Dr. Childress, PsyD (Doctor in the Psychology) de hoogst mogelijke wetenschappelijke titel voor een psycholoog, is al jarenlang belangeloos bezig om ouders en professional te onderwijzen op het gebied van ‘op hechting gebaseerde ouderverstoting’.

Het is ontstellend om te lezen dat de z.g. uitvinding van Dr. Gardner in de jaren ’80 voor enorm veel polarisatie, verdeeldheid en ruzie heeft gezorgd binnen de wetenschappelijke wereld. Nog triester is het om te lezen dat de kennis om de ziekte/pathologie ‘ouderverstoting’ op te lossen, al in de jaren ’90 gewoon beschikbaar was…

Childress schrijft hier een behoorlijk cynisch stuk richting de mentale gezondheidszorg, zijn collega’s wereldwijd. Hij stelt o.a.: 

moet u ALLEEN vertrouwen op de gevestigde kennis van professionele psychologie, wat betekent dat u de gevestigde kennis van professionele psychologie moet KENNEN. DAT ... is een vereiste is van norm 2.01a van de APA ethische code, u moet de kennis hebben van het pathologiedomein dat u behandelt, dit worden uw "competentiegrenzen" genoemd. 

Het stuk is behoorlijk vaktechnisch, maar komt er in principe op neer, dat deze complexe materie alleen behandeld mag worden door een professional die over de juiste kennis beschikt, kennis heeft over de pathologie van borderline en narcisme. En dat deze professional zich moet beroepen op de gevestigde psychologisch kennis, de kennis die door de gehele psychologie erkend is, en vooral niet mee moet gaan in het 40-jarige geruzie omtrent het ‘ouderverstoting(syndroom), dat wetenschappelijk niet voldoende is aangetoond.

Het is volkomen onacceptabel en onethisch, dat charlatans en fraudeurs zich bemoeien met deze complexe materie! Eenmaal los van deze polarisatie kunnen de symptomen die onze kinderen vertonen simpelweg gediagnosticeerd worden. Mooi document om door te sturen naar een ieder die ‘denkt’ verstand van zaken te hebben.