• Waar blijft het spoeddebat rondom de uitzending van de De Hofbar, 1 december jongstleden, waar de minster van Rechtsbescherming, Sander Dekker, glashard staat te liegen ten aanzien van heel Nederland?!
• Hoe kan het zijn dat duizenden levens overhoop worden gehaald op basis van ‘hun manier van waarheidsvinding’ daarbij anamnese en diagnose, voor handelen/ingrijpen, opzichtig uit de weg wordt gegaan? 
• Hoe kan het zijn dat de juiste zorg kinderen wordt ontzegd door ambtenaren, want niet ingekocht? 
• Hoe kan het zijn dat ouders en kinderen gedwongen worden om ondermaatse ‘hulp’ te accepteren, want in gekocht en anders de ouders het gezag kunnen verliezen, op basis van leugens, beweringen, opinies, meningen, verhaaltjes?
• Waarom moeten wij ons overleveren aan een openbaar toegegeven handelingsonbekwame keten? Hoe wreed is dat?

Geachte mevrouw Westerveld,

"Als Kamerlid weet ik niet zo wat waar is bij OTS, Uithuisplaatsingen en bij medium- en high-carezaken onder jeugdzorg". Zo vat ik samen.

Waar vele onafhankelijke wetenschappers  zeggen dat de jeugdzorg, dus niet de jeugdgezondheidszorg, te onbekwaam is, geen diagnostische bevoegdheid heeft, te laagwaardig indiceert, - met het geheugen van kinderen speelt tot valse herinneringen, diagnoses naar de wens van ouders onder BW1:247 (en IVRK 24 lid 1) tegenwerkt, met de hakken in het zand beschermingsmaatregelen verlèngt zònder diagnostiek meten, en zònder degelijke voorlichting in hulp en steun (BW1:262) áántóónbaar te hebben verstrekt, - daar moet toch gaan dagen dat bij deze groep waar een beschermingsmaatregel speelt of de medium of high-care niet bereikt wordt door ondeskundige indicatie, het niveau van ingang te laagwaardig is, en geheel niet voldoet aan het VN-kinderrechtenverdrag artikel 24 lid 1.

Is het zo moeilijk te begrijpen dat er gewogen dient te worden op hoog gezondheidzorgniveau bij deze groep/ Is het zo moeilijk om af te wegen: is de inzet van de jeugdbescherming wel gezonder dan de schade die aangetoond is bij het inzetten van een beschermingsmaatregel?

Waarom worden de niet-diagnostisch-bevoegde (kinder)rechters niet voorgehouden  die belangrijke 'Prangende Kernvragen' (https://vechtscheidingen.jimdofree.com/wetenschap/mythen-bij-jeugdzorgmeten/) te gebruiken voordat de rechters  de ouders ter zitting lief hebben aangehoord met peterselie in de oren (zoals bij Asterix en Obelix) en toch de inbreng van ouders volkomen vergeten in de beschikking; inhoudelijke inbreng met bewijs van ouders schijnt in 95% der zittingen (ondanks LJN BD1113) niet in de weging meegenomen te worden.

De beweringen van de jeugdzorgwerkers wordt als 'professioneel' aangezien, maar ook de slager is professioneel, en die of de orthopedagoog  wordt niet serieus genomen bij de rechter. De ondeskundige heeft een doorslaggevende inbreng zonder verdere weging... Die ondeskundige, de jeugdzorg met hun knip- en plakwerk, is juridische partij, met in het civiele duidelijk enige strepen voor (zo ook bij de bekende voorbesprekingen bij de rechters).

De SSF heeft al lang een voorstel gedaan om minder valse meldingen binnen te krijgen die de jeugdzorg niet doorziet: https://kinderbescherming.jimdofree.com/brieven/meldonderzoek-vernieuwen/.

Zijn de adviezen van deskundigen buiten de jeugdzorglobby om niet duidelijk? Diagnosticeer als nulmeting voordat er een beschermingsmaatregel wordt overwogen of een te laagwaardig hulptraject wordt ingezet bij noodzaak tot high-care. Die hulptrajectadviezen zullen dan veel effectiever zijn en korter duren, dus goedkoper.  Bij diagnose hoort ook brede voorlichting (met 'informed consent') dat ouders veel meer enthousiasmeert, en zo een dure, lange, schadelijke beschermingsmaatregel voorkomt.

Er is wel zeer weinig van preventieve hoogwaardige voorlichting terecht gekomen. Zo ook bij omgangssabotagezaken ('vechtscheidingen') waar de internettraining van Villa Pinedo (.nl/) toch goed toegankelijk is en zeer veel aansnijdt met tips hoe te handelen ten gunste van het kind-met-twee-ouders.  Waarom niet-evdence-based trajectjes van jeugdzorg geven, en vaak te laat, waar deze goedkoop en direct aangeboden kan worden? Daarna is toch veel beter te meten welke keuze elke ouder mentaal heeft gemaakt?!

Dit is vaker concreet aangegeven, met wetenschap dat dit onderbouwt.