Wat is "ouderverstoting"?

• Degelijk onderzoek bij het gehele gezin leidt tot de diagnose: a cross generational coalition with emotional cut off. Deze diagnose valt onder de DSM 5 specificatie V995.51 = psychische kindermishandeling.

Een relatiebreuk tussen ouders heeft gevolgen voor het welzijn van kinderen, maar ook voor de ouders zelf. Het gros van de ouders kan zelf, ondanks de conflicten die er bij scheiding altijd zijn, het welzijn van de kinderen in de gaten houden. 

Echter, bij 15% van de scheidingen is er sprake van een hoog conflict, dat voorkomt uit trauma en vaak leidt tot psychopathologie. In dit geval is één van de ouders niet in staat het welzijn van de kinderen voor ogen te houden. Het lijkt of er twee ouders aan het vechten zijn, maar er is sprake van een eenzijdig gevecht. 

In deze gevallen is er bijna altijd sprake van ouderverstoting: het kind wil de uitwonende ouder niet meer zien, terwijl het ouderschap, voordat de ouders uit elkaar gingen, niet ter discussie stond. Bij deze scheidingen worden, om "ouderverstoting" te rechtvaardigen, regelmatig beschuldigingen van mishandeling, in de vorm van incest, geweld en/of verwaarlozing geuit, die niet op waarheid en feiten berusten. Één ouder houdt eenzijdig het gevecht gaande om de andere ouder uit te bannen. Soms manifesteert ouderverstoting zich pas jaren na de feitelijke scheiding. 

Kinderen hebben behoefte aan contact met beide ouders om een gezonde identiteit te kunnen ontwikkelen.

Bekijk hier een video over het ontstaan van 'ouderverstoting' bij een complexe scheiding: