Te vaak loop je vast in gesprekken, simpelweg omdat degene tegenover je, de ernst niet in ziet van het effect van ouderverstoting op jouw kind, op jou. Maar vlak het effect ook niet uit op jouw ouders (opa/oma), verdere familie, vrienden, de half broertjes/zussen, stief kinderen, stief/bonus ouders, kortom op jouw omgeving.

 Sterker nog, hele families worden uiteen gerukt. Komt 1 kind nog wel naar jouw toe, de andere niet meer, want jouw ex roept dat ze die niet kan dwingen/forceren. Jij wilt het bespreekbaar maken, maar je loopt tegen een muur van onbegrip. Totdat ze het zelf mee maken…. Maar ja, daar heb je mooi dus niets aan.Hoe dring je tot mensen door, hoe dring je tot de hulpverlening door, hoe dring je tot rechters, etc. door?

Ga vragen stellen:

Als een kind seksueel wordt misbruikt, wat doe je dan? En als het kind fysiek wordt mishandeld, wat doe je dan? Als het kind verwaarloosd wordt, wat doe je dan? Als een kind geestelijk wordt mishandeld, wat doe je dan……?

Leg uit dat een kind maar 4 redenen heeft om een ouder af te wijzen; incest, mishandeling, verwaarlozing en… pathogeen ouderschap.

Leg uit wat pathogeen ouderschap inhoudt; een ouder die het verschil niet kan zien tussen ex-partnerschap en ouderschap, dat laatste blijf je altijd samen. Een ouder die een kind weghoudt van de andere ouder, een ouder die de andere ouder uitbant en daarbij niets schuwt, die ouder is geestelijk ziek. Vanuit een jeugdtrauma gebruikt die ouder het kind als pion. Om diverse redenen; onzekerheid, bang dat het kind meer van de uitwonende ouder gaat houden. Boosheid, wie ben jij om gelukkiger ter zijn zonder mij en/of de kinderen. Verongelijktheid; zie mij alleen zorgen, rancune, het kind wordt gebruikt om die uitwonende ouder pijn te doen, te schaden. Hoe dan ook, normaal is dat gedrag natuurlijk niet.

Maar eenmaal klaar met de uitleg ben je er nog niet. Er zal wat in de maatschappij moeten veranderen, opdat wij elkaar aanspreken en zeggen dat verstotend gedrag ‘not done’ is. Gewoon niet oké. In plaats van misplaatste loyaliteit en daardoor frontvorming waardoor hele families uit elkaar vallen, zou iedereen er iets van moeten vinden en elkaar erop moeten wijzen dat het schadelijk is voor de sociale- emotionele en identiteitsontwikkeling van het kind.

In plaats van actief mee te denken aan acties om de ex te raken en daar samen lol in te hebben, zeker in bij zijn van de kinderen, zou men elkaar aan moeten spreken en zeggen dat dit zo niet hoort.

Kan dat? Natuurlijk wel. Het is alleen een andere manier van denken, van willen denken; gebruik daarbij wat sprekende voorbeelden.

• Zo kan ik mij de tijd nog herinneren dat er bij een feestje sigaretten in een glaasje stonden voor de gasten. Een teken van gastvrijheid en gulheid. Moet je nou eens doen. Ik kom nog uit de tijd dat niemand er iets van vond als een zwangere dame een glaasje alcohol dronk, laat staan dat ze erbij rookte. Moet je nou eens doen.
• Ik kan me nog herinneren en geloof mij, dat was vroeger best normaal, dat de vader na een feestje gewoon achter het stuur kroop met de kinderen op de achterbank, zonder gordel.
• Ik heb met mijn kinderen op babyzwemmen gezeten en mocht er niets van vinden dat er moeders al daar borstvoeding gaven met een peuk in hun mond.
• De tijd dat er gerookt werd in sportkantines, in overdekte speeltuinen, in de kroeg terwijl jouw kind mee was, is nog niet zo lang geleden.

Als je bovenstaande zaken nu zou meemaken zou je opstaan en met het vingertje komen; dit is fout, niet doen! Maar een ouder uitbannen, daar kijken we van weg?!

Ouders die hun handen in onschuld wassen door te roepen dat ze het kind (lees 12 plus) niet kunnen dwingen, zijn pas echt sneu. Ze gaan toch ook naar school? Ze gaan toch ook naar de arts als dat nodig is of de tandarts? Of heeft deze ouder dus niets over zijn/haar kind te zeggen? Is die ouder geen ouder, maar zogenaamd bevriend met het kind? Daar is een woord voor parentificatie. Niet iets om trots op te zijn.

Zijstapje; de overheid heeft de mond vol van gezinsherenigingen….Ik gun het hen, maar waarom dan niet de Nederlandse gezinnen ook op waarde schatten. En moet je werkelijk in de gevangenis zitten om dan gegarandeerd een kind op bezoek te krijgen? Erg krom en dom.

Al met al, samen kunnen we het veranderen, door ouderverstoting bespreekbaar te maken en iedereen die zich er aan schuldig maakt te zeggen dat dit schadelijk is voor de gezondheid.

Misplaatste loyaliteit is precies wat dat is; misplaatst. Het is kortzichtig, dom en sneu. Wat willen die mensen niet inzien? Zijn dat goede vrienden? Let wel; een goede vriend durft de waarheid te vertellen. Jaknikkers vindt je op elke hoek van de straat. Echte vrienden durven een beroep te doen op jouw moraal, op het moraal van jouw ex en diens handlangers. Die kijken niet weg. Die staan op en vinden er wat van.

Iedereen moet er wat van vinden, want net zo als bij alle soorten van mishandeling; het stopt niet vanzelf! Help mee aan maatschappelijke verontwaardiging door bewustzijn te creëren. Door je uit te spreken en niet langer weg te kijken.