Dit is wat er gebeurt als de presidenten van de rechtbanken hun leiderschap niet serieus nemen. Als presidenten van de rechtbank zich de klachten over bepaalde rechters naast zich neerleggen en later roepen dat ze zich niet herkennen in ons verhaal. Als wij de (te) verstoten ouders op staan en het niet meer pikken, in het belang van ons kind en onszelf (ja, wat dacht je dan ?!).

Dan heb je rechters die achter gesloten deuren, waarbij ook nog eens niet onder ede wordt gehoord, volledig hun eigen ding doen en een ravage aanrichten in aardig wat levens, gewoon omdat het kan, omdat niemand deze rechters ter verantwoording kan roepen.

We mogen een brief schrijven naar de president van de rechtbank, maar als die naast hen wordt neergelegd, is er niemand die zo’n rechter tot de orde roept. Hopelijk volgen meer ouders het voorbeeld van deze ouders. Als de president van de rechtbank te beroerd is schoon schip te maken, dan zullen wij ze een klein beetje op weg helpen. 

Advocaat beschuldigd rechter van valsheid in geschrifte

Aangifte tegen kinderrechter

ALMELO - Een kinderrechter van de rechtbank Overijssel heeft zich schuldig gemaakt aan valsheid in geschrifte en/of meineed, zegt advocaat Sébas Diekstra. Hij doet maandag aangifte tegen de rechter bij het Openbaar Ministerie Oost-Nederland, en noemt de kwestie „bizar”.

De aangifte richt zich tegen kinderrechter M. Lorist, die op 11 februari van dit jaar een zaak behandelde over de verlenging van de uithuisplaatsing van twee kinderen. Het gaat om een 6-jarig jongetje en zijn destijds 1 jaar oude zusje

Partijdig

Tijdens de chaotisch verlopen behandeling van de zaak wraakten de ouders van de kinderen de kinderrechter, die in hun ogen partijdig was. Dat gebeurde voordat er mondeling uitspraak was gedaan en op het moment dat de kinderrechter de behandeling op de zitting wilde sluiten

In het verslag dat de kinderrechter op 20 februari stuurde naar haar collega’s van de wrakingskamer van de rechtbank Overijssel, schreef ze echter dat het wrakingsverzoek pas werd gedaan nadat ze een uitspraak had gedaan. Ook in het proces-verbaal van de zitting en in de schriftelijke beschikking staat dat.

Eén van de aanwezigen bleek echter een geluidsopname van de chaotische zitting te hebben gemaakt. Daarop is duidelijk te horen hoe zij hun toenmalige advocaat die hen tijdens de zitting bijstond, meermalen aansporen om de rechter te wraken, en het uiteindelijk zelf doen op het moment dat de rechter het onderzoek wil sluiten.

De kinderrechter reageert in eerste instantie met de woorden: „In ieder geval hebt u het wrakingsverzoek gedaan nadat ik uitspraak heb gedaan.” Na protest van een deel van de aanwezigen komt de rechter daarop terug: „Ik wil u de gelegenheid bieden om het wrakingsverzoek behandeld te krijgen voor de mondelinge uitspraak. U zult een oproep krijgen van de wrakingskamer en dan wens ik u veel succes.”

Ondubbelzinnig

Het gevolg liet zich raden, zegt advocaat Diekstra. „De wrakingskamer baseerde zich op de valselijk opgemaakte stukken, en wees het verzoek van de ouders af omdat dat pas zou zijn ingediend na de uitspraak door de kinderrechter. Een uitspraak die dus in werkelijkheid nog niet was gedaan, zoals ondubbelzinnig uit de geluidsopnamen blijkt.”

De aangifte van valsheid in geschrifte richt zich ook tegen de griffier, zegt advocaat Diekstra. Die zette ook zijn handtekening onder de volgens hem valselijk opgemaakte stukken. Diekstra noemt de kwestie „bizar. Wat beweegt een rechter om zoiets te doen?”

De raadsman vindt dat de kinderrechter en griffier het vertrouwen in de integriteit van de rechtspraak ernstig hebben geschaad. „Voor het vertrouwen in de Nederlandse rechtspraktijk is het van uitermate groot belang dat procesdeelnemers en de samenleving erop kunnen vertrouwen dat rechterlijke stukken naar waarheid zijn opgemaakt