Herken Ouderverstoting, Stichting Écht Scheiden Zonder Schade werkt in een samenwerkingsverband met andere jeugdzorg gerelateerde ouderplatforms. Om samen als geheel sterker te staan en ook om elkaar niet voor de voeten te lopen. Elkaars expertise respecterend.
Het is natuurlijk ontluisterend dat een ouder zich moet verlaten op een dorst- en hongerstaking om gehoord/echt gezien te worden. Dat niet eerder mensen in de keten last kregen van hun geweten en dat niet 1 persoon op de rem wilde trappen en foute beslissingen, met grote gevolgen voor de kinderen en de vader, wilde corrigeren. Deze hongerstaking kwam niet onverwacht voor Jeugdbescherming West. Er zijn diverse pogingen ondernomen om tot een redelijk gesprek te komen, maar dan loopt een ouder vast. Gaat die ouder huilen = labiel, wordt die boos = agressief en als een ouder dus kritisch is en wijst op de fouten, plus recente kennis, dan is die ouder strijdend/lastig.
Je kunt het als ouder dus niet goed doen, terwijl het meest wezenlijke ons wordt ontnomen.
Het indienen van klachten is een praktisch onmogelijke zaak. Zodra de fouten te groot zijn, wordt er standaard gewisseld van jeugdbeschermer. Vaak begint een ouder dan met frisse moed en laat die ouder de klachten varen. Echter blijft jeugdbescherming doorgaan met destructief werk, al is het maar dat de rapportage uit plak- en knipwerk bestaat en zo opinies en meningen, vermoedens en onderbuikgevoelens in 1 keer gepresenteerd worden als de waarheid.
Ouders mogen reageren op het rapport, maar daarmee wordt het plak- en knipwerk niet ongedaan gemaakt en de rechter denkt goed te worden voorgelicht. De reactie van de ouder komt niet integraal in het rapport en wordt derhalve niet doorgestuurd naar de andere instanties. Ook wordt deze niet gelezen door de rechter, die verlaat zich 100% op jeugdbescherming en consorten.
Jeugdbeschermers hebben een hele eigen interpretatie van de Jeugdwet 3.3. en als uiteindelijk de puinhoop niet meer is te overzien, dan wordt er rigoureus afscheid genomen van de uitwonende ouder en zet jeugdbescherming liever tig hulpverleners in op een mishandelden thuissituatie, dan het kind bij de gezonde, uitwonende ouder te laten wonen.
Nu wij weten wat ouderverstoting met de psyche van onze kinderen doet, is het extra zwaar om niet heel erg boos te worden en vol te houden. Zeker als je, eenmaal in gesprek met leidinggevenden, naar aan leiding van de puinhoop, te horen krijgt dat je eerder aan de bel had moeten trekken (dat het ik gedaan, maar…), dat zij zich niet herkennen in jouw verhaal (ongeloofwaardig) en of het lijkt alsof alle schuld nu bij jeugdbescherming ligt, om zo handig weer de bal bij jou neer te leggen.
Met het hart op de juiste plek, belangeloos, wel overwogen steunen wij ouders, ook vanuit het samenwerkingsverband.
We kregen diverse reactie waarvan wij deze jullie, het publiek niet willen onthouden:
“In reactie op dit pers bericht. Kan ik vertellen dat wij mannen en burgers vogelvrij zijn, op geen enkel gebied is er meer waarheid vinding. Politie is corrupt en neemt een aangifte van een vrouw serieus en weigert de aangifte van huiselijk geweld van een vrouw serieus te nemen. Een vrouw kan een man volkomen negeren, mishandelen en beledigen. kinderen bij hem weghouden en niet van informatie voorzien. Psychische problemen van de vrouw die doen niet ter zake en onttrekking uit de ouderlijke macht daar wil politie en justitie ook niets meer van weten. Nederland is een wetteloos land geworden, er is op geen enkel front nog handhaving van mensen rechten. Mensen kunnen zoveel onwaarheden vertellen als zij willen, waarheid vinding bestaat niet meer in ons Nederland.
Alles draait alleen nog om de economie en milieu en zelfverrijking over de rug van mensen die zich kapot lopen op een muur van bureaucratie en vriendjes politiek. Iedere instantie dekt zichzelf in en een advocaat die hoeft de cliënt zijn belangen niet meer te behartigen. Als je de waarheid verteld in de rechtbank wordt je als mens belachelijk gemaakt door de advocaat van de tegen partij. Dat het alleen mijn waarheid zou zijn. Dat de vrouw een man op een valse en uitgelokte aangifte door de hand van justitie alles kan ontnemen, dit verhaal kun je nergens kwijt.
Onze politie is in zijn geheel niet meer dienstbaar en werkt alleen nog voor de overheid. Als Nederlandse burgers worden wij volkomen aan ons lot over gelaten. In onze rechtspraak is er geen enkele handhaving meer van gemaakte afspraken met betrekking van convenanten en omgang regelingen. Wie gaat de corruptie van rechters en justitie bespreekbaar maken en bij wie kun je dit bespreekbaar maken. Zonder gedegen waarheid onderzoek van politie en uitgebreide volledige processenverbaal zijn mensen door justitie niet meer te vervolgen.
Dit alles met dank aan onze politieke leiders die de rechtspraak volkomen lam hebben gemaakt, door de waarheid uit de gehele rechtspraak weg te halen. Op onwaarheid krijgen mensen levenslang in met deze wetgeving.
Welke journalist wil deze ellende bespreekbaar maken?
Zijn er in ons land nog mensen in de Tweede Kamer die nog realiteit zin hebben?
Dit is wat ik mij afvraag.
Een bezorgde vader”
Van: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Onderwerp: Ouderverstoting: Vader krijgt co-ouderschap pas door honger- en dorststaking
Datum: 2 november 2019 om 17:51:07 CET
Aan de Nederlandse Rechtbanken, Gerechtshoven, Hoge Raad, Raadsgriffies, GI's en de leden van de Eerste en Tweede Kamer
Edelachtbaren,
Geachte heer/mevrouw,
Zojuist heb ik onthutst het onderstaande bericht in het Leidsch Dagblad en ik zou het zeer op prijs stellen als ook u dit landelijke (zelfs globale) probleem van ouderverstoting serieus zou willen nemen en onder de aandacht zou willen brengen. Het kan immers niet zo zijn dat het probleem van ouderverstoting nog steeds gebagatelliseerd wordt en dat verstoten ouders eerst in hongerstaking en zelfs dorststaking moeten gaan alvorens hun kinderen te mogen zien!
Jaarlijks verliezen in Nederland 16.000 kinderen het contact met één van hun ouders en in de meeste gevallen ZONDER enige gegronde reden. Hun verstoten ouders zijn in Nederland machteloos en afhankelijk van een rechtssysteem waarin door rechters willekeur en geen recht toegepast wordt.
Het proces van ouderverstoting wordt gekenmerkt door een systematisch manipulerende en ziekmakende (pathogene) opvoeding van een ouder (en diens omgeving) die een coalitie met het kind aangaat om de andere ouder, zonder legitieme reden, uit het leven van het kind te verstoten. Alhoewel de gebruikelijke termen ouderverstoting en oudervervreemding niet verkeerd zijn, dekken ze niet de lading van het daadwerkelijke doel van de verstotende ouder die er niet voor terug deinst om met de meest desastreuze middelen en koste wat het kost een liefhebbende ouder uit het leven van diens kind weg te poetsen.
In mijn beleving gaat dit proces veel verder dan een ouder te willen verstoten of vervreemden. Bij dit proces wordt door een pathogene ouder de andere, liefhebbende ouder bewust uit het leven van hun kind uitgewist, weggevaagd en geëlimineerd.
Daarom noem ik dit proces OUDER ELIMINATIE.
Ik hoop dat u de ruimte vindt om aandacht te schenken aan dit voor ouders en kinderen traumatische probleem welk volgens de DSM-5 geclassificeerd is als psychische kindermishandeling en ik hoop dat door deze positieve uitkomst voor de hongerstakende vader ook de overige bestaande situaties en procedures opnieuw worden bekeken zodat het contact tussen kinderen en beide ouders hersteld wordt en geborgd blijft.
Voor nadere informatie en mijn persoonlijk verhaal kunt u mij bereiken op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. en verwijs ik naar de folders in de bijlage van de Stichting Écht Scheiden Zonder Schade en hun website www.herkenouderverstoting.nl
Alvast bedankt voor uw aandacht.
Met vriendelijke groeten,
Een verstoten vader
Vader krijgt co-ouderschap en stopt honger- en dorststaking
De vader die dinsdag in honger- en dorststaking ging, heeft vrijdagavond zijn protest beëindigd. Jeugdbescherming West heeft zijn eis voor een omgangsregeling met co-ouderschap ingewilligd.
Rond 18.30 uur heeft de vader zijn staking opgeheven. „De missie is geslaagd. Dit was een actie van diep uit mijn hart”, zegt de vader aan de telefoon. Zijn huisarts is langs geweest en hij mag weer langzaam beginnen met eten en drinken.
Donderdagavond besloot de vader van een zoon (11) en een dochter (8) om al iets drinken. Een overeenkomst met Jeugdbescherming West en zijn ex-vrouw was toen nog niet bereikt. Door zijn dorststaking op te heffen hadden beide partijen meer tijd om tot een akkoord te komen.
De man zag het omstreden protest nog als enige uitweg om zijn kinderen vaker te mogen zien. Jeugdbescherming West had sinds augustus een omgangsregeling ingesteld waarbij de vader zijn kinderen een keer per maand onder begeleiding kon ontmoeten.
„Het is een dieptepunt dat dit in deze samenleving moet gebeuren. Waarom op deze manier? We maken het zo complex.”
De vader wil benadrukken dat zijn staking een weloverwogen besluit was. „Dit ging niet over een nacht ijs. Hier zijn jaren overheen gegaan. Ik heb hier heel goed over nagedacht.”
Stuitender is deze mail: 30 oktober
Beste Participanten,
Begin september is Patrick Damhuis naar Den Haag gelopen als actie tegen jeugdzorg.
Dhr SJ is hierop gewezen door Peter Tromp. Vervolgens heeft dhr SJ kort telefonisch contact gehad met Patrick en aangegeven dat hij zich wellicht bij hen zou voegen. Dit is echter nooit gebeurd.
Op 4 september heeft dhr SJ een whatsapp bericht naar Patrick gestuurd, met de mededeling dat het hem niet was gelukt om naar Den Haag te komen: zie bijlage. Daarna geen contact meer.
Pas eergister om 18.29 heeft Patrick opnieuw telefonisch contact opgenomen met dhr SJ. Hij had het vermoeden dat het persbericht over dhr SJ zou gaan, gezien het gesprek van begin september. Dhr SJ en Partick hebben elkaar maandagavond ongeveer 45 minuten gesproken. Patrick wilde persee contact opnemen met de ex-vrouw van dhr SJ. Hij / Patrick wilde ervoor zorgen, dat dhr SJ afscheid kon nemen van zijn kinderen. Hiervoor wilde hij naar de ex-vrouw van dhr SJ gaan. Patrick wilde interveniëren zonder enige kennis van het dossier en/of de situatie. Dhr SJ heeft aangegeven over zijn aanbod te zullen nadenken, en met Patrick contact op te zullen nemen, indien hij van het aanbod van Patrick gebruik wenste te maken.
Gisteravond belde Patrick rond 17.00 wederom met dhr SJ. Weer wilde Patrick de contact/adres gegevens van zijn ex. Dhr SJ heeft die niet gegeven, en beleeft het aanbod van Patrick afgewezen door niet meer te reageren.
Vanmiddag stond Partick plotseling voor de deur van de flat van dhr SJ samen met een blonde dame die zich slechts voorstelde als “Anita”. Het was een uiterste poging om van een reeds verzwakte meneer SJ informatie los te peuteren over de contact gegevens van zijn ex. Het gesprek was uitermate opdringerig, mevrouw “Anita” weigerde haar achternaam en/of betrokkenheid te vertellen, en Patrick en Anita weigerden om duidelijkheid te verschaffen over het doel van hun bezoek.
Gezien de toestand van dhr SJ hebben wij hun verzocht het appartement te verlaten. Pas toen ik de politie belde op speakerphone waren zij bereid te vertrekken.
Ongeveer anderhalf uur geleden, meldde zich twee politie agenten bij dhr SJ aan de deur. Klaarblijkelijk hadden Patrick en de blonde dame melding gemaakt bij de politie. Volgens de politie waren zij (Patrick en “Anita”) niet overtuigd van het feit, dat de honger- en dorststaking uit eigen vrije wil plaatsvonden. Dat was de reden waarom de politie polshoogte kwam nemen, en mij en dhr SJ separaat hebben gehoord. Beide gesprekken verliepen zeer rustig, informatief, en constructief.
Ik heb aangegeven er alles aan te hebben gedaan, om:
- mij ervan te vergewissen dat dit een vrije keuze van dhr SJ is, en wel o.a. in een persoonlijk gesprek van 9 uur op 22 september, en
- het onderliggende probleem te bespreken met zowel de ex-vrouw van dhr SJ alsook met Jeugdbescherming West. JBW is reeds vanaf 25 september op de hoogte van het voornemen van dhr SJ, en heeft slechts op 26 september een half uur met dhr SJ en mijzelf gesproken. Dit was een nietszeggend gesprek waarbij van de zijde van JBW geen enkele intentie bestond om dingen op te lossen. Zijn vrouw is ten minste vanaf afgelopen zaterdag op de hoogte van het voornemen en heeft helemaal niets van zich laten horen.
Deze tekst is goedgekeurd door dhr SJ.
Hoe kan dit zo gebeuren, wat gaat er mis bij sommige mensen dat zij denken door bovenstaand gedrag te etaleren, dat zij een positief verschil maken?
Dit zijn de mensen die ouderverstoting bagatelliseren. Wat nou een specialist? We gaan wel even met de ex in gesprek en trekken het vlot… bizar.
Blijkbaar moet dus een ouder zo ver gaan:
Wellicht nam jeugdbescherming west de vader niet serieus, ondanks de waarschuwingen:
- https://www.leidschdagblad.nl/cnt/dmf20191030_58308435/vader-in-honger-en-dorststaking-om-kinderen-te-zien-ik-zie-geen-perspectief-meer
- utm_source=m.leidschdagblad.nl&utm_medium=referral&utm_content=/cnt/dmf20191101_9385375/vader-krijgt-co-ouderschap-en-stopt-honger-en-dorststaking
- utm_source=m.facebook.com&utm_medium=referral&utm_content=%2F&fbclid=IwAR0BWb7ea9GCWmIQJYe2QLuWuIaPwkO_fxiU_2vjogaFElRC7xm-ha3qcVc
From: agroenen 191004
Sent: Thursday, October 31, 2019 1:44 AM
To: Leden van de Tweede Kamer
Subject: RE: Persbericht - Honger- en dorststaking tegen Jeugdzorg
Geachte leden van de Tweede Kamer,
Update:
Dhr SJ heeft maandag avond voor het laatst gegeten en gedronken. Vanmorgen heeft hij nog een interview gegeven aan de krant: zie bijlage.
Hij ligt momenteel op de bank en kan niet meer opstaan. Kon een uur geleden wel nog aan het ambulance personeel aangeven, dat hij nog steeds niets wil eten en drinken. Aldus kon het ambulance personeel ook niets voor hem betekenen, en zijn gewoon vertrokken.
In mei 2014 hebben dhr SJ en zijn thans ex-vrouw een ouderschapsplan ondertekent met co-ouderschap.
Vanaf mei 2015 heeft zijn thans ex-vrouw de omgang tussen vader en de twee kinderen structureel ondermijnd en geboycot.
Vanaf augustus 2016 is een ondertoezichtstelling van kracht. Jeugdbescherming West (JBW) heeft de situatie alleen maar laten geëscaleerd tot de huidige situatie.
In juni 2019 heeft JBW bij de rechtbank gevraagd om de omgang tussen vader en kinderen terug te brengen tot één uur begeleide omgang per maand.
De advokaat van dhr SJ had aangegeven dat hij verweer wilde voeren tegen de verzoeken van JBW, doch dat hij op de geplande zittingsdag verhinderd was. De rechtbank heeft de zitting desalniettemin gewoon laten doorgaan en heeft het verzoek van JBW toegewezen.
Voor dhr SJ was dit de druppel die de emmer deed overlopen. Zijn kinderen leiden onder het gebrek aan contact met vader. Ouderverstoting is in mei 2015 reeds ingezet. Ouderverstoting is een ernstige vorm van kindermishandeling.
JBW is vanaf vrijdagmorgen op de hoogte van de hongerstaking, doch heeft geen enkele poging ondernomen om de situatie te evalueren, laat staan deze te verbeteren: helemaal niets.
Zoals wij u reeds eerder hebben bericht:
- bestaat er geen onafhankelijk klacht-/tuchtrecht in Nederland m.b.t. jeugdzorg: het SKJ is slechts de uitvoerder van de klachtreglementen van de beroepsorganisaties: de slager die zijn eigen vlees moet controleren;
- de rechterlijke macht is door de wetgevende macht buiten spel gezet door de invoering van artikel 3.3 Jeugdwet;
- de Raad en de Gecertificeerde Instellingen KUNNEN niet voldoen aan hun wettelijke plicht ex artikel 3.3 Jeugdwet (het rapporteren van “de volledige waarheid”), omdat ze elke vorm van (adequaat) feitenonderzoek uit te voeren. Ze weigeren zelfs om kennis te nemen van aangereikt (tegen)bewijs. Besluiten worden uitsluitend genomen o.g.v. vooroordelen en onderbuikgevoelens.
- ouders worden gedwongen vertegenwoordigd door eenmansstichtingen die tegen ontvangst van subsidies bereid zijn om de meningen en belangen van ouders te negeren;
- ouders hebben geen enkel vertrouwen in het zgn “Verbeterplan Feitenonderzoek”, dat vorig jaar door de Tweede Kamer is aangenomen;
- het is typerend, dat het Ministerie van J&V de coördinatie van dit zgn “Verbeterplan Feitenonderzoek” heeft uitbesteed aan een met spoek opgezette eenmanszaak van een vertrouweling van het Ministerie van J&V en “jeugdzorg”;
Het oplossen van de problemen in de jeugdzorg is geen kwestie van geld. Het is een kwestie van een fatsoenlijke bedrijfsvoering, een transparante en leerbare bedrijfskultuur, en de bereidheid tot het uitvoeren van “adequaat feitenonderzoek”.
Duidelijker kan ik het niet zeggen.
Mij rest niets anders dan de komende zes uur en achttien minuten te wachten tot de praktijk van zijn huisarts om 08.00 open gaat.
Hoogachtend,
Alfred GM Groenen
Nu heeft deze vader het geluk dat er werkelijk niets op hem is aan te merken en hij bijgestaan wordt door iemand die zich door alle rapporten, die leidden tot het ene uurtje per maand, heeft geworsteld, waardoor onomstotelijk vast staat dat de onderbuikgevoelens van een enkele jeugdbeschermer niet tot het uitbannen van een ouder mag leiden.
En weet Jeugdbescherming West heus wel weet dat die heel wat uit te leggen heeft, mocht deze vader komen te overlijden.
Mail vanuit het SWV d.d. 1 november 2019 aan Commissie WVS en JenV, P.van Meenen, Vera Bergkamp, Mr van der Staaij, H. Lodders, R. Peters
Geachte leden van de Tweede Kamer,
Update:
Gistermiddag heb ik na een gesprek van 23 minuten met Jeugdbescherming West een dermate grote stap voorwaarts gemaakt, dat dhr SJ gisteravond ten minste zijn dorststaking heeft opgeschort!
Ten principale is afgesproken, dat JBW actief gaat werken aan herstel van een 50-50 omgangsregeling (“co-ouderschap”), en dat de weg daarnaar toe door een gekwalificeerde en onafhankelijke professional zal worden geëvalueerd. Voor dhr SJ betekent dit, dat hij van begeleide omgang van 1 uur per maand op korte termijn weer terug mag naar zijn normale, natuurlijke, en tijdens de echtscheidingsprocedure afgesproken omgangsregeling.
Waarom heeft dhr SJ ruim 4 jaar ellende en procedures moeten voeren, voor iets dat door een onpartijdige vrijwilliger binnen één gesprek van 23 minuten kan worden opgelost?
Het SamenWerkingsVerband van Ouders met Jeugdzorg is geen activistische groep die overal tegen is. Wij willen op constructieve wijze mee denken over oplossingen.
Met vriendelijke groet,
Alfred G.M. Groenen
Mail 1 November 2019 22.23u
Beste participanten,
Om 18.30 heeft vader de honger- en dorststaking officieen beëindigd: zie “Vader krijgt co-ouderschap en stopt honger- en dorststaking”: https://www.leidschdagblad.nl/cnt/dmf20191101_9385375/vader-krijgt-co-ouderschap-en-stopt-honger-en-dorststaking
Aan allen die hem hebben gesteund een welgemeend: BEDANKT! Ook dit mag op websites, linkedIn, Facebook en Twitter worden verspreid. Een fantastisch succes verhaal. 3.5 jaar ellende in één gesprek van 23 minuten beëindigd.
Ben verschrikkelijk moe, doch zeer tevreden.
Met vr groet,
Alfred
Blijkbaar is dit dus nodig…
Wanneer staat er 1 persoon in de keten op en spreekt die zich uit?
Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen?
Maak schoon schip. Pak het totale dossier en kijk eerlijk waar het misgaat. Leer ervan en corrigeer. Durf terug te komen op gemaakte fouten, zeker als je weet dat de ingeslagen weg verliezers geeft. Wij kennen zoveel schrijnende zaken. Waar kinderen willens en wetens bij een pathogene/verstotende ouder gelaten worden, terwijl iedereen weet hoe schadelijk dit voor dat kind is.
Het is niet de vraag of, maar wanneer.
Maar sta ook eens stil bij het leed bij de verstoten ouders? Bij diens achterban. Waar is de compassie, de empathie? Het is niet normaal als een kind, een puber, aangeeft geen contact met de uitwonende ouder te willen hebben. Het zou jou eens moeten gebeuren. Eens kijken hoe jij daaronder nog functioneert. Of jij niet boos wordt, radeloos en woedend. Begeleide omgang van een uurtje….een contactverbod…..buitenspel zetten van de radeloze ouder door verborgen trias gesprekken waardoor je als ouder lachend wordt weggestuurd door de politie, de school,….
Het wordt tijd dat jeugdbescherming niet langer bezig is om falend handelen af te dekken, maar luistert en leert. Zich concentreert op het goede dat ze kunnen doen en wegblijven uit situaties waarvoor zij de kennis niet hebben; complexe scheidingen.
Hoe kunnen jullie jezelf aankijken als je weet dat door jullie rapportages strepen door levens zijn en worden gehaald? Hoe kan het zijn dat jullie ontlastende informatie achter houden? Sterker nog, zelfs feiten verdraaien en liegen, onderbuikgevoelens als excuus gebruiken om een ouder uit te bannen?
Is dit dan zogenaamd in het belang van het kind?
Geen wonder dat jeugdzorg onbetaalbaar is!
Jullie willen een positief verschil maken, doe dat dan ook. Pak alle lopende dossiers op en kijk naar wat er mis is gegaan. Corrigeer die fout.