Het is nooit te laat! Het is een quote van Marsha Pinedo die Herken Ouderverstoting voor een 100% onderschrijft. Hopelijk, waarom ook niet, onderschrijft Villa Pinedo onze quote; wij allen kunnen ouderverstoting stoppen; een kwestie van willen en doen.

Want wat heb ik een respect voor de kruispunt documentaire, waar meerdere jongeren vanuit hun ervaring, zich kwetsbaar opstelden en vertelden wat de scheiding met hun heeft gedaan. Wat een verdriet en wat een sterke mooie mensen die op deze manier ons allen met de neuzen op de feiten drukken; wat maken wij er een puinhoop van!

Het is nooit te laat! Het moment dat wij, scheidende ouders, realiseren wat we doen en daardoor onze kinderen ondergeschikt maken aan ons ego, is het moment dat elke ouder keuzes kan en moet maken.

• Ga ik door op deze destructieve wijze, waarbij ik schade aanricht bij derden, maar zeker ook bij mezelf?
• Of stop ik eenzijdig met het voeden van deze giftige situatie, neem ik mijn verantwoordelijkheid als ouder extra serieus door minimaal 50% co-ouderschap aan te gaan voor het gezonde tegenwicht en begeleid ik mijn kinderen als betrouwbare, veilige opvoeder tot volwassenheid met de wetenschap dat mijn kinderen hier niet om gevraagd hebben?

Dan haal ik er zeker geen derden bij, die mijn kinderen bevragen en daardoor het gevoel geven dat ze moeten kiezen. Wel zou ik de school bevragen naar programma’s die kinderen weerbaarder maken. Ik zou aan mezelf werken en daardoor leren hoe ik mijn kinderen het beste kan steunen.

Het is apart en erg jammer, maar wij hebben een haat - liefde verhouding met Villa Pinedo. Als geen ander onderschrijven wij dat kinderen niet het slachtoffer mogen zijn van de scheiding. Natuurlijk vinden wij ook dat gescheiden ouders alles op alles zouden moeten zetten om samen zich netjes te verhouden ten op zichten van elkaar en zeker in bijzijn van de kinderen. Negatief spreken over elkaar en kinderen betrekken in volwassenproblematiek vinden wij niet kunnen.

Ik denk ook echt dat het goed is dat er steeds meer aandacht komt voor het kind, wat de scheiding met het kind doet en hoe dit een weerslag heeft op het volwassen leven. Natuurlijk is het prachtig dat er buddy’s zijn en een plek waar kinderen steun kunnen vinden. “Niet jouw taak!” is een belangrijke boodschap. Die zou door iedereen gehoord moeten worden.

Waar raken wij elkaar dan kwijt? Dat de stem van het kind verkeerd wordt geïnterpreteerd door de professionals, de keten als het aankomt op ouderverstoting. Zodra de woorden ‘afwijzing zonder inhoudelijke gronden’ vallen. Menigmaal hebben wij gesproken met Marsha Pinedo. Gevraagd welke aandacht er is voor kinderen die 'gekozen' hebben, of aangeven te willen kiezen. Ook heb ik aangeboden een keer de buddy’s toe te spreken over ouderverstoting.

Want wij willen heel graag met onze kinderen in overleg, zaken bespreken, er voor ons kind zijn, het goed doen, maar als een kind zodanig beïnvloed is, dat het kind ons afwijst, wat dan? Tot op de dag van vandaag hebben we er geen inhoudelijk gesprek over kunnen hebben. Zonde! Terwijl de aantallen schokkend zijn: 86.000 kinderen per jaar hebben te maken met scheidende ouders, waarvan 20% het contact verliest met 1 ouder! Blijkbaar krijgen de buddy’s regelmatig te maken met kinderen die in dit proces zitten. Helpt de lamme dan de blinde?

Dus ik was sceptisch toen Villa Pinedo kwam met het webinar voor de professionals, 4 oktober 2019. Ik was onder de indruk en bedacht mij dat dit niet alleen een Eye Opener voor de professionals, daar schaar ik de rechters dan ook onder, is, maar ook voor ouders! Hoe dan ook mag deze gedeelde kennis, een inkijkje hoe een kind vanuit loyaliteitsproblematiek, zichzelf gedwongen voelde om te kiezen, in plaats van de ultieme wens van elk kind: openlijk houden van beide ouders, ook al zijn ze gescheiden, niet verloren gaan. Het was voor ons dan ook een enorme teleurstelling dat het webinar binnen een paar dagen foetsie was, verdwenen!

We hebben er over en weer gemaild.

• Was het omdat pijnlijk inzichtelijk wordt hoe de stem van het kind niet gehoord wordt, door al die mensen die beweren dat zij de stem van het kind wel kunnen horen? Die het doodnormaal vinden als kinderen afscheidskaarten sturen en de stem van het kind als zodanig ‘geaccepteerd’ hebben voor wat die is?! En tegen een ouder keihard zeggen dat die daarmee moet leven, geen contact?
• Of is het dat de privacy van de buddy en diens achterban geschonden wordt? Daar de buddy herkenbaar in beeld is en een paar privé-zaken, zoals een woonplaats, prijs gaf?

Als dat laatste de aangevoerde reden is en het blijkbaar te moeilijk is om dat te ondervangen, waardoor echt belangrijke informatie verloren gaat, dan denken wij graag in oplossingen.

Voor inzage van dit waardevolle seminar kun je Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. mailen. 

Villa Pinedo dreigt met auteursrechten en weigert mee te denken, waardoor de film van groot maatschappelijk belang helaas niet toegankelijk is voor diegenen waarvoor het bedoeld is. 

Deze film gaat dus over: 

• Loyaliteit
• Gevoel hebben dat je als kind moet kiezen
• Het niet openlijk mogen houden van beide ouders

Wat is nu zo belangrijk, ik heb een paar zaken op een rijtje gezet

Zorg dat je een zo’n compleet mogelijk ouderschapsplan hebt, aan het begin van de scheiding. Ook in deze besproken situatie ontstonden er pas echt problemen toen een nieuwe partner in beeld kwam. Als ouders negatief over elkaar praten of ruzie maken, zorgt dat bij een kind voor:

• Neerslachtigheid
• Lagere school prestaties
• Laag zelfbeeld

Het is gewoon weg hartstikke vermoeiend voor een kind als er zo op een kind wordt ingepraat! Een kind kan nooit ongeremd praten als ouders erbij zitten, of als ouders later kunnen nalezen wat er in de gespreksverslagen staat.

Kijk even rond de tijd 20.58: hoe gaat dan zo’n verstotingsproces? Het kind gaat zich steeds meer verantwoordelijk voelen voor de pathogene ouder. Die is verdrietig en boos. Het kind geeft bij beide ouders aan dat die het niet fijn vindt als er zo over en weer gesproken wordt en kijk; vader geeft gevolg. Hij luistert en stopt daarmee. Gaat zelfs zonder nieuwe partner dingen ondernemen met zijn kinderen, investeert, wil het fijn houden/maken.

Waarom is dan toch vader verstoten, hij luisterde immers. Omdat de negatieve beïnvloeding onevenredig toeneemt, daar niemand blijkbaar in de keten moeder aanspreekt. Moeder tegen zichzelf beschermt! Het niet meer strijden van vader werd vertaald in ‘loslaten’, wat voor het kind een bevestiging was dat vader niet genoeg om het kind gaf! Het contact werd sporadisch en hoe langer de tussenpozen, hoe negatiever het contact, juist door beïnvloeding van de moeder. Een kind voelt immers haarfijn aan wat een ouder echt voelt. En al vertelde de moeder dat ze blij was als het kind contact had met vader, uit daden bleek dat dit niet het geval was.

27.33: Ook al waren de momenten leuk bij vader, dat wilde het kind niet ervaren en op een bepaald moment voelde ze het ook niet meer. Als ze dan bij de vader was geweest en thuis bij moeder kwam, benoemde het kind vanuit loyaliteitsgevoel de negatieve zaken, voorvallen, ervaren gevoelens, tijdens dat contact. Waarom: om de moeder voldoening te geven, gerust te stellen, desnoods moeder ontspanning te geven. Maar ondertussen voelde het kind zich ook schuldig naar vader toe, een soort verraad. Waardoor de afstand toenam.

Wat zou dan de professional moeten doen, om het echte verhaal te kunnen horen?

• Bouw eerst een band op, laat het kind aarden, ontspannen.
• Heb gesprekken alleen met het kind en behandel de informatie echt vertrouwelijk.
• Vraag eerst naar feitelijkheden. Hoe laat kom je daar? Zit je samen aan tafel, omschrijf jouw dag.
• Dan pas zijn de open vragen, die dieper gaan, welkom; Wat wil jij, wat vindt jij, hoe voel jij je ?
• Vertel en leg uit dat er veel meer kinderen zijn die hetzelfde meemaken, kom liefst met voorbeelden
• Informeer naar leuke momenten die er ook moeten zijn geweest. Om zo het verstotende kind uit de negatieve spiraal te halen, want het kind vraagt zich af of het kind zich zaken inbeeld of zijn aangepraat. Help het kind daarbij
• Ultieme eind vraag; als je dus die band hebt: Los van jouw ouders, wat zou jij liefst ZELF willen.

HET IS NOOIT TE LAAT!

40.32: wat wil deze 21 jarige buddy nu het allerliefst: erkenning van moeder. Dat moeder zich zodanig heeft opgesteld waardoor deze jongedame vanaf haar 11e geen ontspannen kind meer heeft mogen zijn. Dat moeder onderkent dat zij negatief heeft gesproken en het kind onnodig heeft belast. Daar gaat het wederom mis. Want een pathogene ouder schiet meteen in de slachtoffer rol.

Natuurlijk top dat deze buddy een coach heeft die toen samen het gesprek is aangegaan. Maar hoe kwetsbaar het kind zich ook opstelt, als moeder/een pathogene ouder vasthoudt aan het oude patroon en dus niet wil kijken naar het gedrag, dan loop je vast.

Hier kan de hulpverlening iets in betekenen. Met respect weerbaar worden tegen manipulaties.

• ‘Alsof ik niet goed heb gedaan’
• ‘Jij zult zelf er maar alleen voor komen te staan’
• ‘Ik heb mijn best gedaan’
• ‘Jij gaf toch zelf aan dat….’

Maar ook helpen bij het acceptatie proces dat een kind een ouder niet kan veranderen, dus erkenning voor de verstotende activiteiten er niet zullen komen. Dat gaat verder dan mantra’s zoals ‘het ligt niet aan mij, het is niet mijn taak’. Leg als hulpverlener uit hoe het komt dat een verstotende ouder dit gedrag vertoont. Dat dit te maken heeft met de generatie geschiedenis van de ouder. Eenmaal bewust kan het kind dan er voor kiezen om destructieve patronen te doorbreken.

Als laatste nog een tip 57.55: als kinderen weigeren te praten. Visualiseer, bijvoorbeeld met foto’s/plaatjes of filmpjes. Wellicht iets met een spelvorm. Waarbij wij weer aantekenen dat dit toch echt zou moeten plaatsvinden met goed geschoolde professionals.

Beste ouders, als je de tijd neemt, dan begrijp je dat ouderverstoting net zand is dat door jouw vingers glipt, als jijzelf niet die actieve, betrouwbare, liefdevolle, consequente ouder blijft. Afstand nemen wordt negatief uitgelegd, een bevestiging voor het kind dat die niet belangrijk genoeg is. 

Ga met jouw puber, als die nog in jouw leven is, eens samen naar deze film kijken en stel daarna deze vraag: Wat kan ik doen om er voor de zorgen dat ik jou niet kwijt raak? Hoe kan ik jou ontlasten? Waarbij je ook begrenst. Ook jij kan de ex niet veranderen. Dat lukte niet tijdens de relatie en al helemaal niet op afstand of via derden. Jij kan wel helpen bij weerbaarheid, leren om belangrijke zaken zelf bespreekbaar te maken, mits het belangrijk genoeg is voor het kind.

Boven alles is heel duidelijk dat een kind niet wil kiezen en als een kind dus afwijst, snel moet worden uitgezocht of er een gegronde reden achter zit: seksueel misbruik, fysieke mishandeling of verwaarlozing. Is dat er niet, dan is er afwijzing uit een loyaliteitsgevoel.

Als ik 1 ding eruit haal is het wel het vreselijke feit dat niemand in de keten, of uit de directe kring, de moeder heeft beschermd tegen zichzelf. Zo lang de moeder op haar wenken wordt bediend en niet krijgt uitgelegd dat zij haar dochter beschadigt, zal deze moeder (on)bewust vast blijven in het destructieve patroon.

Mail 18 November:

Beste Marsha,

Wij hebben begrepen, dat het bewuste webinar vooral de moeder van XXXXX in het verkeerde keelgat is geschoten, en ervoor gezorgd heeft dat het webinar offline is gehaald. Dat is enorm jammer, zeker aangezien dit een te verwachtte reactie was van de ouder, in dit geval de moeder, met de persoonlijkheidsstoornis.

Bij de complexe scheiding is er sprake van een hoogconflict persoonlijkheid, over het algemeen slechts bij 1 van de ouders, waarbij proces stapeling en ouderverstoting het gevolg zijn.

Meegaan in de eisen van deze ouder, zoals al decennialang het geval is binnen de keten, houdt in dat er bewust meegewerkt wordt aan het in stand houden van ex-partner geweld en als gevolg ook psychische kindermishandeling.

Het is ons doel, en ik neem aan ook van de Villa, dat deze vorm van mishandeling gestopt wordt. Er is hier sprake van pathologie binnen het gezin, waarbij familiesysteem therapie al veel heel veel duidelijkheid kan geven. Hoe liggen de verhoudingen binnen het gezin, er is er sprake van een gezonde opstelling?

Belangrijk om in dit opzicht rekening te houden met mogelijke psychopathologie bij een van de ouders, zeker als het kind het contact met een van de ouders volledig verbroken heeft.

Om inzicht te geven in deze uiterst geraffineerde vorm van kindermishandeling is het essentieel dat het webinar gedeeld wordt. Wij hebben de video inmiddels laten bewerken, zodat de informatie gedeeld in het webinar niet te herleiden valt naar XXX. Dit geweld moet gestopt worden en wij zijn van mening dat de belangen van de moeder van XXX, in dit geval ondergeschikt zijn aan het belang van deze informatie voor de maatschappij.

Met vriendelijke groet,

Marieke van Woerkom

Dag XXX,

Gisteren heb ik nogmaals het webinar bekeken dat jij 4 oktober hebt gegeven. Mijn respect voor jou, 21 jaar oud, om zo netjes en rustig, kwetsbaar jouw verhaal te vertellen, is alleen maar toegenomen.

Jouw verhaal gaf een inkijk bij ons, ouders, hoe ouderverstoting zo kan ontstaan. Geloof mij, we staan erbij en weten niet wat ons overkomt, het glipt als zand door onze vingers en we weten niet wat wij moeten doen. Jouw interview bevestigt ons uitgangspunt. Blijf in contact! Neem als uitwonende ouder jouw verantwoordelijkheid en steun jouw kind. Laat je niet wegsturen, geen koninklijke weg.

Houdt dat in dat de ruzies blijven? Nee, ook dat leggen we uit aan ouders.

Jouw verhaal plaatst de stem van het kind in het juiste perspectief en juist dit soort expertise moet gedeeld worden! Mag niet verloren gaan. Jij maakt een groot verschil! Help ons, help alle kinderen die hiermee te maken hebben (gehad).

Je hebt het niet makkelijk gehad en naar wat ik begrijp, je hebt het nu ook niet makkelijk. Maar weet je, jij bent de enige die dit kan stoppen. Zo zie je dat jij weer de wijste zal moeten zijn. Wij kunnen jou uitleggen hoe het komt dat jouw moeder die erkenning nooit zal geven. En als je dat snapt, kan jij er ook mee leven, zelfs een manier vinden om met haar om te gaan zonder aan haar wensen/grillen toe te hoeven geven. Zolang jij niet op de rem gaat staan, zal jouw moeder jou emotioneel blijven chanteren en belasten. Het gekke is, dat als jij jouw grenzen aangeeft, jouw moeder mee zal bewegen.

Doet jouw moeder dit expres? Nee, ook haar gedrag komt weer vanuit haar jeugdtrauma en wellicht hadden haar ouders ook weer een trauma. Het gaat van generatie op generatie en jij hebt de kans om dit patroon te doorbreken. En ja, dat zal je zelf moeten doen, maar daar is hulp voor. Ook iets wat jij je eigen kunt maken; https://www.bol.com/nl/p/destructieve-relaties-op-de-schop/9200000030715171/. Volg eens een bijeenkomst van hem.

Wij hebben het webinar volledig anoniem gemaakt. Jouw gezicht, maar ook alle gezichten van de andere buddy’s zijn geblurd. Alle prive informatie, de plaatsnamen, zelfs jouw naam, maar ook de naam van jouw vriendin, alles is weggepiept. Jouw moeder heeft dus niets meer om tegen te ageren. In mijn ogen heeft ze dat al niet, maar nu al helemaal niet meer. 

Zo komt binnenkort het webinar op ons YouTube kanaal. Om de simpele reden dat jouw webinar een schokgolf heeft veroorzaakt bij ons, de ouders en ook bij de hulpverlening, die liefst op oude voet doorgaat.

Er zijn oplossingen om het leed wat jij moet ervaren, tegen te gaan. Help ons mee!

Met heel veel liefde nodig ik jou en de andere buddy’s, die o.a. hebben meegewerkt aan Kruispunt uit om een oprecht gesprek te hebben over ouderverstoting. Om te luisteren, naar jullie! Maar ook om uit te leggen over het hoe en wat te doen. Laten we van elkaar leren, want het raakt mij dat VP en Herken Ouderverstoting niet samen ten strijde kunnen trekken tegen ouderverstoting. We streven toch hetzelfde na?

Groetjes,

Annemarie van Mackelenbergh