Als ouders uiteindelijk voor de rechter staan is er al heel veel gebeurd. Dat wordt onderkend door iedereen in de keten, ook door de rechters zelf. Dat is winst. Maar vervolgens gaat het faliekant mis. Dat is dus niet alleen de mening van een paar ouders of de grootste ouderbelangengroep van Europa: Herken Ouderverstoting. Welnee, het wordt van alle kanten onderschreven, zelfs door hun eigen beroepsgroepen. Onderstaand een inkijkje:
Onder het motto Kennis = macht. Maar ook dus om te waarschuwen; Pas maar op, want er wordt geen ‘recht’ gesproken. Familie rechters zijn door de jaren heen steeds meer op verschillende stoelen gaan zitten; die van financieel expert, die van pedagoog, psycholoog. Rechters hebben zichzelf klemcriteria toegeëigend. Rechters laten hun oren hangen naar wie zij zin hebben, niemand die een rechter ter verantwoording roept. Achter gesloten deuren, niet onder ede horen. Niet willen weten dat de rapporten geschreven door de Raad voor de Kinderbescherming of jeugdzorg organisaties en/of zogenaamde professionals aan alle kanten rammelen. Niet één beleid, niet één lijn, maar compleet afhankelijk zijn van die ene rechter, die ene regio, die ene rechtbank, dus complete willekeur waarbij jurisprudentie alle kanten opschiet.
Bijleren? Compassie en/of empathie? Nou nee, eerder een houding van: 'dan hadden ze het maar niet uit handen moeten geven’. Door bij de rechtbank te komen hebben namelijk de ouders hun brevet van onvermogen afgegeven en nu zal de rechter het wel even ‘oplossen’. Met zijn/haar gekleurde bril, met zijn/haar eigen prive contacten (en ja ze kennen elkaar nog van de jaarclub of studie), met zijn/haar eigen geschiedenis. Velen hebben voor deze studie gekozen destijds vanuit hun eigen verleden, hun niet onderkende, latente, pijn en denken nu een positief verschil te kunnen maken.
Nu zou je denken, na het symposium van 25 februari 2019 (nota bene op hun verzoek georganiseerd, maar dat mocht niet bekend zijn, apart) gaan de familierechters het anders doen, maar dat is dus een flinke brug te ver. Niet voor niets heeft Herken Ouderverstoting alles voor de ouders op een rijtje gezet; wat je in de rechtbank moet vragen.
En besef, die advocaat, die werkt voor jou.
Het bolwerk de familierechtspraak gaat niet bewegen, niet uit zichzelf. En waarom zouden ze ook?!
NOU, OMDAT WIJ, DE OUDERS, ER IETS VAN ZULLEN MOETEN VINDEN. En wat dat betreft hebben wij de sociale media met ons mee.
Wij zullen de politiek bewust moeten maken en motiveren dat onze volksvertegenwoordiging druk blijft inzetten op een goed functionerend juridische rechtstaat. Wij zullen met naam en toenaam bekend moeten maken wie strepen door levens zetten, omdat het kan. Vonnissen zijn ‘in openbaarheid uitgesproken’, dus we doen niets fout, zie oproep 14. Doe dit niet alleen voor jezelf, maar voor al die andere ouders en kinderen: waarschuw iedereen. Het kan ook jou overkomen!
https://www.rechtspraak.nl/SiteCollectionDocuments/Rapport%20Visitatie%202018.PDF
- Een stagnerende digitalisering, mede waardoor rechtszaken een onnodig lange duur hebben;
- Stagnatie in de realisatie van kwaliteitsdoelen, waardoor de kwaliteit onder druk staat;
- Een achterblijvend professioneel HR-beleid, waardoor kwaliteitsborging achterblijft;
- Achterblijvende professionalisering in houding, gedrag en vaardigheden, in bedrijfsvoering en in werkwijzen en werkprocessen, waardoor deskundigheid, klantgerichtheid en snelheid onder druk staan; en
- Personele en financiële krapte, waardoor zaken op de plank blijven liggen.
Het ambt van rechter zal aan gezag inboeten wanneer het tempo en de aard van de inspanningen en veranderingen ongewijzigd blijven. Dit raakt niet alleen het ambt van rechter, maar ook de samenleving als geheel. Er ligt urgentie in de collectieve verantwoordelijkheid van de rechtspraak om in onze snel veranderende samenleving een toekomstbestendige organisatie te zijn:; professioneel, divers en modern, maar ook vakinhoudelijk professioneel, onafhankelijk en gezaghebbend.
Er ligt individuele verantwoordelijkheid bij alle rechters en medewerkers in de rechtspraak in die zin dat zij zouden moeten willen meeveranderen met de samenleving – een samenleving die snel en direct communiceert, via een veelheid aan digitale kanalen, die divers van samenstelling is en die bestaat uit mondige, kritische burgers met hoge verwachtingen van de kwaliteit van rechterlijke beslissingen en organisatorische dienstverlening van de rechtspraak.
26 maart 2019
Volgens Langbroek: de Rechtspraak heeft behoefte aan managers die knopen durven doorhakken. “Veel mensen in leidinggevende posities hebben goede bedoelingen,” stelt Langbroek. “Maar men is vaak onmachtig, en het animo om teamleider te worden is ook niet groot. Want dan moet je eigenwijze rechters aansturen. Dat is duwen en trekken, tegen de weerstand in en daar moet je tegen kunnen. Zijn er genoeg mensen binnen de Rechtspraak die dat kunnen? Als het antwoord nee is, dan moet je mensen zoeken die gewend zijn om met lastige professionals om te gaan. Beroepsmanagers dus, die expertise hebben op het gebied van verandermanagement. Misschien moet de Rechtspraak maar eens mensen gaan inhuren die daarvoor hebben doorgeleerd.”
https://www.mr-online.nl/visitatiecommissie-rechtspraak-gaat-boekje-te-buiten/
26 maart 2019
Terecht stelt de visitatiecommissie centraal dat er de afgelopen jaren te weinig financiële middelen voor de rechtspraak beschikbaar zijn gesteld, dat de bekostigingssystematiek niet deugt en dat haar capaciteit onvoldoende was. De commissie onderkent dat daar een “belemmerende werking” van uitgaat. Vrijwel alle aandacht van de werkvloer richt zich namelijk op het primaire proces. De commissie benoemt een aantal belangrijke verbeterpunten: invoering van professionele standaarden, uniformering van werkprocessen, kortere doorlooptijden, enz. Ze zijn alle als zodanig herkenbaar en het is goed dat daar wederom aandacht voor wordt gevraagd.
Door de commissie genoemde problemen: gebrek aan visie, gezaghebbend leiderschap en gebrekkige organisatiestructuur.
https://www.mr-online.nl/bossche-rechter-dient-ontslag-in-door-bezuinigingen/
25 maart 2019
Roosmale Nepveu vindt dat de politiek hier nog meer schuld aan heeft dan de Rechtspraakbestuurders. “De politiek heeft niet heel veel op met de bescherming van het recht. Er is te weinig erkenning voor de zin en het nut van ons werk voor de samenleving. Maar voor een nette rechtsorde heb je goed functionerende rechters nodig.”
https://www.nporadio1.nl/nieuwsweekend/onderwerpen/495156-in-de-rechtbank-is-de-fax-nog-heel-gewoon:
Zaterdag 23 maart 2019 9.15 uur
Rechters die structureel overwerken en dus overbelast zijn, een falende organisatie, ICT systemen die nog altijd niet zonder een fax kunnen. Het zijn slechts enkele conclusies uit een vernietigend rapport van de visitatiecommissie voor de rechtspraak. Ondanks dat alles behoort de Nederlandse rechtspraak nog altijd tot de beste van de wereld. “De problemen zijn alleen maar erger geworden sinds 2014, toen Job Cohen voorzitter van de visitatiecommissie was.
HTTPS://NVVR.ORG/NIEUWS/2019/REACTIE-NVVR-OP-RAPPORT-VISITATIECOMMISSIE
22 maart 2019
De Nederlandse Vereniging voor Rechtspraak (NVvR) omarmt deze conclusies en aanbevelingen van de Commissie Visitatie Gerechten volledig.
14 maart 2019
Dit artikel is van belang omdat het laat zien dat de zgn. 'zaakstoedeling' al sinds 2006 een openlijk erkend probleem is binnen de Rechtspraakwereld, en nu een vervolg krijgt. Dit laat zien: zelf snappen ze dondersgoed dat ze [de Rechtspraak] zwaar kwetsbaar zijn.
https://www.rechtspraak.nl/SiteCollectionDocuments/rapport-opleidingsvisitatie-rechtspraak-2016.pdf
Ook al wordt naar de buitenwereld beweerd dat het wel oké is met de opleidingen van de rechters, uit bovenstaand document blijkt dat het een rommeltje (netjes gezegd) is. Het staat er allemaal uiteengezet. Zowel op arrondissementsniveau als op landelijk SSR-niveau. Ze zijn zich er allang zelf ook van bewust.
Als het goed is komt er OOK NOG, op de evaluatie van de vier jaar terug gestarte nieuwe zgn. Rio-opleiding, het vervolgrapport op dit rapport uit 2016. Daarin zal het antwoord staan op de vraag: is er sinds 2016 nu wat verbeterd of niet? Dit vervolgrapport verschijnt in mei a.s. Tezamen met het Jaarverslag Rechtspraak 2018.
En ach, volledig dus vrijwillig, kunnen rechters zich bijscholen: Themadag Problematische omgang op 9 oktober 2019 organiseert SSR een dag over ouderverstoting onder de titel 'Hechting, gezinspatronen en omgang: Paul wil niet meer naar papa'. Maar dus alleen de rechters, wat ondersteunend personeel en een enkele advocaat, die dat speciaal aanvraagt. Wij, ouders en kinderen, die het betreft, worden uiteraard gemeden.
LET OP BESTE OUDERS, Zie onderstaande link uit 2014!
https://www.nrc.nl/nieuws/2014/10/31/rechtspraak-draait-eromheen-1432512-a687920
En de conclusie dat de komende jaren „meer aandacht aan kwaliteit” moet worden besteed, is ook juist. Maar het visitatierapport legt bloot dat de bestuurbaarheid van de rechtspraak een hardnekkig probleem is. Standaardisering en meer centrale sturing zijn in de moderne rechtspraak onontkoombaar, zo wordt gesteld. Intern is dat vloeken in de kerk van de rechter als onafhankelijke professional, die zijn eigen werkwijze en inzichten maatgevend vindt.
Rechters beoordelen elkaar nog steeds niet systematisch. Meelezen, evalueren, intervisie, functioneringsgesprekken. Het zit onvoldoende of niet in het systeem. Dat werd in de vorige visitatierapporten van 2006 en 2010 ook al vastgesteld.