Wederom gaat het mis als handelingsonbekwame professionals zich 'rechten' toe eigenen, die ze niet hebben. Tijd op rehabilitatie!
Kijk wat 'het vrijwillig kader' aanricht!!!! Houd ze dus op afstand!
Martin uit Enschede ziet minderjarige zoon al 13 maanden niet: ‘Mijn kind is gewoon ontvoerd’
ENSCHEDE - Martin, een Enschedese vader, ziet al meer dan een jaar zijn minderjarige zoon niet. Volgens hem doordat hulpverlenende instanties compleet langs elkaar heen werken. Ten einde raad heeft de vader nu de Nationale Ombudsman ingeschakeld om een einde te maken aan wat hij ‘de ontvoering van mijn zoon’ noemt.
Martin begint zijn emotionele relaas. „Ik ben in 2013 gescheiden. Onze kinderen waren toen 3 en 5 jaar. Sindsdien zijn er verscheidene trajecten geweest, allemaal ingezet door mijn ex,omdat zij niet wil dat de kinderen bij mij wonen. Ze heeft sinds de scheiding problemen met het opvoeden van de kinderen, maar ook persoonlijke problemen en dat is heel vervelend. Ik heb inmiddels zeven jaar een nieuw gezin bestaande uit drie bonuskinderen van 21, 19 en 15 jaar, daarnaast hebben we samen een dochter van 4 jaar en natuurlijk mijn kinderen uit mijn huwelijk van nu 11 en 13 jaar, die om de week bij ons wonen.”
Zorg van moeder wordt zorg voor moeder
Martin heeft het vuistdikke dossier op tafel liggen en laat mailwisselingen en gespreksverslagen zien ter ondersteuning. „In maart 2020 gaf mijn ex aan niet meer voor de kinderen te kunnen zorgen,omdat ze depressief was. In samenspraak met de wijkteams zijn onze zoon en dochter toen volledig bij ons komen wonen. Maar onze zoon trok dat niet. Daarnaast bleef moeder via mail aangegeven dat onze zoon niet veilig zou zijn bij mij en mijn nieuwe vrouw. Kort daarna is hij weggelopen naar zijn tante, de zus van mijn ex.”
Wijkcoach neemt de regie, zoon ‘ontvoerd’
Het is volgens Martin het begin van alle ellende, want dat is het moment dat een wijkcoach van de gemeente Enschede zich met de zaak begint te bemoeien. „De wijkcoach heeft de regie genomen en mij als vader met ouderlijk gezag buitenspel gezet. Ik heb meerdere keren geprobeerd in contact te treden met de wijkcoach, want in mijn ogen is mijn zoon gewoon ontvoerd, maar daar is niks mee gedaan. Zij mag helemaal niet bepalen dat mijn zoon bij z’n tante moet blijven.”
Normaal gezin
Het wordt Martin allemaal te veel. Samen met zijn huidige partner probeert hij een normaal gezin te vormen, maar telkens als hij denkt dat er een oplossing gevonden is, wordt hij teruggeworpen. „Begrijp me goed, ik wil niks liever dan dat mijn kinderen hun moeder zien en de liefde krijgen die kinderen van hun eigen moeder horen te krijgen. Maar dat mijn zoon al een jaar bij een pleeggezin zit, kan ik niet verkroppen.”
Klacht bij de wijkteams
Martin dient een klacht in over de wijkteams, waarop uiteindelijk ook een klachtengesprek heeft plaatsgevonden. Hij laat de verslagen van die gesprekken ook zien. „Maar nog altijd werd er niet gewerkt aan contactherstel met vader in het belang van het kind. Jarabee, de instantie die er is er voor gezinnen en de ontwikkeling van het kind, had toen al besloten dat onze zoon niet met ons op vakantie zou gaan, maar met een pleeggezin. En nu, een jaar later is opnieuw een vakantie geboekt, waar ik maar even ‘ja ’tegen moet zeggen.”
Pleeggezin
Ondertussen is er nog altijd geen plan van terugkeer gemaakt. „Er is niks ondernomen om de kloof tussen mij (en mijn gezin) en mijn zoon te dichten. De mening en wil van mijn 13-jarige zoon is datgene wat gerespecteerd wordt, terwijl een kind van 13 jaar de langetermijngevolgen hiervan helemaal niet in kan schatten”, zegt Martin. „Mijn zoon woont al 10 maanden bij een pleeggezin. We missen hem allemaal. Hij wil bij zijn moeder wonen maar dat kan niet. Ik ben ten einde raad, ik ben mijn kind kwijt. In eerste instantie door foutief en buitenwettelijk optreden van een wijkcoach en daarna doordat niemand luistert.”
Terugkeer
In het afgelopen jaar zijn er meerdere begeleide omgangen geweest (alleen de vader en de zoon). In elke rapportage, ook ingezien door deze krant, daarover staat dat de hulpverleners van Jarabee een normale vader-zoon band zien.
„Dat zou toch de basis moeten zijn voor een terugkeer in ons gezin. We zijn inmiddels 13 maanden verder. Vorige week hebben we een gesprek gehad met wethouder June Nods en de betrokken ambtenaar, met als onderwerp ‘hoe regelen we de terugkeer van de minderjarige zoon’, maar de betrokken instanties willen niet meewerken aan een terugkeer in ons gezin. Ik heb niet veel vertrouwen meer in een goede afloop zonder tussenkomst van advocaten. En dat had ik juist willen voorkomen”, zegt Martin.
Gemeente en Jarabee:
Een woordvoerder van de gemeente bevestigt de lezing van Martin. „Een wijkcoach is niet bevoegd een kind aan het ouderlijk gezag te onttrekken. De beslissing daarvoor ligt bij de ouders als wettelijke vertegenwoordigers of de rechter. Een wijkcoach mag dat niet zelfstandig beslissen.” Of de wijkcoach op het matje is geroepen voor haar handelswijze, is niet bekend gemaakt.
Jarabee geeft na herhaaldelijke verzoeken aan niet op dit specifieke geval in te willen gaan. „De privacy van de betrokkenen en met name die van de kinderen, moet hier gewaarborgd worden en wij vrezen dat dat niet het geval is als we hier op gaan reageren.”