Donderdag 7 november zijn Marieke van Woerkom en ik naar het congres Preventie & Scheiding geweest, georganiseerd door het Kenniscentrum Kind en Scheiding; https://www.kenniscentrumkindenscheiding.nl

Wat ons opviel was het volgende:

Het grote aanbod aan hulpverlening vanuit diverse beroepsgroepen. Men wil graag het verschil maken, maar we zien door de bomen het bos niet meer. Er is zo ontzettend veel, welke hulp zet je wanneer in om erger te voorkomen en hoe doe je dat het best. Hoe ondersteun je het kind. Of wellicht nog beter, hoe ondersteun je beide ouders zodat het kind niet klem komt te zitten. Bij de uitvoerders bestaat consensus, waar het echter mis gaat is het hoger management, dat overduidelijke andere belangen heeft. Dit is heel frustrerend voor de uitvoerders, die het zo niet goed kunnen doen.

Feit is dat als ouders uit elkaar gaan, hun hele leven overhoop ligt. Waar moet je zijn voor informatie, wat moet je doen, wat moet je regelen? De ouders moeten resetten, zich herpakken en de één is daar sneller in dan de ander. Veel mensen zijn vooral heel erg veel met zichzelf bezig en verliezen het kind uit het oog. Daar zou je de ouder, die te veel met zichzelf bezig is, op aan moeten kunnen spreken. Hoe je dat doet, daar lopen de meningen over uit een. Door het grote hulp aanbod bevorder je de hulpbehoevendheid van de ouder. Deze ouder gaat ook shoppen. Gaat overal wat halen, totdat een hulpverlener deze ouder aanspreekt op het gedrag en dan gaat die ouder weer naar iemand anders. Ook is het gevaarlijk om als ouder te veel jouw nood te klagen, want voordat jij het weet is de Raad voor de Kinderbescherming erbij betrokken, of - erger nog - jeugdzorg. Terwijl de oplossingen zo eenvoudig en voorhanden zijn.

Wij hebben ons tijdens dit congres voorgesteld en onze oplossing kunnen uitdelen.

Waar we ons allemaal in kunnen vinden is een centraal informatiepunt, een soort verlengstuk op het consultatiebureau. Zeg maar een laagdrempelige plek, waar ouders kunnen komen met vragen over opvoeding, zonder dat meteen de jeugdzorg professional met een zorg indicatie komt of Veilig Thuis zich er mee gaat bemoeien. Per gemeente dus, maar dan niet in het gemeentehuis zelf, maar een locatie waar een ouder zijn/haar hart kan luchten zonder al te veel consequenties. Waar men een drankje kan drinken en de kinderen wat kunnen spelen. Waar allerlei vragen gesteld kunnen worden, of het nu vragen zijn over de relatie, of over de opvoeding, het mag en kan. Als men uit elkaar gaat, is er begeleiding en opvang voor de ouder die in paniek is of boos. Waar uitgelegd wordt dat het heel normaal is dat je verdrietig bent, het moeilijk hebt, maar waarbij de gezinsvertegenwoordiger aldaar ook de ouders kan wijzen op hun verantwoordelijkheid naar de kinderen toe. https://www.vlietkinderen.nl/spel-en-opvoed-punt is zo’n initiatief en het bekijken/onderzoeken waard.

Je gaat als partner uit elkaar maar je blijft elk voor de volle 100% ouder en in die zin niet te vervangen.

Er was een prima programma rondom allerlei initiatieven, we hebben diverse pitches gezien, waarvan ik de meest relevante pitches voor ons aanhaal:

Juridisch: Wat ons opviel was de realistische benadering. Een mediator die heel eerlijk en helder aangeeft dat je toch echt dit SAMEN moet aan gaan. Samen moet willen en dat het anders geen zin heeft. Een advocaat, die aangeeft dat het nou eenmaal niet anders kan. Deze advocaat staat er wel integer in, die zijn er dus ook! Herken ouderverstoting ziet graag een overzicht van advocaten die zich committeren om een scheiding netjes en snel te regelen, zonder vuilspuiterij.

Aanbod richting de ouders: We hebben aardig wat aanbod gezien richting de ouders, waarbij het voor ons vooral toch interessant is om te kijken bij https://www.tno.nl/nl/tno-insights/artikelen/scheidingsatlas-laagdrempelige-training-voor-ouders-na-scheiding/ De kennis is er heus wel en ook het besef dat sommige ouders nu eenmaal niet meer samen door één deur kunnen. Werden voorheen de uitwonende ouders uitgebannen, op basis van die zogenaamde Koninklijke weg, nu is het al om bekend dat er andere oplossingen zijn zoals parallel ouderschap.

Deze kennis zou veel meer gedeeld moeten worden onder ouders, instanties en vooral de rechtspraak. Het is namelijk helemaal niet nodig om op basis van zogenaamde klemcriteria (meestal ingebracht door de verstotende ouder) één ouder uit te bannen! Als er veel gedoe is, dan laat je elkaar zodanig met rust, dat het kind er geen hinder van ondervindt.

Voor de 85% ouders die tijdelijk het moeilijk hebben, maar samen tot de conclusie komen dat het in ieder geval goed zou moeten kunnen gaan met de kinderen is de schip aanpak besproken www.schipaanpak.nl Net zoals bij mediation moet je dit uiteindelijk wel samen willen. Dus beste ouders…..als je te maken hebt met een pathogene ouder/toekomstige ex, moet jij je afvragen of je daar weken tijd in wilt stoppen. Ik schrik ook van de promotiecampagne. Als iets goed is en werkt, moet je er dan zo hard aan trekken?

Voor individuele verwerking is new beginnings een zeer goed plan! https://www.newbeginningsprogramma.nl

Het fijne van dit bewezen succesvol traject uit Amerika is dat je individueel er aan deel kunt nemen en kunt leren hoe jij zelf jouw kind het best kunt ondersteunen in deze moeilijke periode. Er zijn ook groepen, maar vaders en moeders gescheiden van elkaar. Prima dynamiek.

Aanbod richting/voor de kinderen:

• Dappere schildpad
• Dappere Dino’s
• !Jes
• KIES
• Er is aardig wat aanbod en ik ben blij dat dit er is. Ik heb dit uitgewerkt in een apart hoofdstuk.

Tijdens de lunch in mijnheer Rouvoet langs geweest. Met dat hele platform ben ik nog niet klaar. Ik heb heel erg veel moeite met de samenstelling van het platform en de ervaring dat men aardig wat roept, maar het ontbreekt aan daadkracht. Ook zitten er verkeerde partijen in dat platform en durft men geen stelling te nemen. Neemt niet weg dat de heer Rouvoet alweer wat van het toernooimodel vindt. Herken Ouderverstoting ook en wij willen nu echt dat de rechtspraak op houdt met het zoeken van uitwegen en haar verantwoordelijkheid gaat nemen. Waar blijft de bijgeschoolde regierechter en waarom zijn er nog steeds 2 advocaten in de rechtszaal? Is de lobby van de advocatuur dan zo sterk?

Marieke heeft de kans gekregen Marsha Pinedo en plein public aan te spreken; wat is er voor de kinderen die een ouder hebben verstoten, hoe bereiken wij die? De slachtoffers van de hoog conflict scheiding. Dan wordt het stil….het heeft de aandacht, maar een antwoord is er niet. Zijn alle vragen beantwoord? Nee, dat niet, maar we hebben onze stem kunnen laten horen en konden verbindend bezig zijn. Dit keer geen professionals die enkel bezig waren met hun verdienmodel, de eenmanspitters, de aasgieren zoals wij dat noemen. Nee, wij hebben betrokken mensen ontmoet, die graag willen helpen.

Een paar zorgen:

• Wederom een zaal vol met vrouwen. De mannen waren op één hand te tellen. Enorm jammer, daar er toch echt een man voor nodig is om uiteindelijk een kind te krijgen, toch? En het gaat net zo goed de vader aan, als de moeder. Er zijn immers geen vervangende rolmodellen, een kind heeft beide ouders nodig! En ook de mannelijke nuchterheid, stoerheid. Dat wordt gezien, maar waar blijven ze, de mannen?
• Overal in het land zijn er blijkbaar bijeenkomsten/congressen/pilots….terwijl het aan de juiste kennis en consensus bij de beslissers ontbreekt.
• Ouders worden nergens zelf bij betrokken. Ja, we kunnen online mee doen aan onderzoeken, maar waarom krijgt Herken Ouderverstoting geen constructieve stem? Die behoefte is er wel, zeker onder de uitvoerders.
• Ouders zijn afhankelijk van de regio waar ze wonen en erger, van de rechter die er wel of niet zin in heeft en open staat voor nieuwe inzichten. Zo lang daar niets mee gebeurt is alles wat we doen voor de bühne.