeft een belemmerende werking op collectieve kwaliteitsontwikkeling en verbetering in het perspectief van een veranderende samenleving.’ [55.17’]

‘We moeten veranderingsbereid worden en dat is er nog te weinig’, zegt hij vervolgens. ‘Maar dat geldt ook voor de advocatuur.’ Voegt hij er nog aan toe. [55.09’]

Verdiepingstrainingen rond scheidingen binnen de rechtspraak, die zijn er niet, [56.47’] stelt hij keihard vast. ‘Het is allemaal alleen op het juridisch gericht.’  [56.50’]. Kun je nagaan hoe die deskundigheid nog maar in de kinderschoenen staat.

‘In die expertgroep komen mensen waarvan ik in ieder geval hoop dat ze daarin gaan sturen en begeleiden.’ Sluit hij af [57.20’]

Al met al houden we er de moed in, wat kunnen we anders? Opgeven is nu geen optie….. Ouderverstoting stoppen is een kwestie van willen en doen en hopelijk ervaart nu iedereen in de keten dit als hun ethische plicht.

Wordt vervolgd en wij zullen onze achterban op de hoogte houden. Daarnaast zullen wij ouders aanzetten tot acties opdat ‘men’ gemotiveerd wordt tot professionele integriteit.