2 kinderen per uur. Dat zijn er 48 per dag, 1.400 per maand, 16.000 per jaar. Dat is meer dan het aantal kinderen dat in juli 2018 in Nederland geboren is. Dat is meer dan het aantal mensen dat gemiddeld per dag naar de Efteling gaat.

Ouder onwaardig

Stelt u eens voor: uw kind zit in een klas van 32 kinderen. Na 1 schooldag heeft de helft van deze kinderen geen enkel contact meer met een vader of moeder. Na 2 dagen hebben al deze kinderen totaal geen contact meer met een vader of moeder…. Bedenkt u zich eens wat dat betekent voor die kinderen, de verstoten ouder, opa’s en oma’s, andere familieleden, vrienden enz. Mensen die deze kinderen van de één op de andere dag niet meer zien, soms zelfs nooit meer omdat ze overlijden voordat er een stap gemaakt wordt in een oplossing! Wat een leed…. en dat alleen omdat één van de ouders het de kinderen niet gunt dat ze ook nog een andere ouder hebben. Want dat is het: ze gunnen hun eigen kinderen de andere ouder niet! Ze denken dat ze de andere ouder raken, maar ze raken nog veel meer hun eigen kind op een manier die een ouder onwaardig is!

Een verstotende ouder wordt vaak gesteund door een netwerk van nieuwe partner, (groot)ouders, familie, vrienden en collega’s. Met deze ondersteuning zijn zij ook geen haar beter dan de verstotende ouder zelf. Want geen enkel kind wijst een ouder uit zichzelf af. Dat doen ze omdat ze dat opgedragen wordt, ze met dure cadeaus gekocht worden of omdat het te onveilig is voor ze om de andere ouder lief te hebben en daarbij  bedreigd worden in hun basale levensbehoeften als ze wel positief zijn over de verstoten ouder.

De autoriteit op het gebied van OVS, Dr. Childress, heeft inmiddels aangetoond dat als kinderen zo snel als mogelijk worden weggehaald uit de vergiftigde omgeving ze nog redelijk kunnen worden geholpen

Waarom leven kinderen verwoesten?

De schade voor de kinderen door OVS is zo groot dat de maatschappij straks wordt opgescheept met 16.000 volwassenen per jaar  die onherstelbare trauma’s hebben overgehouden aan hun jeugd. Kent u nog de verontwaardiging van jaren terug als er bij criminelen en verslaafden gesteld werd: ‘hij heeft zo’n slechte jeugd gehad’ en de straf mild was. Kinderen die te maken hebben met OVS raken vaker verslaafd, vallen vaker uit op school, komen eerder in het criminele circuit terecht, hebben mindere kansen op de arbeidsmarkt en zijn slechter in staat om relaties aan te gaan en te onderhouden. En de veroorzaker, de verstotende ouder, geeft dan als het zover is niet thuis en geeft de schuld aan de kinderen of zelfs de verstoten ouder: zij wilden of hadden immers geen contact. Daarmee toont de verstotende ouder aan het eigen aandeel niet in te willen of kunnen zien.

Maar als ouder wil je toch dat je kinderen goed op groeien? Waarom dan het leven van de kinderen zo verwoesten? Daarom is OVS ook maatschappelijk onaanvaardbaar. Maar de verstotende, pathogene, ouder beseft dat niet. Die denkt  alleen maar dat zij goed en in het belang van het kind handelen. Niet openstaand voor enige zelfreflectie of aanwijzingen dat hun handelen ongezond is. Om vervolgens de veiligheid te zoeken van het eigen netwerk die net zo min in staat is om te beseffen wat de kinderen wordt aangedaan.

We laten een kind toch ook niet bij een mishandelaar of misbruiker? Waarom dan wel bij een ouder die het kind het recht ontneemt om contact te hebben met de andere ouder.

Sekte

Onlangs heb ik gesproken met Emeritus Hoogleraar Louis Tavecchio. In Nederland deautoriteit op het gebied van OVS. “Ouderverstoting leidt tot een ernstige verstoring van het hechtingssysteem van een kind. Daarnaast ontstaat bij het kind het Stockholmsyndroom (een syndroom waarin het, door de afhankelijke positie waar het in verkeert, de verstotende ouder gaat ver idealiseren). Alleen al daarom moet een kind die te maken heeft met OVS ten alle tijde psychologische hulp krijgen”, aldus Tavecchio. Hulp die per definitie door de verstotende ouder, vaak ondersteund door een jeugdzorgwerker, geweigerd wordt. “Maar bij enig vermoeden van OVS is de inzet van een klinisch psycholoog absoluut noodzakelijk. Hier kan niet meer worden volstaan met een jeugdzorgwerker of een gedragswetenschapper die de kinderen, al dan niet zelf, ziet”, stelt Tavecchio.

“De aanwezigheid van een kind bij een ouder die aan OVS doet moet je vergelijken met een kind wat is opgenomen in een sekte. De hele dag door worden er door de verstoter en diens netwerk waanbeelden geschetst over de verstoten ouder. Iedere dag worden die beelden erger en erger gemaakt waardoor het voor de kinderen geloofwaardig wordt en ze zo afhankelijk en bang zijn geworden dat ze niet meer terug kunnen of durven”, gaat Tavecchio verder.

“Ouderverstoting leidt tot een ernstige verstoring van het hechtingssysteem van een kind. Daarnaast ontstaat bij het kind het Stockholmsyndroom.” (Louis Tavecchio)

Onwenselijk

Kinderen die met OVS te maken hebben moeten daarom zo snel als mogelijk weg gehaald worden bij de verstotende ouder. De verstotende ouder en het netwerk heeft een dusdanig negatieve invloed op het kind dat een langer verblijf absoluut onwenselijk is. We laten een kind toch ook niet bij een mishandelaar of misbruiker? Waarom dan wel bij een ouder die het kind het recht ontneemt om contact te hebben met de andere ouder.

De autoriteit in de wereld op het gebied van OVS, Dr. Childress, heeft inmiddels aangetoond dat als kinderen zo snel als mogelijk worden weggehaald uit de vergiftigde omgeving ze nog redelijk kunnen worden geholpen en, mits goed begeleidt, het hechtingssysteem redelijk kan herstellen. Maar dan is het wel noodzakelijk dat de volledig achterhaalde stelling van rust, zoals die nu door de GI’s wordt gepropageerd, wordt losgelaten. De strategie van rust leidt alleen maar tot verdere beschadiging omdat de verstoter de vrije hand heeft de verstoting door te zetten. Het kind zo snel als mogelijk onderbrengen bij de verstoten ouder geeft het kind niet alleen de rust om zichzelf te zijn maar ook, om zonder negatieve druk, van de verstoten ouder te houden en de noodzakelijke affectieve band op te bouwen. Maar ook kan dan het negatieve geschetste beeld over de verstoten ouder weggehaald worden. Daarom is het onbegrijpelijk dat alle zichzelf respecterende jeugdzorgwerkers dit simpele feit niet in willen zien en blijven hangen in niet bewezen theorieën.

“De aanwezigheid van een kind bij een ouder die aan OVS doet moet je vergelijken met een kind wat is opgenomen in een sekte.” (Louis Tavecchio)

2 kinderen per uur. Dat is heel veel. Dat zijn er 48 per dag, 336 per week, 1.400 per maand, 16.000 per jaar. Dat is meer dan het aantal kinderen dat in juli 2018 in Nederland geboren is. Dat is meer dan het aantal mensen dat gemiddeld per dag naar de Efteling gaat.

Sta op!

Dit laten we toch niet gebeuren in Nederland? Sta op tegen OVS. Spreek de verstotende ouder en hun netwerk aan, zeg dat je het onaanvaardbaar vindt dat kinderen de andere ouder niet zien, dat het geen eigen keuze is van het kind. Ken je OVS situaties waar al hulpverleners bij betrokken zijn? Spreek de hulpverleners aan, doe meldingen bij Veilig Thuis, stuur mails naar de Gecertificeerde Instellingen en wijs ze op hun bijdrage aan kindermishandeling. Maak de verontwaardiging groter en groter. Deel deze blog met landelijke en lokale media en volksvertegenwoordigers en wijs ze op hun verantwoordelijkheid. Spreek de Wethouders Jeugd aan en wijs ze op hun verantwoordelijkheden als controleur en budgetbewaker van de jeugdzorginstellingen. Maak Nederland kenbaar dat we dit niet meer accepteren! OVS is onaanvaardbaar!

De schade voor de kinderen door OVS is zo groot dat de maatschappij straks wordt opgescheept met 16.000 volwassenen per jaar  die onherstelbare trauma’s hebben overgehouden aan hun jeugd.