Het uitvoeringsrapport scheiden zonder schade is niet alleen een complete verspilling van onze belasting centen. Het is het zoveelste bewijs van tijdrekken, tijdverspilling en derhalve kunnen we weer duizenden slachtoffers erbij optellen, gewoon omdat het kan. 2 kinderen per uur (!) die het contact met een ouder verliezen na een scheiding. Enorm schadelijk voor hun identiteitsontwikkeling.

Uit het rapport blijkt dat ouders in scheiding, ondanks onze waarschuwingen, nog steeds op één grote hoop worden gegooid, in plaats van dat er maatwerk toegepast wordt. Vervolgens verschuilen de professionals zich achter handelingsverlegenheid en handelingsonbekwaamheid. Waarom wordt er niet eerst werk gemaakt van bladzijde 25 van rapport scheiden zonder schade en de kinderen dan?

Waarom:

Omdat ego en het verdienmodel belangrijker zijn dan compassie en empathie. Dan professionele integriteit, dan verantwoordelijkheid nemen. Belangrijker dan de nek uit durven steken en roepen dat het anders kan en moet: een kwestie van willen en doen! Daarbij worden handelingsverlegenheid en onbekwaamheid bewust in stand gehouden. Een gang van zaken die alleen maar aangemerkt kan worden als Sociale Criminaliteit. Kinderen en ouders worden van elkaar gescheiden. Hele families raken verscheurd, omdat niemand in de hele keten met de vuist op tafel durft te slaan. En dat niet alleen; de bevolking inclusief de gehele Tweede kamer wordt voorgelogen. Een groep van ondeskundige wetenschappelijk onderzoekers roept dat er geen passende oplossingen zijn, d.m.v. van een WODC rapport dat aan alle kanten rammelt. Ondanks het feit dat de expert op het gebied van ouderverstoting, Dr. Childress nota bene op onze kosten, een privé sessie van 2 uur aan het ministerie heeft gegeven. Dat deze kennis genegeerd wordt is ronduit stuitend.

Sinds het symposium, dat uiteraard ook door de ouders zelf is betaald, is er enorm veel nieuwe kennis beschikbaar. Kennis die de heer Rouvoet wenst te negeren in plaats van te implementeren. Hij geeft liever veel geld uit aan wij-van-de-wc-eend congressen en bijeenkomsten op prachtige locaties specifiek voor de eensgezinde, elkaar naar de mond pratende pseudo professionals. Onze ervaringsdeskundigheid heeft deze man opvallend ontlopen en dat niet alleen, kijk eens met wie hij wel graag in gesprek is…. Bij veel namen kunnen wij ernstige kantaantekeningen zetten. In ieder die hieraan heeft meegewerkt en dus dit rapport mede tekent hoort zich heel diep te schamen.

Voorzitter:

André Rouvoet

Vaste waarnemers:

Marion Smit (VWS)
Anna van Beuningen (JenV)

Deelnemende organisaties:

• VNG, Victor Everhardt
• Rechtspraak, Marion Beckers
• Nova, Theda Boersema
• NIP/NVO, Gerda de Boer, ortopedagoog en mediator (!)
• Kinderombudsman, Coby van der Kooi
• Raad voor de Kinderbescherming, Annette Roeters
• Villa Pinedo, Marsha Pinedo
• Augeo Foundation, Mariëlle Dekker
• GI’s / JN, René Meuwissen
• LBBO, Loek Mak
• vFas Advocaat / mediator, Dianne Kroezen
• Psychologiepraktijk Hechtscheiden, Heleen Koppejan
• Ervaringsdeskundige, Kyra de Hair. (buddy bij Villa Pinedo)
  Wetenschappers, Esther Kluwer (socioloog) en Carolien Gravesteijn (Orthopedagoog)

Gastleden (op uitnodiging):

• een veranderdeskundige
• regionale projectleiders, wethouders en/of rechters wetgevers

Niet eens meer met verbazing, maar met ontsteltenis heeft Herken Ouderverstoting het uitvoeringsrapport gelezen, dat uiteraard heel sneaky eind juni 2019, zo vlak voor de vakantie is uitgebracht. Dit keer geen enthousiaste presentatie op een mooie locatie en grote woorden, want mijnheer Rouvoet weet best dat hetgeen hij heeft neergezet zwaar onder de maat is en een complete verspilling van onze belasting centen is .Immers, dit uitvoeringsrapport doet geen recht aan de motie Recourt, is ook geen opvolging van de Divorce Challenge en de kick off met de presentatie van het rapport scheiden zonder schade op 22 februari 2018.

Nee, dit uitvoeringsrapport is de zoveelste poging van de gevestigde orde om alles bij hetzelfde te houden. Of om in ieder geval nog steeds een graantje mee te kunnen pikken .

De rol van de overheid, van het ministerie VenJ is door de jaren heen bedroevend en uiterst twijfelachtig gebleken. Ook dit rapport toont maar weer eens aan dat ‘men’ bewust handelingsonbekwaam is en dit wil vooral graag wil blijven. De plannen, opgenomen in dit rapport, zijn prima voor de 85% van de scheidingsgevallen, die na een periode van tijdelijke ontoerekeningsvatbaarheid weer tot zinnen komt. De groep die beseft dat je ex-partner bent, maar SAMEN ouder en het derhalve de zaken rondom de kinderen netjes regelt.

Voor de complexe groep van 15% is sinds de uitgave van het rapport Scheiden zonder Schade, februari 2018 gebeurt er niets, helemaal niets….

Op papier staat het er zo mooi; ‘wij streven naar blijvend contact tussen ouder en kind’. De praktijk wijst anders uit, gewoon omdat het kan. Als wij daar iets van vinden, worden wij als ‘internetgekkies’ weggezet. Ouders die informeren naar professionaliteit, naar kwaliteit, naar de juiste kennis, naar handelend optreden, worden behandeld als ongedierte, dat bestreden dient te worden. Onze stem, onze kritiek wordt bewust vermeden, omdat de boodschap niet welkom is.

Zorgen:

Stem van het kind.

Zoals wij het lezen, blijft men maar hobby-en. Een steunfiguur is een interessant idee, maar bij complexe scheidingen is het natuurlijk wel erg lastig om te doorgronden wat nu werkelijk de authentieke stem van het kind is. Laat dit niet het grote verdienmodel worden. Is het een ‘mijlpaal’ , zoals in het rapport gesteld wordt, dat er een kennissynthese wordt ontwikkeld van wat er al bekend is in de wetenschappelijke literatuur over het idee van een steunfiguur? Komt er een keurmerk, als een keurmerk al waarde heeft, en worden deze mensen goed geschoold?

Zolang de jeugdhulpverlening ‘afscheidsgesprekken tussen ouder en kind’ initieert. Zolang er kaartjes naar ouders worden gestuurd door kinderen van zo’n 13 jaar waarbij wordt aangegeven dat de uitwonende ouder n.a.v. zo’n absurd gesprek NIETS kan doen om het contact te herstellen. Zolang de desbetreffende instanties dit schijnbaar heel normaal vinden en geen reden zien om het kind uit deze mishandelende situatie te halen, zo lang is het ons duidelijk dat die authentieke stem van het kind niet gehoord wordt door die professionals die pretenderen dat wel te kunnen.

Herken Ouderverstoting heeft actief meegedacht , gereageerd op de richtlijn Scheiding en problemen van Jeugdigen die onlangs herzien is. Wij zijn uiteraard erg benieuwd of onze op- en aanmerkingen serieus worden genomen. Worden alle kinderen op één hoop gegooid? Stapt het NJI af van opinies en meningen? Of blijft de moeder cultus gehandhaafd en heeft de vader het nakijken? Boven alles hechten wij groot belang aan het feit dat ouders aan het begin van de scheiding gescreend worden op alle mogelijke vormen van huiselijk geweld. Daar deze groep ouders voor sorteert op heel veel ellende. Deze ouders horen niet thuis in de reguliere hulpverlening. Deze groep ouders (15%) zal direct doorgestuurd moeten worden naar de rechter, die zich heel concreet zal moeten uitspreken om een ellenlange procesgang en extra trauma moeten te voorkomen. De tijd van pappen en nathouden, van handelingsverlegenheid moet nu voorbij zijn.

Zo lang de genoemde partijen vast houden aan de koninklijke weg en ouderverstoting bagatelliseren, mogen deze ouders niet aan dergelijke clubs overgeleverd worden.

Wat ons opvalt:

Nog steeds zijn ouders en kinderen experimentjes. Het woord ‘regiolab” is zeer ongelukkig gekozen.

Maar goed, als ‘men’ dan toch zo van het experimenteren is, geef dan navolging aan de inhoud van de twee uur durende privé sessie van Dr Childress en Dorcy Pruter bij het ministerie van JenV op 26 februari 2019. (door Herken Ouderverstoting gefinancierd). Geef deze échte professionals de kans om minimaal tien schrijnende situaties op hun manier te behandelen, gebaseerd op een degelijke diagnose en een aanpak die bewezen werkt. Dus niet op basis van slechts meningen en opninies! Al met al is onze hoop nu gericht op het expertteam complexe scheidingen. Enorm storend dat onze minister wil dat er in dit team platformleden gaan zitten en dat de uitkomsten van het malafide WODC rapport moeten worden mee genomen.

 De inhoud van deze brief doet geen recht van de motie van Lisa Westerveld: onafhankelijke commissie en inzet ervaringsdeskundigheid

Conclusie:

• Is het tij nog te keren? De epidemie in 2002 al voorspeld is een feit. Complexe scheidingen zullen door het polderen alleen nog maar toenemen. En met een mondige bevolking , sociale media, ouderplatforms zoals Herken Ouderverstoting, meer betrokken vaders (nota bene gestimuleerd door onze overheid),gaat het er niet gezelliger op worden.
• Het wordt tijd dat iedereen in de keten zijn/haar verantwoordelijkheid gaat nemen.
• Dat de mensen, die het verschil kunnen maken, ook hun positie krijgen, zoals de psychologen.
• Dat er nadrukkelijk wordt gewerkt aan goede scholing van iedereen in de keten en al het verouderde studiemateriaal en boekjes op de brandstapel gaan.
• Dat er trainingen worden gegeven door oprechte, capabele professionals en niet door enkele dametjes die de gevestigde orde naar de mond praten.
• Dat de rechtspraak een schop onder haar achterste krijgt.
• Dat het toernooi model, de procedure op tegenspraak, bij ouders met een complexe scheiding wordt afgeschaft.
•  

Advies aan alle ouders:

Wees alert! Als jij denkt dat jij te maken hebt met een pathogene ouder, iemand die het kind als pion inzet. Als je te maken hebt met (komende) ouderverstoting. Als je te maken krijgt met valse meldingen of beschuldigingen. Als jouw ex dreigt met het stopzetten van de omgang. Als jouw ex  het kind als wisselgeld ziet. Als  jij die levende pinautomaat bent. Als jij buiten alle beslissingen gehouden wordt  Als de de school zich vijandig tegen jou opstelt. Als jouw ex de deur plat loopt met kind bij bij allerlei (psychische) zorginstanties. Als jouw ex jouw kind ‘zomaar’ weghoudt . Als jij te horen krijgt dat het kind geen zin heeft en dat jouw ex het kind niet kan dwingen....

Laat je dan niet aan het lijntje houden. Niemand kan jou, zonder tussenkomst van een rechter, dwingen tot welk traject dan ook. Niemand kan jou dwingen om het zoveelste mediation traject in te gaan en besef; tijd is onze grootste vijand.

Dus onmiddellijk een kort geding aanspannen om de omgang op te starten. Besef; alle hulp bij volwassenen is in een vrijwillig kader. Prima, maar die omgang moet er zijn.