• Hoe vaak maak jij niet een familie rechtzetting mee, waarbij jij ontsteld bent over het gebrek aan kennis door de rechter?
• Of dat de rechter jou amper aan het woord laat of laat uitspreken? 
• Of dat klakkeloos de rapporten van de Raad voor de Kinderbescherming, Jeugdbescherming (voorheen jeugdzorg geheten), of welke 'jeugdhulpverlener’ dan ook, gelooft/opvolgt? Terwijl de rechter heus wel weet dat er niet aan waarheidsvinding wordt gedaan?
• Of mee gaat met de leugens van jouw ex, niet doorvraagt, of zelfs de doorzichtige leugens accepteert voor waarheid?
• Of jou nog steeds de koninklijke weg op stuurt, ook al hoort een rechter te weten dat dit schadelijk is voor de sociale, emotionele, identiteitsontwikkeling van jouw kind?
• Of dat de rechter totaal geen compassie en/of empathie toont?
• Of dat de rechter denkt dat die zogenaamd de authentieke stem van jouw kind kan horen?
• Of dat de rechter jouw zaak afraffelt?
• Of dat de rechter niet naar jouw voorstellen/gedragen oplossingen wilt luisteren? (Denk aan een goede diagnose zoals de MASIC en maatwerk, of parallel ouderschap, een dwangsom, een beschikking in detail, eventueel omzetting in lijfsdwang, nou ja, denk aan alles wat er voor zorgt dat de strijd werkelijk stopt). 

Nou ja, zeg maar, zodra jij bij jezelf denkt dat dit toch niet kan en zeker niet ‘normaal’ is, twijfel dan vooral niet aan jezelf en vindt er wat van, want het gaat wel over mensen levens en als je er nu niets van vindt, dan krijg je over een tijdje terug dat als jij het er echt niet mee eens was geweest er destijds wel wat meer van had gevonden.

Dus als jij van mening bent dat je tegen een handelingsverlegen/handelingsonbekwame rechter aan bent gelopen (en dat doet zo wat iedereen die in eerste instantie geloofde in een Trias Politica of te wel een goed functionerende rechtsstaat) dan MOET jij er iets van vinden, want anders is de motivatie om beter hun werk te doen, er dus niet.

Immers; er wordt niet onder ede gehoord.

De zaak is achter gesloten deuren, dus hebben rechters vrij spel. De scholing en bijscholing van de rechters is zwaar onder de maat. Zie visitatie rapporten, die op onze website terug zijn te vinden. Wel zijn deze rechters benoemd voor het leven…

Een beschikking stelt niets voor, daar deze civiel rechterlijk zijn, dus als jij niet goed hebt opgelet en op zijn minst die dwangsom hebt laten opnemen, dan zal jouw ex dit verhaal keihard negeren, omdat niemand in de keten er verder iets mee doet…

En besef; jij hebt niets meer te verliezen! Jij maakt niet alleen het verschil voor jezelf en jouw kind. Nee, door de voorzitter/ de president van de rechtbank aan te schrijven en vragen te stellen, maak jij iedereen bewust en maak je dus ook het verschil voor andere ouders.

Immers, je doet dit voor het lerend aspect, het voortschrijdend inzicht, van dat team Jeugd en Familierecht en die rechter in het bijzonder.

Niemand vindt het leuk besproken te worden en vaak weten rechters niet van elkaar dat het zo’n rommeltje is. Is die president 'onwetend', daar klachten hem/haar niet bereiken; "wij herkennen ons niet in de beweringen/verhaal van de ouderbelangengroepen…"

Nederland is één van de weinige landen ter wereld dat geen constitutioneel hof heeft. Dus foute rechters kunnen ongeremd, achter gesloten deuren hun ding doen… Totdat jij er iets van vindt en dus de voorzitter niet alleen bevraagd, bewust maakt, maar er natuurlijk ook iets aan verbindt; een terugkoppelingsgesprek.

Besef dat dit losstaat van een Hoger Beroep, van eventuele andere zittingen/rechtszaken. Dat dit losstaat van wraking.

Nee, jij bent als ouder geschoffeerd. Jouw kind is daar de dupe van en dat hoef jij van niemand te pikken en al hemelaal niet van een rechter die ’s avonds fijn naar zijn/haar eigen gezinnetje gaat. De benen omhoog gooit en gaat genieten van een wijntje met een kaasplankje.

Zorg er voor dat iedereen zich bewust wordt van de malversaties in het familierecht. Dan pas zullen ze gaan bewegen!

Bij emailadressen staan de namen van de voorzitters en de emailadressen van het secretariaat.

Daarnaast hebben de meeste gerechtshoven de mogelijkheid om klachten in te dienen, nog wel een jaar na dato. Bijvoorbeeld: https://www.rechtspraak.nl/Organisatie-en-contact/Contact/U-heeft-een-klacht/Paginas/default.aspx

En als men niet reageert op de mail en/of het klachtenformulier, dan kan je nog altijd de boel printen en aangetekend opsturen. Elke stap die je zet, maak jij het wel groter! Niets mis mee om de krant erbij te halen of journalisten in te kopiëren. Of de Tweede Kamer commissie VenJ. Denk out of the box.  

Als voorbeeld de aanhef van mijn mail naar het secretariaat rechtbank Zeeland-West Brabant. Waarvoor ik natuurlijk ook het digitale klachtenformulier heb gebruikt. Niet te missen dus:

Per email

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

T.a.v. Dhr. Mr. A.J.R.M Vermolen
President/voorzitter van de Rechtbank Zeeland-West-Brabant

Afzender
Jouw naam
Adres straat
Postcode plus plaats

Email:
Mijn emailadressen 

Betreft verzoek om terugkoppelingsgesprek functioneren rechtbank Zeeland West Brabant en handelswijze van rechter Breeman in het bijzonder

                                                                                           Tilburg 14 juni 2019

Edelachtbare heer Vermolen,

Helaas heeft Nederland als één van de weinige landen ter wereld geen constitutioneel hof en kan een burger eigenlijk nergens het gedrag van een rechter aankaarten, behalve bij de president, het hoofd, van de rechtbank.

Vandaar dat ik mij wederom tot u wend, in de hoop dat u mijn beklag zich aantrekt en dit keer mij honoreert met een rechtstreeks, persoonlijk, gesprek voor het lerend karakter van de rechtspraak en uw team/rechtbank in het bijzonder

Deze brief, dit verzoek, stuur ik u per email, daar ik hoop dat dit afdoende is en ik mezelf niet op extra kosten hoef te jagen met een aangetekend schrijven.

Dan schrijf ik in eenvoudige taal waarom ik deze mail stuur, waar ik tegen aan ben gelopen bij deze rechter…. Gewoon de feiten:

En dan ter afsluiting:

Hoe kan dit gebeuren? Hoe kan een rechter zich zo gedragen? Welke (geheime) krachten spelen hier?

Mijn vraag aan u is deze; sta mij een persoonlijke ontmoeting met u toe. Wellicht dat u rechter Breeman eens kunt bevragen?

Wat staat mij nog meer te wachten? Kan mijn vertrouwen in een eerlijke, onafhankelijke rechtspraak hersteld worden of moet ik voortaan in angst leven dat ik bij voorbaat met achterstand begin, omdat de rechters moeite hebben om aangesproken te worden en derhalve Herken Ouderverstoting een halt toe willen roepen, waarbij dus blijkbaar misbruik van macht de norm is geworden?

Dank voor het lezen, ik zie een uitnodiging graag tegemoet. 

Hoogachtend,

Jouw naam

Als ik ouder zou zijn, zou ik meteen een brief schrijven naar de rechtbank naar aanleiding van deze rechtspraak:

Bij alles wat je doet, weet dat de rode loper niet uitgerold ligt.

Of het nu de instanties zijn of de rechters, ze weten natuurlijk best dat hetgeen ze (niet) neerzetten ten koste gaat van de ouder/kind relatie. Dat ze bewust handelingsonbekwaam zijn en zogenaamd handelingsverlegen. Zeker rechters kunnen veel meer dat ze aangeven te kunnen doen. Willens en wetens kijken de rechters weg en volgen ze de denkwijze van de raad, een bijzonder curator, een kindercoach of jeugdbeschermer.

Ook al kan jij aantonen dat er gelogen wordt, je komt amper aan het woord. De uitspraken zijn vaak onnavolgbaar. Ook totaal niet logisch. Maar o jeetje als je dus dat doet waartoe jij gerechtigd bent, dan zullen ze alles op alles zetten om jou buiten de deur te houden. Dan zullen ze roepen dat je in hoger beroep kunt, of het over een jaartje weer proberen… je moet maar durven!

Of dat ze zich niet herkennen in jouw verhaal. Vaak reageert de president op helemaal niets en moet je de brief meerdere keren mailen en aangetekend opsturen met jouw vraag om een terugkoppelingsgesprek ter lering van de rechtspraak en de betreffende rechter in het bijzonder.

Dan nog zal elke president van de rechtbank jou proberen af te wimpelen.

Laat dat niet gebeuren, want als wij dan vervolgens in gesprek zijn met ‘hooggeplaatste’ professionals/rechters/de Raad van Rechtspraak en wij vertellen ons verhaal, dan krijgen wij te horen dat zij geen klachten hebben en zich niet herkennen in ons verhaal!

Zo kunnen familierechters hun destructieve werk voortzetten, daar niemand deze mensen op het matje roept.

Boven alles is het zaak dat alle rechters met naam en toenaam landelijk bekend moeten worden! Zeker die rechters die jou keer op keer laten procederen en zo mee werken aan processtapeling terwijl deze rechter ook had kunnen ingrijpen, jouw kind bevrijden en jouw ex tegen zichzelf had kunnen beschermen.

De grootste pijn zit namelijk bij de rechtspraak en dat weten ze best:

Maar in plaats van goed bij te scholen en gebruik te maken van gekwalificeerde experts in een multidisciplinair team, speelt deze beroepsgroep voor God! Haalt deze beroepsgroep strepen door levens zonder enig compassie en empathie, gewoon, omdat het kan, achter gesloten deuren en zich verbergend achter een toga... 

Krijg je een afwijzing, dan is deze brief erg leuk om op te sturen:

Jouw naam
Straat
Postcode plaats
Email adres 

Ter attentie van:
Rechtbank XXXXXX
T.a.v Naam president rechtbank
Straat
Postcode Plaats
Email adres rechtbank 

Aangetekende post en email

Betreft: reactie op uw afwijzingsbrief/schrijven d.d. ……… en een hernieuwd verzoek om een terugkoppelingsgesprek functioneren rechtbank XXXXX en de handelswijze van rechter XXXXX in het bijzonder

Plaats, datum

Edelachtbare heer/mevrouw XXXXX (naam president rechtbank)

Vriendelijk dank voor uw reactie d.d. ………..

Ondanks uw afwijzing wil ik u nogmaals vragen om een terugkoppelingsgesprek.

In mijn klacht/schrijven d.d. ……………… is duidelijk uiteengezet dat de gehele voortgangswijze onacceptabel en zeer beschadigend is.

Als burger mag ik van een rechter weldenkendheid en deskundigheid verwachten, echter het omgekeerde is gebeurd. Het is op zijn minst passend om dit bespreekbaar te maken en niet weg te kijken bij een zwaar falende procesgang. Gebeurt dit de volgende keer weer?

Ik kan mij niet wenden tot een constitutioneel hof en ik heb vernomen dat ik mij tot u moet wenden, dan past het niet om geen kennis te willen nemen van ernstige misstanden die een wig drijven tussen ouders en kinderen, met alle schadelijke gevolgen van dien.

Een rechter zou op de hoogte moeten zijn van de psychologie achter hoog conflictpersonen. In scheidingen zoals beschreven is er altijd sprake van één persoon die een conflict aangaat en gaande houdt, met de kinderen als inzet. Weldenkende mensen doen dit hun kind niet aan.

In situaties waarbij kinderen worden ingezet, is de georkestreerde kracht van het bewijs van een hoog conflict persoon zeer groot, omdat het sterk emotioneel geladen is. Het gewicht van het bewijs is echter nihil omdat het niet op feiten berust. Het is een cognitieve zwakte van de mens zich meer te laten bewegen door emotie dan door feiten, speciaal wanneer het hartverscheurende emoties zijn, die van kinderen afkomstig lijken.

Ons rechtssysteem zou kundig moeten zijn om dit te doorzien en juist kinderen en ex-partner moeten beschermen, het tegendeel gebeurt. Het recht op eerbiediging van privé- familie en gezinsleven (art 8 ERVM) wordt structureel met voeten getreden.

Met betrekking tot mijn klacht weet ik natuurlijk dat hoger beroep/ het over een jaartje overnieuw proberen, de weg is tegen de inhoudelijke beslissing/uitspraak van een rechter.

(Zoals in mijn brief staat kies ik daar expliciet niet voor om mijn kinderen niet verder te belasten.)

Ik vind dat u mijn klacht serieuzer moet nemen. Het is van groot maatschappelijk belang dat dit soort processen andere mensen in de toekomst bespaard wordt door een ander beleid, betere inzichten, betere kennis, op het gebied van familierecht.

In afwachting op uw reactie,

Hoogachtend

Jouw naam en handtekening