Reactie vanuit Herken Ouderverstoting naar aanleiding van het WODC rapport t.a.v. Anna van Beuningen, opdrachtgever vanuit het Ministerie VenJ

Datum: 25 januari 2019

Dag Anna,

Een enorm teleurstellend en stuitend rapport dat je vorige week, via de minister, naar de kamer gestuurd hebt. Over ons, de ervaringsdeskundigen wordt het volgende gesteld in de brief van de minister aan de kamer:

• "Uit vergelijkend internationaal onderzoek blijkt dat in andere landen (onderzocht zijn: Australië, Noorwegen en Denemarken) sprake is van een relatief kleine groep gescheiden ouders, van rond de 10 procent, die gekenmerkt wordt door een hoog-conflictniveau en de aanwezigheid van meerdere risicofactoren zoals drugs- en drankmisbruik, ernstige psychische problemen, laag IQ, ontoereikende zorgcapaciteit en huiselijk geweld. De ouders uit deze groep voeren vaak meerdere procedures bij de rechter en zijn doorgaans niet in staat om zelfs met hulp en begeleiding hun geschillen op te lossen” Waar haalt het WODC deze wijsheid vandaan? Zeker gezien het gestelde wat je onderstaand tot je kunt nemen 
• "Het percentage kinderen dat helemaal geen contact heeft met de uitwonende ouder blijkt gedurende de laatste vijftien jaar in Nederland te zijn afgenomen, van circa 25 naar ongeveer 10 procent.” Waar blijkt dat uit? Wij ervaren het tegenovergestelde, daarnaast is ‘ouderverstoting’ transgenerationeel, wat inhoudt dat de getallen alleen maar groter worden.
• En nee, een ouderschapsplan heeft geen invloed op een ouder met een mentale stoornis. Echter, een preventieve werking van het strafrecht heeft hier wél zin. En nee, logischerwijs heeft het juridisch werkveld geen inzicht in deze psychologische materie.
• Dus moeten ouders weer en masse richting de mediation? Wat wil het ministerie nu niet snappen?
• Waarom wederom de roep om verder onderzoek? Hoeveel rapporten wil het ministerie nog hebben voordat met werkelijk effectief gaat handelen? Welk gedeelte van de boodschap begrijpen jullie nog niet?

Uit het rapport wordt de kern van het probleem niet duidelijk: kindermishandeling! Pathogeen ouderschap, naast incest, geweld en verwaarlozing, de 4e vorm van kindermishandeling is transgenerationeel. De aantallen groeien, en deze groei moet gestopt worden.

Daarnaast wordt de kamer volledig onjuist geïnformeerd over de oorzaak van deze kindermishandeling. Men spreekt over ouderverstoting, ouderonthechting, gatekeeping, allemaal benamingen dit überhaupt niet bestaan in de klinische psychologie.  Dit rapport refereert aan een aantal studies die niet voldoen aan de criteria voor gedegen wetenschappelijk onderzoek en zijn ook niet gepubliceerd in peer-reviewed journals. De resultaten van deze studies worden echter gepresenteerd alsof het gaat om wetenschappelijk bewezen feiten, maar het is zeer de vraag of dat het geval is. Zolang niet is uitgesloten dat het hier gaat om inventariserende of vooringenomen observaties is het de vraag of de resultaten uit dit onderzoek gebruikt kunnen worden voor het maken van afwegingen die zoveel gevolgen hebben.

Hoog conflict verwijst naar complex trauma, de oorzaak van de problemen. Hier dient op geacteerd te worden. Complex trauma leidt vaak tot mentale stoornissen, waardoor er met een aantal ouders geen afspraken te maken valt. 

De enige oplossing, die wij al meermaals aan jou voorgelegd hebben, is als volgt:

• Inzet gezinsvertegenwoordiger bij start scheiding; Wat inhoudt dat men haast moet maken met (bij)scholing, opdat men de signalen herkent
• Verplicht afnemen van de MASIC, de gevalideerde vragenlijst die voorsorteert op mogelijk huiselijk geweld;
• Het per direct afschaffen van de procedure op tegenspraak bij de rechter; deze procedure escaleert slechts;
• Het per direct invoeren van de regie-rechter
• Geen kindverhoor op wat voor manier dan ook; dit brengen kinderen altijd in een loyaliteitsprobleem; belast ze hier niet mee; het schendt de basisbehoeften van het kind; veiligheid en vertrouwen.
• (De stem van het kind blijkt ook uit diverse onderzoeken) zou ik weghalen
• Ontwikkelen richtlijn voor de klinische- en trauma psychology, waardoor er bij ouders en kinderen vastgesteld kan worden of er sprake is van symptomen van ‘attachment based parental alienation’ zodat er een diagnose gesteld kan worden waarmee de rechter de juiste beslissing kan maken, waarop er een behandeling kan volgen.

Wij vinden het onbegrijpelijk dat jij meegaat in de lobby van de verkeerde mensen, zoals de mediators de vFAS, de Raad, en pseudo wetenschappelijke ideeën. Nu niet bepaald de groep  mensen die het emotioneel welzijn van ouder en kind voor ogen hebben.

Zeker na de bijeenkomst bij prinses Laurentien, waarbij jijzelf aangaf dat jij gek zou worden als jij jouw kind op deze manier zou moeten verliezen. 

Met vriendelijke groet,

Marieke van Woerkom