Van meldingen weet jij het bestaan niet, maar deze meldingen keren wel tegen jou. Aan de hand van een praktijk voorbeeld , waarin velen zich kunnen herkennen, volgt nu een crash cursus:

De signalen van ouderverstoting zijn er al voordat het kind er is, laat staan als het kind er is. Niet voor niets gaan stellen uit elkaar, zeker in deze situatie, maar weet dat je dan dus het kind achterlaat bij een geestelijk zieke ouder. Weet dat deze pathogene ouder jouw vertrek niet kan handelen en in paniek, woede, of welke naam je er aan wilt geven, zich zodanig op stelt dat jij zeker weet dat jij nooit meer verder wilt met deze ouder als partner. Maar dat deze ex-partner dat totaal niet ziet.In mijn situatie was mijn man al 3 jaar weg bij zijn ex. Let op: ik woonde pas een maand bij mijn lief toen de ex haar eerste melding deed! In 2005

Elke poging om in contact te komen werd beloond door de ex/moeder met een melding. Zo ligt er een melding/ingetrokken aangifte uit 2007 . Iets met een handtekening voor een paspoort, waarop mijn man vroeg wanneer hij zijn zoon zou mogen zien. Het moment dat wij de koninklijke weg kregen geadviseerd en niet wetende wat de impact van dit advies zou zijn. En 4(!) meldingen in 10 dagen tijd uit 2012; het moment dat wij dachten dat zoon oud genoeg zou zijn om op de fiets naar ons toe te komen. Erg naïef dus, want het was het startschot voor de ex om vader compleet te demoniseren. Zoals heel veel ouders volgden er rechtszaken, gedoe, een Raadsrapport, een traject, 3 rechters en uiteindelijk een contactverbod, gewoon omdat het kan. Omdat het blijkbaar zo werkt.

Van meldingen weet jij het bestaan niet, maar ze gaan wel een eigen leven leiden.

Hoe zijn wij er nu achter gekomen dat deze meldingen er zijn, hebben plaats gevonden?

Ten eerste goed op te letten op de signalen. Doen hulpverleners ‘raar’ tegen jou? Loop jij tegen een front van weerstand aan als jij je wenst tot de politie voor een eigen melding of aangifte? Zijn mensen bevooroordeeld? Nou het gaat je niet verbazen dat jouw ex haar/zijn voor werk heeft gedaan.

Hoe kom je daar achter?

Heel simpel; door inzage in jouw politiedossier te vragen. Via deze link vindt je een standaard brief, niet vergeten een kopie van jouw identiteitsbewijs erbij te doen.

Nou niet denken dat ze staan de juichen van geluk, sterker nog, je zult wellicht eerst tegen gewerkt worden. In eerste instantie niet reageren op jouw brief. Mijn advies: verstuur alles aangetekend !

Hoe gaat zo iets dan te werk. In eerste instantie kan het zijn dat je een soort overzicht krijgt van wat er over jou bekend is. Het proces-verbaal nummer, het delict, of je aangever of vervolgde bent. Ze hopen dat dit zo genoeg is en je krijgt 6 weken de tijd om aan te geven dat je alsnog jouw dossier in wilt kijken. En natuurlijk laat je dat hen weten., liefst weer aangetekend, want met het grootste gemak doen ze alsof ze de normale post niet ontvangen. Je wordt uitgenodigd. In die brief staat een hoop wat je eigenlijk kunt negeren, want eenmaal daar gaan ze die brief nogmaals woordelijk uitleggen. Weet dat je geen kopie meekrijgt en dat je geen foto’s mag maken. Maar je mag wel aantekeningen maken. Dus pen en papier mee nemen en noteer alles wat je raakt. Het PL nummer en dan wat je aantreft, waarvan jij denkt, daar kan ik wel iets mee. Als het goed is kom je aan een tafeltje tegen over 2 privacydesk medewerkers van de politie te zitten. Zij reiken je item voor item aan. Dus situatie per situatie.

Schrik niet; de privacydesk medewerker heeft het recht om hele stukken zwart te maken, zogenaamd om de privacy van de melder/aangever te beschermen.

Deze functionaris beroept zich op artikel 27b Wpg .

Nou denkt zo’n privacydesk medewerker wel heel erg mee met de organisatie en/of de aangever/melder. Je kunt ook weer stellen dat jouw rechten voor de zoveelste keer er niet toe doen.

Vindt er ter plekke wat van en zodra je thuis bent dien je een klacht in, noem het bezwaar, tegen het blinderen/anoniem maken van de melding. Dat gaat heel erg makkelijk

https://www.politie.nl/contact/klachtformulier.html

En maak het groot! Altijd interessant om meteen ook de Nationale Ombudsman in te lichten.

Weet dat dan de privacydesk medewerker jouw bezwaar voor moet leggen aan de privacy functionaris. Wellicht een idee dat je belt naar de politie (0900 8844) en informeert hoe die functionaris heet in jouw regio en dat die functionaris altijd een kantoor houdt in het regio kantoor van de eenheid. Deze functionaris is eigenlijk een jurist , maar dan in dienst bij de politie.(begrijp dus de verbanden tussen de politie en het OM) Nu kan het zijn dat deze privacyfunctionaris ook vindt dat de gegevens zwart moeten blijven en dan wijzen ze je op het feit dat je altijd nog naar de rechter kan om alsnog te mogen weten wat er staat. Natuurlijk brengt dat naast extra stress extra kosten met zich mee. Je hoeft geen advocaat daarvoor te nemen, maar die griffiekosten heb je wel. Een zeer foute gang van zaken! Te meer daar ze in staat zijn zoveel te blinderen, dat je naar een zwart papiertje zit te kijken en jij je af kunt vragen wie en/of wat nu eigenlijk beschermd wordt en ten bate van wie en/of wat. Wat jouw rechtsbescherming nu eigenlijk?! Zo kreeg mijn man een volledig zwart papiertje in zijn handen. Nou ja, de datum staat er op en het adres van de aangeefster…..Zijn ex nota bene. Maar wat die melding inhoudt?! Dus ja, er ter plekke wat van gevonden. De privacydesk medewerker is te rade gegaan bij de functionaris, die vindt ook dat mijn man niet mag weten waarvan hij beschuldigd is, dus dan maak je het groot.

Je kunt voor bemiddeling in deze je wenden tot de Autoriteit Persoonsgegevens.

https://autoriteitpersoonsgegevens.nl/nl/onderwerpen/politie-justitie/politie

Altijd doen! Bel ze ook meteen en vraag en hen wat je precies moet doen. Het mooie is in deze dat je dus jouw situatie aldaar kenbaar mag maken.

Telefoonnummer en bereikbaarheid

• Het telefoonnummer is 088 - 1805 250.
• Bereikbaar: maandag t/m vrijdag van 9.00 tot 17.00 uur.

Zo lang deze club er mee bezig is, zo’n 4 weken, schuift jouw termijn om je te wenden tot een rechter op en wellicht kan deze club de privacy functionaris overtuigen de melding/aangifte, het geen allemaal zwart is gemaakt, iets minder zwart te maken.

Zo willen wij enkel en alleen weten waaruit die melding dus bestaat. Wat de basis is van alle ellende. Want sta er niet van te kijken dat je aardig wat meldingen tegen zult komen en lees heel aandachtig. Weet dat de politie gewoon letterlijk opschrijft wat de melder vertelt en dus niet na gaat of het gemelde wel klopt!! 1 telefoontje is vaak genoeg om zo’n melding te ontkrachten, maar dat is een brug te ver voor de agent.

En ach, in onze situatie is er in 2007 een agent zelfs op huisbezoek bij ons geweest en heeft een verslag geschreven waarin hij de hele melding/valse aangifte onderuit haalde…. Heeft het ons geholpen? Wel nee, want in 2012 krijgt de ex weer ruim baan en is er niemand die haar erop wijst dat de vorige melding ook niet klopte. In onze situatie; 4 meldingen in 10 dagen tijd waarin mijn man van toch wel enorme zorgelijke zaken wordt beschuldigd, waarvan wij nu vinden dat de agent op zijn minst even had kunnen nagaan bij derden of het ook werkelijk zo is gelopen. Of 1 telefoontje naar ons om na te vragen wat er nu eigenlijk aan de hand is. Niets van dat alles en ook dat is dus standaard werkwijze van de politie.

Maar wat er wel gebeurt is dat er een triage overleg plaats vindt, waarvan jij dus niets afweet.

Dan wordt dus de melding besproken met bijvoorbeeld Veilig Thuis. Niemand voelt zich geroepen jou met die melding te confronteren, maar als je dus in aanraking komt met een dame/heer van Veilig Thuis doen ze wel ‘raar’ tegen jou. Bevooroordeeld. En jij snapt er niets van. De Raad doet raar tegen jou en je snapt het niet. Nou dat komt dus door die meldingen, die niet op waarheid worden gecheckt, maar dus een eigen leven gaan leiden. En voordat jij het weet sta je met 10 - 0 achterstand en loop je achter de feiten aan, zonder dat jij daar jouw vinger op kunt leggen. Je krijgt te horen dat jouw kind bang van jou is. Dat jij jouw rechten als ouder hebt verloren om iets wat jij 5 jaar geleden hebt gedaan en jij vraagt je oprecht af waar dit vandaan komt; nou van die meldingen dus! En voordat jij het weet heb jij het hele systeem tegen je en sta je letterlijk en figuurlijk met lege handen.

Er zit dus maar 1 ding op:

Elkaar waarschuwen. Zit je in een complexe scheiding of een vechtscheiding? Vraag met regelmaat inzage in jouw politiedossier. Als een doorgewinterde crimineel, want die schijnen daar een abonnement op te hebben, die willen natuurlijk eens per kwartaal/half jaar weten wat er nu weer tegen hen ligt.

Wij zitten dus blijkbaar op dat niveau.

Artikel 28 procedure:

Staan er zaken in een melding waarbij jij denkt dat klopt niet, dat moet er dus uit voordat het een eigen leven gaat leiden, immers al die meldingen tellen op! In 1 keer ligt er wel heel veel bezwarend materiaal tegen jou, dan kan je ter plekke, bij de politie, die privacy functionaris, een formulier invullen !!! Die hebben ze dus standaard klaar liggen!

Een artikel 28 procedure, waarin je dus aangeeft dat die en die tekst verwijderd of gewijzigd moet worden en de reden waarom jij vindt dat het verwijderd/gewijzigd moet worden.

Binnen 6 weken krijg je dan schriftelijk te horen of jouw eis gehonoreerd wordt of niet, met reden. En als je het er niet mee eens bent, kun je dus dezelfde weg bewandelen als dat je vindt bij dat anoniem maken van de teksten. Maar die uitleg lees je ook in de brief.