Aanpak vechtscheiding levert jeugdbescherming miljoenen op!
Luister en huiver!
https://pointer.kro-ncrv.nl/gemeenten-pompen-miljoenen-in-de-aanpak-van-vechtscheidingen
https://pointer.kro-ncrv.nl/aanpak-vechtscheidingen-levert-jeugdbescherming-miljoenen-op
De aanpak van complexe scheidingen levert jeugdbescherming jaarlijks miljoenen op. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer (KRO-NCRV) en Follow the Money. Als ouders eenmaal in de jeugdzorgketen worden gezogen, lijken ze daar nauwelijks uit te komen. De rekeningen lopen op en een oplossing raakt steeds verder uit zicht. Sinds de decentralisatie zijn de gemeenten financieel verantwoordelijk voor de kosten van jeugdzorg, maar zeggen zij hier weinig invloed op te hebben.
Ook interessant om te bezoeken: https://pointer.kro-ncrv.nl/onderzoeken/vechtscheidingen
Realiseer jij, verantwoorde ouder, dat jij net zo goed meewerkt aan kindermishandeling (door de openbaar toegegeven handelingsonbekwame keten die bewust aan 'hun manier van waarheidsvinding doet') als jij niet alles in het vrijwillig kader beëindigt en gaat denken van uit het credo:
Mits geen bewezen gevaar voor het kind; ons ouderschapsplan, 50% parallel ouderschap, daardoor uitsluiting van de keten die kolen op het vuur gooit, bewust, zie het verdienmodel en de totale onwil om dit te beeeindigen
Ze zijn schatplichtig aan elkaar, houden elkaar in het zadel en jij gaat het nooit niet winnen!
Speel hun spel niet meer mee, verlies je niet in het bestrijden van de waanzin die je overkomt als een GI alle bevoegdheden misbruikt en jou uitbant!
Jij hebt dezelfde rechten en plichten als ieder andere ouder, eindverantwoordelijk voor jouw gedrag. Maak gebruik van hun systeem, vecht er niet tegen.
Je weet , hoort te weten, hoe de keten werkt. Daarmee overtreden zij alle wetten/ grondwet, het IRVK, het ERVH, de ERVM.
Daarop zijn ze telkenmale gewezen, maar onverschrokken drijven zij een wig tussen ouders en kinderen. Talloze onterechte UHP, idioot veel kinderen een OTS en de schandalen (cijfers liegen niet) stapelen zich op.
Ons wordt het onmogelijk gemaakt aangifte te doen tegen die talloze zogenaamde (jeugd) professionals (daar schaar ik het onderwijs, de politie, het OM en de wijkcoaches, maar ook al die coaches, verbinders, ontflicters, zelf uitgeroepen experts) die door hun handelen de kinderen hebben overgeleverd aan de pathogene ex .
Intimidatie, gechanteerd worden met onze eigen kinderen, misbruik van die zogenaamde stem van het kind, machtsmisbruik, verantwoorde ouders systematisch uitbannen. Want die zijn te lastig, jouw ex is pathogeen, die zal nog wel even gebruik maken van die 6000 bedrijfjes die sinds Rouvoet/Scheiden zonder schade zijn ontstaan.
Maar nu komt dus het mooie!
Ga naar onze website, maak gebruik van alles wat er bijvoorbeeld onder het hartje 'verantwoordscheiden' staat, jij, ouder, jij hebt de macht!
Het is jouw goed recht alles in het vrijwillig kader te beëindigen en natuurlijk ga jij niet naar scheidingspleinen etc, alles wat vanuit de instantie en/of ministeries is gelanceerd.
Zeker nu je weet wat hun agenda is, zie publiciteit-webinar ouderverstoting 4 febr.
De sleutel zit dus in de ouder zelf. Waarom luisteren naar een GV , die jou verbiedt een kaartje te sturen, naar de arts te gaan, of actief te zijn , of aanwezig op school?! Hoor het aan en trek jouw eigen plan! Hun richtlijnen/handreikingen en rapporten zijn nog altijd ondergeschikt aan jouw wettelijke positie als gezaghebbende ouder. Hierover ga je geen discussie aan, zoek het uit! Jij hebt jouw eigen tactiek/regie en die geef je niet af!
Jij gaat naar die school en vraagt naar het scheidingsprotocol en spreekt de hoop uit dat de school zich bewust is van de wet! Een neutrale positie, veiligheid en vertrouwen waar het kind, kind mag/kan zijn. Niet meer dan dat!
Jij gaat natuurlijk naar de huisarts en zegt dat jij van alles op de hoogte hoort gesteld te worden en een stem hebt in wat er medisch gebeurt, dat is de wet. Jij verbiedt de arts om met een GV te delen, dat is de wet.
Jij zoekt uit wat er tegen jou ligt, vraag jouw politiedossier op en maakt werk van elke leugen die geuit is, die jij in gedrag kan weerleggen. Dat is nooit te laat! Laster en smaad tot en met de art 12 procedure, Al is het maar om jouw naam te zuiveren, mocht het kind ooit op zoek gaan.
Eerst volgende zitting is het 50% parallel en einde waanzin. Niet meer, niet minder. Niets niet therapie, trajecten, kinderbehartigers , alles wat jouw kind contra productief gaat belasten, dat mag jij gegrond weigeren en elke rechter die alsnog jou de keten instrueert maakt zich schuldig aan het schenden van de rechten van de mens, is wreed! Met de juiste processtukken en een goed pleidooi kan de rechter niet anders dan recht spreken!
Knokken om de kinderen kost miljoenen. MARGOT SMOLENAARS
Complexe scheidingen drukken zwaar op het werk van de jeugdbescherming. In zo’n 70 procent van alle gezinnen onder toezicht spelen botsende ouders een rol. Toch is de jeugdbescherming lang niet altijd bij machte om de strijdbijl tussen pa en ma te begraven. Sterker nog, soms draagt hun bemoeienis bij aan de strijd. Ondertussen loopt de rekening op.
De aanpak van complexe scheidingen kost jaarlijks 66 tot 88 miljoen euro. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer (KRO-NCRV) en Follow the Money. Sinds de decentralisatie zijn gemeenten financieel verantwoordelijk voor de kosten van de jeugdzorg.
Van de elfduizend kinderen die jaarlijks onder toezicht van de jeugdbescherming komen te staan, speelt in zeven- tot achtduizend gevallen een complexe scheiding een rol. Soms is de conflictscheiding de hoofdoorzaak, soms is het een van de (vele) factoren.
Niet eerder is onderzocht wat al die complexe scheidingen nu eigenlijk kosten. Het blijkt om een fors bedrag te gaan: 66 tot 88 miljoen euro. Ook zochten we naar harde cijfers: hoe vaak komen complexe scheidingen voor, hoeveel kinderen lijden hieronder, hoeveel ondertoezichtstellingen ten gevolge van een complexe scheiding spreekt de rechter uit? In die zoektocht stuitten we op een moeras van schattingen.
Follow the Money en Pointer volgden ruim anderhalf jaar vijf ouders die in zo’n complexe scheiding verwikkeld zijn en daardoor hun kinderen nauwelijks zien. Uit hun dossiers blijkt dat de jeugdbescherming er niet in slaagt om tot een oplossing te komen. In één van de gezinnen liep de rekening voor vijf jaar jeugdbescherming uiteindelijk op tot ruim 253.000 euro. De ouders in kwestie zeggen weinig hulp van de jeugdbescherming te hebben gekregen; soms zagen ze maandenlang niemand.
‘Deze vaak vileine strijd tussen ouders op een goede manier ontrafelen, kost tijd,’ zegt Astrid Rotering, bestuurslid van Jeugdzorg Nederland in een reactie. ‘Voordat een conflictscheiding bij de jeugdbescherming belandt, is de strijd tussen ouders soms al jaren stapje voor stapje aan het verharden.’ Wanneer de jeugdbescherming er niet in slaagt er met de ouders uit te komen, kan de ondertoezichtstelling(meermaals) worden verlengd.
Sinds de decentralisatie van de jeugdzorg zijn gemeenten verantwoordelijk voor deze kosten. En de kosten voor de jeugdzorg lopen sowieso op: gemeenten zeggen 1,2 tot 1,6 miljard euro extra nodig te hebben om die te kunnen opvangen. Wethouder Leon Meijer (ChristenUnie) van de gemeente Ede onderhandelt namens de VNG met het ministerie van VWS over maatregelen. Hij adviseert om ouders een bijdrage te laten betalen als ze weigeren met de jeugdbescherming mee te werken. Meijer: ‘Als ouders met elkaar blijven vechten om de kinderen, dan mogen zij ook zelf een bijdrage leveren aan de kosten die dat met zich meebrengt. Dit levert schade op voor kinderen en kost de gemeenschap geld.’
Bij de drie gezinnen die in dit artikel worden opgevoerd, keek Follow the Money sinds mei 2019 mee. Pointer volgde ruim een jaar lang twee andere gezinnen. We kregen toegang tot hun dossiers, mailwisselingen, beschikkingen, gezinsplannen en wob-verzoeken. We bestudeerden talloze rapporten en kostenanalyses, spraken met klachtencommissies, ouderverenigingen, advocaten, vertegenwoordigers van de jeugdbescherming en met wethouders.
Hier het hele verhaal: https://www.ftm.nl/artikelen/knokken-om-de-kinderen-kost-miljoenen?ab_shortlong=switch&share=A75n%2FWpqNS8P2RCQbgn9P%2FFBGqjCMe%2BJA4KRrP2hiJ5OVMyNlIHnqItzdDWpGQ%3D%3D
Van: Henny Oussoren
Onderwerp: Pointer radio uitzending 14 febr. 2021
Datum: 16 februari 2021 om 13:35:52 CET
Aan: "Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken." <Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.>
Geachte mevrouw Smolenaars FtM,
De uitzending van Pointer d.d. 14 febr. ’21 heb ik als gedupeerde van JZ en het falende rechtssysteem, als geïnteresseerde in goede journalistiek en als donateur van FtM beluisterd. Ik ben erg teleurgesteld, zal het ook Pointer mededelen en zal dit motiveren.
De indruk overheerste als zouden voornamelijk de ouders de oorzaak zijn door hun ‘vechtscheiding’ voor uit de hand lopende hoge kosten voor de gemeenten. Deze indruk heb ik ook vernomen van diverse ‘buitenstaanders’.
Ons voorbeeld in vogelvlucht en dit is helaas geen incident, te lezen op de vele belangengroepensites:
- Ouders gescheiden, kind 1 1/2j, moeder vertrekt met andere partner, omgang 50/50, hoofdverblijf bij vader, maar moeder stelt het kind te zullen ‘krijgen’.
- Kind verzet zich langdurig heftig bij overdracht naar moeder en vader vraagt hulp hiervoor bij Gebiedsteam. Dit verzet is door velen, buurt, familie en kennissen beschreven.
- Gebiedsteam doet melding bij Veilig Thuis en die plakken er zonder onderzoek ‘vechtscheiding’ op, maken een dossier met veel feitelijke onjuistheden, waarop de vader reageert en VT schakelt de RvdK in
- RvdK komt kijken bij beide ouders, heeft gesprek met beide grootouderparen en verklaart dat het bij vader en moeder veilig is, maar dat moeder moet leren open en eerlijk te communiceren.
- De RvdK wil het probleem van de overdracht naar moeder niet observeren/ onderzoeken (er zijn opnames en ook veel verklaringen van buren en familie), maar stelt dat onderzoek alleen bij een ondertoezichtstelling (OTS) kan door het Regiecentrum voor Bescherming en Veiligheid te Leeuwarden (GI), wat foute voorlichting is (dit GI zit in hetzelfde gebouw als VT onder dezelfde directie). Er wordt tegen de zin van vader een OTS uitgesproken. Vader heeft een advocaat genomen die hij zelf moet betalen.
- De gezinsvoogd/jeugdzorgwerker van de GI zorgt er samen met moeder voor in 4 jaar OTS op basis van leugens, valse aantijgingen, verzinsels, afdreigen, dus veel aantoonbare fouten in het dossier, dat eerst 50/50 omgezet wordt in een 14d weekendregeling voor vader (de RvdK ging mee met dat verzoek zonder dossierkennis werd zelf gesteld). De voorwaarden om 50/50 te behouden stonden in een voor vader geheim gehouden Plan van Aanpak, maar de rechter ging uiteraard blind achter de GI staan, net als bij latere zittingen. Daarna werd er steeds aan de omgang getornd tot omgangsstop en einde gezag.
- Bij de zittingen werden vader en advocaat steeds met onbekende zaken geconfronteerd (dossiers voor vader werden meerdere malen door de GI buiten de wettelijke termijn ingeleverd bij de rechters, wat die rechters accepteerden), Kafka zei de advocaat. Voorbeeld is dat er ineens gesteld werd door de GI ter zitting dat de politie ook grote zorgen had en later bij dossierinzage bij de politie bleek dat de gezinsvoogd mondeling ernstige valse aantijgingen gedeponeerd had en dit later zelf dus weer gebruikte.
- Daarna is er 2 keer een onrechtmatige omgangsstop geweest, weer op basis van feitelijk aantoonbare leugens, aangezet door de GI en onrechtmatig omdat dit niet via de rechter is gegaan. In een Hoger Beroep is de omgang weer op gang gekomen, zelfs uitgebreid, maar na 6 weken weer gefrustreerd door moeder en GI op basis van weer feitelijke onjuistheden. Kind is door de sterke arm met de gv-en bij vader uit huis gehaald, een traumatische ervaring voor velen (zie uitz. De Hofbar 2 dec. 20) en weer op basis van een bewijsbaar vals gegeven; door de strafrechter is vader van de beschuldigingen vrijgesproken.
- Later is vader het gezag afgenomen, dus zonder enig onderzoek, zonder bewijs dat er iets fout was gegaan tussen vader en kind (vader had toen al jaren geen omgang meer). De RvdK was bij die zitting en weigerde een onderzoek te doen ‘omdat dit zou vertragen’???
Dossier-opvraag is vaak problematisch, een eigen mening, vragen naar motiveringen, wijzen op feitelijke onjuistheden en officiële klachten indienen worden bij de rechter betiteld als ‘niet meewerkend’ en dit is onder OTS een reden om omgang te verminderen of stop te zetten. Dus dat ouders niet hoeven mee te werken, zoals de gedragswetenschapper in de uitzending zei, heeft een groot risico dat de omgang wordt beperkt of stopgezet. (De gedragswetenschappers doen zelf geen onderzoek, maar adviseren de gezinsvoogden op basis op wat deze inbrengen, wat inhoudt dat zij geen diagnose zouden mogen stellen).
Er wordt te gemakkelijk gezegd dat de rechter de OTS of UHP heeft uitgesproken, maar er wordt voorbijgegaan aan het drijfzand waarop dit veelal is gebaseerd. Gemeenten en het ‘gewone’ volk denken dan dat dit op juiste gronden en na deskundig diagnostisch onderzoek is gedaan. Helaas blijkt de praktijk totaal anders: geen deskundig onderzoek door de instanties, geen toetsing door de rechter.
Vader is blut, heeft jaren al zijn geld aan advocaatkosten en aan een achteraf heilloze missie besteed, een bodemloze put. De pedagogisch, psychologisch en medisch onbekwame rechter gaat bijna altijd blind achter de RvdK en GI staan, eist geen bewijs en onderzoek van de GI of RvdK en negeert bewijzen/feiten van de ouder, zeggende dat het geen strafrecht is en het niet om feiten, maar om meningen en visies gaat. Er is ook geen bewijsrecht in het Familierecht, geen eed (verzoek door een ouder om ‘onder ede’ wordt structureel afgewezen) en het is besloten. Er is geen sprake van rechtsgelijkheid tussen partijen. Een advocaat die 19 jaar betrokken is bij OTS en UHP schreef dat zij in 99% net zo goed een boodschappenbriefje in had kunnen leveren als een gedegen pleidooi. Het fam.recht blijkt veelal slechts een theekransje met roddel en achterklap.
En het kind? Alle verdienende ketenpartners hebben geweigerd zelfs maar naar zijn probleem te kijken. Hij heeft jaren bij zijn andere grootouders aangegeven naar zijn vader en familie te willen (hij is nu 7j). Hij was een echt vaders kind vanaf geboorte, ook door het Hof, moeder, familie en omgeving benoemd.
Het enige wat vader aan te rekenen is dat hij hulp voor zijn zoontje heeft gezocht bij een totaal corrupt systeem van Jeugdzorg met keteninfantiliteit en als zwakste schakel de rechter.
Zoals een Poolse rechter het typeerde is ons systeem inhumaan en barbaars!
Als er bij problemen bij scheidingen deskundig onderzoek aan de poort gedaan zou worden, zou dit onherstelbaar leed voor kinderen en ouders besparen, zouden Jeugdzorg, ketenpartners en rechters er nauwelijks of niet aan te pas hoeven komen, zouden de gemeenten nu niet met die grote tekorten zitten. Waar is hun controle op de uitgaven en de te behalen doelen? Waar is hun cliënttevredenheidsonderzoek? Wie betaalt bepaalt, maar hier niet. En de Inspectie inspecteert niet op aangegeven misstanden, controleert niet op inhoud.
Weet dat het woord ‘vechtscheiding’ of ‘complexe scheiding’ (is automatisch voor JZ ‘kind in de knel’ en hulp moet geboden) de poort opent voor de hele ondeskundig handelende keten om te verdienen. Het is in vgl de doktersassistent die een been mag amputeren.
Veelal is het één ouder die de omgang frustreert, wat de keten dankbaar gebruikt om langdurig te ‘helpen’. Dat aangepakt voorkomt veel kansloze (opgelegde) therapieën en veel onnodige financiële uitgaven door de overheid/ de belastingbetaler.
En dat alles over de rug van het kind met het mantra ‘In het belang van het kind’.
Hopelijk kunnen in vervolguitzendingen de echte oorzaken van de gemeentelijke tekorten (door jeugdzorguitgaven) wel goed naar voren komen.
Met vriendelijke groeten,
Henny Oussoren-Stöve,