Luister hier: Spraakmakers, Het belang van het kind in vechtscheidingen - 12 juni 2020

Hoe kan het zijn dat een gedragsdeskundige van Jeugdbescherming West een podium krijgt om de schuld bij beide ouders te leggen, en de illusie te wekken dat zij goed werk verrichten en goed werk doen? Waar blijven de kritische vragen? 

Hallo redactie bij Spraakmakers,

Om te beginnen wil ik jullie bedanken voor de getoonde moed om in jullie programma aandacht te geven aan wat "vechtscheidingen" wordt genoemd. En daarbij te streven naar focus op "het belang van het kind"

Dit bericht schrijf ik vanuit mijn eigen referentie kader, waarbij ik al vier jaar mijn kind kwijt ben. Mijn zoon is nu negen jaar en wordt door en bij zijn moeder ernstig mishandeld. Dat is door De Raad, Veilig Thuis en Rechters erkend. Hij staat nu voor de derde keer onder toezicht, en ook de huidige GI (gecertificeerde Instelling) maakt de situatie alleen maar erger.

Per saldo functioneert ook deze derde GI als wat ik metaforisch verwoord als "pyromaan bij de brandweer". Ingeschakeld om het belang van het kind te dienen maakt hij de situatie alleen maar erger. En dat is niet de uitzondering, dat is helaas de regel. Terwijl hij de opdracht heet mij volgens stappenplan van gerechtshof met mij te herenigen, is uitgerekend hij degene die mij het leven zuur maakt en m'n zoon bij mij weg houdt.

De weigering van de GI om gewoon te doen wat de rechter heeft opgedragen heeft mij dit jaar al ver boven de € 10,000 gekost; allemaal kosten die ik moet maken om de GI langs juridische weg te bewegen te doen waar hij voor betaald wordt.

Mocht u hier bewijs voor willen hebben: ik deel de relevante stukken graag met u. Want mijn enige kind ben ik al kwijt, ik heb niets meer te verliezen.

En als u nou denkt dat dit allemaal heel complex is.... dan heb ik nieuws voor u. Het is niet complex; er wordt gedaan alsof de materie complex is, met name door mensen die kiezen hier geld aan te verdienen of die nog niet goed genoeg getraind zijn om de eenvoud van waar ze dagelijks mee bezig zijn, te herkennen.

De eenvoud is dat de Wet op gelijkwaardig ouderschap niet wordt gehandhaafd. Er staat volgens art 279 SR een gevangenisstraf van zes jaar op het onttrekken (weghouden) van een kind aan het ouderlijk gezag. Maar in de praktijk is er juist een beloning is voor degenen die deze misdaad plegen (want dat is het).

Zelfs in jullie uitzending werd gesuggereerd dat de ouder die het kind mist zich maar in zijn gemis moet schikken. Pardon?! Heeft Klaas den Tek zelf kinderen die hij vrijwillig zou willen opgeven?! Ik mag toch voor zowel hem als de kinderen hopen dat hij zich nog eens achter de oren krabt over wat hij heeft gezegd... Vast niet zo naïef bedoeld, maar wat mij betreft wel heel kwalijk!

De hele toestand rond oudervervreemding (want dat is hoe dit heet, nadrukkelijk te onderscheiden van een "vechtscheiding" die slechts een contextuele start-fase is) hangt samen met regelrechte fraude in de justitiële jeugdketen die stelselmatig weigert de Wet te handhaven, en in plaats daarvan miljarden Euro's rond te pompen. Ze doen alsof ze werken maar richten onwaarschijnlijke schade aan. En ja, daar vallen nogal wat doden bij.
Want wat denken jullie? - Zou er een positieve correlatie en een causale relatie zijn tussen de geestelijke nood van kinderen die hun vervreemde ouder moeten missen en doodsoorzaak nummer 1 onder kinderen (suïcide) ?
- Alleen al de emotionele reactie die je wel moet hebben wanneer ik je deze vraag stel, geeft aan dat dit wel iets met elkaar te maken MOET hebben.

Oudervervreemding is vreselijk. Duizenden levens per jaar worden er letterlijk door verwoest. En ja ik ben dankbaar dat jullie de moed tonen hier over te communiceren. Echt waar; ik heb gelukkig ook hele duidelijke stellingen gehoord over zaken waar ik het totaal mee eens ben; met name over het trauma van de vervreemdende ouder. Dankjewel dat jullie dit uitzenden. Mijn uitnodiging aan jullie is om ervaringsdeskundigen hierin ook een stem te geven. En als ik daarin iets kan betekenen, wil ik dat met Liefde doen...

Rest mij jullie succes te wensen met dit werk; weet dat het gewaardeerd wordt!

met vriendelijke groet

Vervreemde / dwaze vader
naam bij redactie bekend

Beste Klaas,

Wat mij opvalt in het radio interview, van deze ochtend, is dat de essentie gemist wordt. Het kind wordt beschadigd door één ouder en dan moet er zo snel mogelijk ingegrepen worden. Die ouder moet uit de invloedssfeer van het kind gedwongen worden. Want een kind gaat hieraan kapot.

De andere ouder zal het belang van het kind om 2 ouders te hebben zeker wel inzien en blijven vasthouden aan het belang van contact met beide ouders maar dan moet dit wel onbeschadigend voor het kind zijn.

Je moet dit echt zien als hetgeen er gebeurt bij KOPP kinderen, zie https://www.psychosenet.nl/kopp-kinderen/.

In de uitzending praat de mevrouw van Jeugdbescherming wederom over "de ouders" en wederom over de illusie dat "het gevecht" eens op zal houden. Het is vrijwel altijd één ouder die vecht en dat moet onderkent worden. De andere ouder wordt letterlijk afgeperst en geestelijk mishandeld door dor het volledig doorsnijden van de band met zijn/haar kinderen. Mevrouw spreekt naïef over het feit dat familie en vrienden invloed uit zouden moeten oefenen. Dit is precies de foutieve basisgedachte die leidt tot de huidige catastrophe. Het geeft ook aan dat nog steeds de generationele overdracht van trauma niet begrepen wordt.

Als je van een andere kant probeert te kijken dan snap je het. Namelijk dat de niet welwillende ouder door familie gesteund wordt want anders zouden die grootouders, familie en vrienden dit niet toestaan. Maar juist dat zijn de mensen die deze niet welwillende ouder hebben "opgevoed".

Het gaat om het doorbreken van generationeel overgedragen trauma, dus in het familiesysteem van de verstotende ouder, dat wordt doorgegeven aan de kinderen die als volgende generatie weer slachtoffer zijn.

Doordat er steeds over "de ouders" wordt gesproken, wordt de weldenkende ouder buitenspel gezet, precies die ouder die het kind zou moeten beschermen. Door voort te borduren op de wens om een gezinssysteem intact te houden worden kinderen voor het leven beschadigd.

Let wel, de ouder die het kind belemmert in de omgang met de andere ouder, is niet in staat om anders te handelen en behandelt het kind doorlopend op een wijze die de ontwikkeling van een kind doet stoppen, dat is misdadig naar het kind toe. Dit betekent dat het kind blijft steken op een lage innerlijke leefdtijd en niet het fundament op kan bouwen om verder te ontwikkelen tot volwassene. De basis voor een normaal leven gestolen wordt van een kind gestolen.

Daarom moet er direct ingegrepen worden en het kind bij de andere ouder worden geplaatst. Alleen dit kan eventueel de verwoestende ouder aansporen tot het zoeken van hulp. Het kind moet worden beschermd en er mag niet doorgemodderd worden in de hoop dat de andere ouder ophoudt terwijl het kind verder kapot wordt gemaakt.

Je zou echt eens moeten praten met Jan Storms om echt te begrijpen wat de oorzaak is. Wat uit het radio interview volgt is dat er nog steeds op een verkeerde idialistische wijze wordt gekeken naar een oplossing. Maar zo blijft het kind in een situatie van mishandeling. Misschien is een balans te herstellen maar alleen als de verstotende ouder, die een zware persoonlijkheidsstoornis heeft door trauma dat reeds uit generaties daarvoor is veroorzaakt, uit de machtspositie wordt gehaald door een rechter en zelf in behandeling gaat.
==> Alleen dan wordt een een kind beschermd, nu wordt de mishandeling ondersteund.

Hopende dat je hier iets mee doet.

Met vriendelijke groet,