Er is nog steeds te weinig aandacht voor de positie van het kind in een vechtscheiding en we doen in Nederland aan 'moederverering', dat zegt kinderpsycholoog Marga Akkerman. Zij maakt zich al decennialang hard voor kinderen die te maken krijgen met de traumatische gevolgen van een complexe scheiding - in de volksmond ook wel vechtscheiding.
Reporter Radio deed dit jaar uitgebreid onderzoek naar vechtscheidingen. Daaruit bleek dat ouders die weigeren mee te werken aan een omgangsregeling vaak resultaat boeken. Ook al heeft een rechter iets anders beslist. De politie en het Openbaar Ministerie doen vervolgens weinig, Jeugdzorg raakt overspoeld met getraumatiseerde kinderen en hulp die wordt geboden blijkt nauwelijks te werken.
Ondertussen raken kinderen getraumatiseerd door ouders die vastlopen in hun onderlinge strijd. Dat is een groot probleem, want jaarlijks krijgen ruim tienduizend kinderen te maken met een complexe scheiding. Marga Akkerman bespreekt de uitzendingen van Reporter Radio en geeft haar visie op het probleem.
Interview met Marga Akkerman, klinisch Kinderpsycholoog, psychotherapeute, dus BIG geregistreerd medisch specialist (vond ze belangrijk om allemaal te vermelden).
Wat zoal aan de orde kwam:
- Trauma’s kinderen, generatie overdracht. Herhaling in de toekomst....
- Vila Pinedo,
- Kind in de rechtszaal, wat M.A. fout vindt
- Fam.rechter Hetty Bode, die gesprekken houdt met kinderen wat M.A. helemaal fout vindt vanwege ondeskundigheid;
- ondeskundigheid JZ, ontbreken van experts die wel aanwezig zijn,
- niet-werkende hulptrajecten, wel werkend ‘Kind uit de knel’, dat tot 60% werkt en nu verbeterd wordt.
- refereren naar uitz. Hofbar en Dekker,
- kinderen in NL worden behandeld als 2e hands burgers,
- geen kennis politie, valse meldingen en de terugtrekkende rol van die ouder wordt versterkt en wijst op moederverering en houdt conflict in stand
- geen naleving zorgregeling, dan moet gesteld worden dat die ouder zich niet aan afspraken houdt, is voorwaarde voor een ouder, en dan stellen mogelijk gezag kwijt als dit blijft
- Cees van Leuven
- Rouvoet die uitvinder van de loketten is, niet geschikt voor complexe scheidingen
Reactie Herken Ouderverstoting:
Het is te gemakkelijk te wijzen naar 1 oorzaak, de moeders. In principe is dit het gevolg van geïnstitutionaliseerde discriminatie en een politieke agenda van de bestuurlijke elite; systematisch ont-ouderen kinderen, verantwoorde ouders het opvoeden onmogelijk maken.
Met 450.000 kinderen in een jeugdbeschermingsmaatregel en 50.000 uit huis plaatsingen, knecht en knevel je, als overheid, aardig wat ouders. Deze ouders worden gechanteerd met hun kinderen. Cijfers liegen niet, de feiten ook niet.
In plaats van dat wij mogen opvoeden, het gezonde tegenwicht kunnen bieden, worden wij overgeleverd aan een bewust handelingsonbekwame keten, openbaar toegegeven door zichzelf nota bene.
Deze keten, 6000 (!) bedrijfjes sinds het platform Scheiden zonder Schade ongeremd haar gang mocht gaan, waarvan het Expertteam Ouderverstoting het stokje heeft overgenomen , plus uiteraard de instanties die door perverse belangen en beloningen een eigen agenda er op na houden, vormen een keiharde lobby om vooral zo door te kunnen blijven gaan.
Niemand trapt op de rem!
Ondertussen moet de burger het opnemen tegen de bestuurlijke elite, zie column Nausicaa Marbe Telegraaf zaterdag 19 december. Ik heb het zien gebeuren, gewaarschuwd en kan niet anders roepen dan dat scheidingen, mogelijk huiselijk geweld niet alleen het verdienmodel zijn, maar ook het uitvoeren van een politieke agenda. Dit gaat veel dieper dan de toeslagenaffaire, meer banen, meer geld, meer belangen.
Een rechtspraak die verweven is met jeugdzorg.
Elkaar in het zadel houdend, schatplichtig aan elkaar omdat ze weten dat ze daar zitten, aan die knoppen, terwijl ze een puinhoop aanrichten; megalomaan, wreed!
In plaats van de rechten, grondwet, wetten, het ERVM de IRVK, zelfs de afgelegde eed door de rechter te respecteren, krijgen ouders langs alle kanten te maken met zogenaamde 'professionals' die wel eens een hun normen en waarden gaan opleggen.. De ouder die zich verweerd wordt uitgebannen, kinderen getraumatiseerd en zorgjunkies.
Dat wetende zit de sleutel int de ouder zelf, de macht ook, want met dus bovenstaand gegeven kan elke ouder alles in het vrijwillig kader per direct stoppen.
Mits geen bewezen (anamnese en diagnose) gevaar mag NIEMAND gelijkwaardig ouderschap in de weg staan.
En als communicatie een dingetjes is; parallel ouderschap, 50% en uit onze levens blijven! Ons ouderschapsplan is te downloaden. Als er al een ouder de toegang tot het kind mag worden ontzegd , hoort dat via het strafrecht te gaan, zeker NIET het civielrechtelijke, dat handelt op basis van vermoeden, etc.
Anno 2021, met wat nu bekend is, wetende wat elke verantwoorde ouder hoort te weten, moet die ouder verantwoorde keuzes maken.
Het kan hoe dan ook niet anders zijn dan deze waanzin , eenzijdig zelf te stoppen. Dat kan ! Ik roep elke scheidende ouder deze link in de gaten te houden en zich te realiseren dat wijzen en slachtoffer gedrag jouw kind niet gaat helpen, zeker niet, het keert tegen jou!
Het is jouw zorgplicht jouw kind te beschermen tegen deze handelingsonbekwame keten, gebruik makend van onze adviezen om effectief te strijden voor jouw kind. En dus NIET strijden tegen jouw ex en/of de instanties , die verlies je, met jouw kind als slachtoffer.
Focus! https://www.herkenouderverstoting.nl/info-ouders/verantwoord-scheiden
Gebruik nooit derden om jouw punt te denken te maken (dan zien anderen ook dat hij/zij gek is) , je raakt de regie kwijt en beschadigt jouw kind.
Dus aan welke kant van de streep sta jij, ouder?
Voor onze kinderen ligt een zware taak. Zij zullen de destructieve patronen moeten leren doorbreken en ondertussen het contact met liefst beide ouders niet verliezen. Daar mag gerichte hulp/ondersteuning voor komen, niet het in stand houden van het 'woke' gevoel .
Met ruim 1 miljoen volwassenen die onterecht het contact met 1 of beide ouders heeft verbroken , waarvan het gros nu aan de knoppen draait, vraag ik mij af of het tij te keren is.
Echter, als elke ouder zich realiseert dat die zelf eindverantwoordelijk is en in gedrag laat zien dat niets gelijkwaardig ouderschap in de weg kan staan, dan kan elke ouder in het klein het verschil maken!
Stel dat alle ouders dit zouden gaan doen...