Elsevier Magazine Cover Jeugdzorg 19 juni 21
Een indrukwekkend verslag over het ontstaan van alle ellende op het gebied van Jeugdzorg. Ook wordt helder omschreven dat het politieke belangen en die van de bestuurlijke elite, de directeuren, zijn die er voor zorgen dat er elke keer meer geld bij moet, maar NIET wordt gekeken naar passende oplossingen.
Alles wat aandacht krijgt, groeit. Scheidende ouders horen niet thuis in de jeugdbeschermingsketen, maar door het huidige 'beleid' zijn juist deze ouders en hun kinderen de grote prooi voor de instanties.
Heel veel ouders trappen in de beloften; 'wij gaan jou helpen bij de scheiding, wij gaan ervoor zorgen dat jij geen 'last' meer hebt van jouw (toekomstige) ex' . Om er vervolgens achter te komen dat totaal handelingsonbekwame zogenaamde jeugdprofessionals de regie overnemen en de kinderen zelfs tegen ouders opzetten, het opvoeden onmogelijk maken.
Cijfers liegen niet! 'Onze' kinderen zijn 'slechts' 15 a 20% van de mishandelde kinderen, maar verbruiken 65% van het jeugdzorgbudget. Alle interventies zijn contra productief. Menig ouder is /wordt uitgebannen door 'hun manier van waarheidsvinding'.
Besef dat deze kinderen achterblijven bij de pathogene ouder (vaak met een stiefouder, niet niet veel beter is, of slechter) en , hoe dan ook, mishandeld worden.
Jongeren worden hulpbehoevend gemaakt. Het beleid is niet te verdedigen, toch gebeurt dat wel! Door de Haagsche bubbel en uiteraard de VNG. Commerciële belangen gaan voor het belang van de burger.
(saillant detail: Onder leiding van het Platform Scheiden Zonder Schade (Andre Rouvoet en Ambtenaar Anna van Beuningen) zijn er 6000 (!!!!!) bedrijfjes bijgekomen, die verdienen aan ons leed. Simpelweg omdat Andre Rouvoet GEEN gebruik wilde maken van ervaringsdeskundigheid en zijn oren liet hangen naar de lobby)